Κερατών

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 37°24′2″N 25°15′58″E / 37.40056°N 25.26611°E / 37.40056; 25.26611

Κερατών
Χάρτης
Είδοςβωμός
Γεωγραφικές συντεταγμένες37°24′2″N 25°15′58″E
Διοικητική υπαγωγήΔήμος Μυκόνου
ΤοποθεσίαSanctuary of Delian Apollo
ΧώραΕλλάδα
Υλικάκέρατο

Ο Κερατών[1] ήταν αρχαίος βωμός και ιερό στο νησί της Δήλου, στην Ελλάδα. Αποτελεί τμήμα του ευρύτερου αρχαιολογικού τόπου της Δήλου, χαρακτηρισμένου ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO. Πιο συγκεκριμένα, ο χώρος αποτελούσε τμήμα του ιερού του Απόλλωνος και της Αρτέμιδος.[2][3][4]

Ο Κερατών αποτελούσε βωμό προς τιμήν του Απόλλωνος, ο οποίος αναφέρεται πως αποτελείτο από κέρατα κατάλοιπα θυσιασμένων ζώων, τα οποία ήσαν στενά συνδεδεμένα μεταξύ τους χωρίς τη χρήση οποιουδήποτε σχοινιού. Ως εκ τούτου, ο βωμός έλαβε τη συγκεκριμένη ονομασία.[2][5] Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο βωμός κατασκευάστηκε από τον ίδιο τον Απόλλωνα, ο οποίος και χρησιμοποίησε ως υλικό τα κέρατα ελαφιού το οποίο είχε κυνηγήσει η αδερφή του, Άρτεμις.[6] Ο συγκεκριμένος βωμός αποτελούσε εκ των ιερότερων χώρων εντός του ευρύτερου ιερού, ενώ θεωρείται ως πρώιμο επίκεντρο του τελευταίου.[7][8] Ο αρχαίος βωμός της Δήλου αναφέρεται, μεταξύ άλλων, εντός της «Οδύσσειας» του Ομήρου[9], καθώς και εντός των «Εις Δήλον Ύμνων» του Καλλίμαχου.[10][11] Παράλληλα, αναφέρεται πως ο Θησέας, κατά την επιστροφή του από την Κρήτη, πραγματοποίησε κυκλικό χορό περιμετρικά του βωμού, αντίστοιχο της περιπλάνησής του εντός του λαβύρινθου.[5]

Πιθανολογείται πως ο Κερατών βρισκόταν εντός του δυτικού τμήματος του ιερού του Απόλλωνος και της Αρτέμιδος, δυτικά των ναών του Απόλλωνος (Δηλίου, Αθηναίου και Πώρινου) και νότια του ναού της Αρτέμιδος. Οι ναοί του Απόλλωνος είχαν κατεύθυνση προς τον συγκεκριμένο βωμό, με τους εκατέρωθεν σηκούς τους να διαθέτουν είσοδο με κατεύθυνση τον βωμό.[2][3][4][8] Κατά το παρελθόν, ο Κερατών θεωρείτο ως κτίριο εντός του ευρύτερου χώρου του ιερού, με τη χρονολόγησή του να υπολογίζεται κατά τη διάρκεια της ύστερης κλασικής περιόδου, πιο συγκεκριμένα, περίπου, στο 350 π.Χ. Η ανέγερσή του αποδίδεται στους Αθηναίους κατά τη διάρκεια της επονομαζόμενης Δεύτερης Αθηναϊκής Συμμαχίας, περίοδο κατά την οποία το νησί της Δήλου βρισκόταν, εκ νέου, υπό αθηναϊκό έλεγχο. Επρόκειτο για ναοειδή κατασκευή, αποτελούμενη από πρόναο, ναό και σηκό. Η ζωφόρος του κτιρίου απεικόνιζε τα κατορθωματα του Θησέως.[2][3]

Ωστόσο, ο ίδιος ο βωμός του Κερατώνος πιθανώς να βρισκόταν εμπρός του συγκεκριμένου κτιρίου, συχνά αποκαλούμενου ως Κερατώνος, τοποθεσία εντός της οποίας ανευρέθηκαν κατάλοιπα αψιδωτής κατασκευής, με την χρονολόγησή τους να υπολογίζεται στον 5ο αιώνα π.Χ.[7][8] Αμφότερες οι συγκεκριμένες κατασκευές πιθανολογείται πως αντικατέστησαν πρότερης χρονολογίας κατασκευές,[7][11] ενώ η ακριβής χρονολογία κατασκευής του βωμού παραμένει άγνωστη. Παράλληλα, ο βωμός υπέστη τροποποιήσεις κατά τη διάρκεια ύστερης ημερομηνίας, ενώ παρέμεινε σε χρήση έως, τουλάχιστον, τον 2ο αιώνα π.Χ.[7]

Κατά τη διάρκεια της Ύστερης Αρχαιότητας, ο κεράτινος βωμός της Δήλου θεωρούνταν ως εκ των επτά θαυμάτων του αρχαίου κόσμου. Επί παραδείγματι, ο Μαρτιάλης προχωρά σε αντικατάσταση του Κολοσσού της Ρόδου με τον βωμό εντός του συγκεκριμένου καταλόγου.[12]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. (Αγγλικά) Liddell, Henry George; Scott, Robert, επιμ. (1940). «κερατών». A Greek-English Lexicon. Οξφόρδη: Clarendon Press / Perseus Digital Library & Tufts University. http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus:text:1999.04.0057:entry=keratw/n. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 (Αγγλικά) «Delos, Keraton». Perseus. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2016. 
  3. 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) Stillwell, Richard; MacDonald, William L.; McAllister, Marian Holland, επιμ. (1976). «Delos, Greece». The Princeton Encyclopedia of Classical Sites. Πρίνστον, Νιου Τζέρσεϊ: Princeton University Press. http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus:text:1999.04.0006:entry=delos. 
  4. 4,0 4,1 (Αγγλικά) «Delos». Greek Island Hopping 2008. Thomas Cook Publishing. 2008. σελ. 216-225. ISBN 978-1-84157-839-2. 
  5. 5,0 5,1 (Αρχαία Ελληνικά) Πλούταρχος. «Θησεύς 21» (PDF). 
  6. (Αγγλικά) Peck, Harry Thurston, επιμ. (1898). «Delos». Harpers Dictionary of Classical Antiquities. Νέα Υόρκη: Harper & Brothers. http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.04.0062%3Aalphabetic+letter%3DD%3Aentry+group%3D3%3Aentry%3Ddelos-harpers. 
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 (Αγγλικά) Gagarin, Michael (2009). Ancient Greece and Rome. Oxford University Press. σελ. 380. ISBN 0195170725. 
  8. 8,0 8,1 8,2 (Αγγλικά) Constantakopoulou, Christy (2010). The Dance of the Islands: Insularity, Networks, the Athenian Empire, and the Aegean World. Oxford Classical Monographs. Οξφόρδη: Oxford University Press. σελ. 32-33. ISBN 0191615455. 
  9. Όμηρος: Οδύσσεια ΣΤ.162–165.
  10. Καλλίμαχος: Εις Δήλον Ύμνοι Γ.61–64.
  11. 11,0 11,1 (Αγγλικά) Marks, Jim (6 Δεκεμβρίου 2012). «Odysseus and the Cult of Apollo at Delos». CHS Research Bulletin. Center for Hellenic Studies. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2016. 
  12. (Αγγλικά) Lunde, Paul (Μάιος/Ιούνιος 1980). «The Seven Wonders». Saudi Aramco World 31 (3): 14-27. http://archive.aramcoworld.com/issue/198003/the.seven.wonders.htm.