Συνάρτηση μάζας πιθανότητας Μπερνούλλι για
p
=
0.2
,
0.5
,
0.7
{\displaystyle p=0.2,0.5,0.7}
.
Κατανομή Μπερνούλλι
Συμβολισμός
B
e
r
(
p
)
{\displaystyle {\mathsf {Ber}}(p)}
Παράμετροι
p
∈
[
0
,
1
]
{\displaystyle p\in [0,1]}
Φορέας
x
∈
{
0
,
1
}
{\displaystyle x\in \{0,1\}}
Συνάρτηση Μάζας Πιθανότητας
{
1
−
p
αν
x
=
0
p
αν
x
=
1
{\displaystyle {\begin{cases}1-p&{\text{αν }}x=0\\p&{\text{αν }}x=1\end{cases}}}
Μέσος
p
{\displaystyle p}
Διάμεσος
{
0
αν
p
<
1
/
2
,
[
0
,
1
]
αν
p
=
1
/
2
,
1
αν
p
>
1
/
2.
{\displaystyle {\begin{cases}0&{\text{αν }}p<1/2,\\\left[0,1\right]&{\text{αν }}p=1/2,\\1&{\text{αν }}p>1/2.\end{cases}}}
Διακύμανση
p
⋅
(
1
−
p
)
{\displaystyle p\cdot (1-p)}
Λοξότητα
1
−
2
p
p
⋅
(
1
−
p
)
{\displaystyle {\frac {1-2p}{\sqrt {p\cdot (1-p)}}}}
Κύρτωση
1
p
⋅
(
1
−
p
)
−
3
{\displaystyle {\frac {1}{p\cdot (1-p)}}-3}
Εντροπία
−
p
⋅
log
2
p
−
(
1
−
p
)
⋅
log
2
(
1
−
p
)
{\displaystyle -p\cdot \log _{2}p-(1-p)\cdot \log _{2}(1-p)}
Ροπή
E
[
X
k
]
=
p
{\displaystyle \operatorname {E} [X^{k}]=p}
Ροπογεννήτρια
p
⋅
t
+
q
{\displaystyle p\cdot t+q}
Χαρακτηριστική
p
⋅
e
t
+
q
{\displaystyle p\cdot e^{t}+q}
Η κατανομή Μπερνούλλι είναι μια διακριτή συνάρτηση κατανομής τυχαίας μεταβλητής .
Περιγράφει ένα τυχαίο πείραμα με δύο πιθανά αποτελέσματα (επιτυχία - αποτυχία) και πιθανότητα επιτυχίας
p
{\displaystyle p}
.
Θεωρούμε την τυχαία μεταβλητή
X
{\displaystyle X}
που παίρνει τιμές
0
{\displaystyle 0}
ή
1
{\displaystyle 1}
, δηλαδή
X
∈
{
0
,
1
}
{\displaystyle X\in \{0,1\}}
. Για
X
=
1
{\displaystyle X=1}
έχουμε επιτυχία και για
X
=
0
{\displaystyle X=0}
αποτυχία.
Λέμε ότι η
X
{\displaystyle X}
ακολουθεί την κατανομή Μπερνούλλι
B
e
r
(
p
)
{\displaystyle {\mathsf {Ber}}(p)}
για
p
∈
[
0
,
1
]
{\displaystyle p\in [0,1]}
αν:[ 1] :18 [ 2] [ 3]
P
(
X
=
1
)
=
p
{\displaystyle \operatorname {P} (X=1)=p}
και
P
(
X
=
0
)
=
q
=
1
−
p
{\displaystyle \operatorname {P} (X=0)=q=1-p}
.
Το κλασσικό παράδειγμα τυχαίας μεταβλητής που ακολουθεί την κατανομή Μπερνούλλι με
p
=
1
/
2
{\displaystyle p=1/2}
είναι το στρίψιμο ενός νομίσματος, όπου
X
=
1
{\displaystyle X=1}
αντιστοιχεί σε κορώνα και
X
=
0
{\displaystyle X=0}
σε γράμματα .
Η κατανομή Μπερνούλλι είναι ειδική περίπτωση της διωνυμικής κατανομής με
n
=
1
{\displaystyle n=1}
.
Από τον ορισμό της αναμενόμενης τιμής , έχουμε ότι
E
[
X
]
=
p
⋅
1
+
(
1
−
p
)
⋅
0
=
p
.
{\displaystyle \operatorname {E} [X]=p\cdot 1+(1-p)\cdot 0=p.}
Από τον ορισμό της διακύμανσης , έχουμε ότι
V
[
X
]
=
E
[
(
X
−
E
[
X
]
)
2
]
=
p
⋅
(
1
−
p
)
2
+
(
1
−
p
)
⋅
p
2
=
p
⋅
(
1
−
p
)
⋅
(
(
1
−
p
)
+
p
)
=
p
⋅
(
1
−
p
)
.
{\displaystyle {\begin{aligned}\operatorname {V} [X]=\operatorname {E} [(X-\operatorname {E} [X])^{2}]&=p\cdot (1-p)^{2}+(1-p)\cdot p^{2}\\&=p\cdot (1-p)\cdot ((1-p)+p)\\&=p\cdot (1-p).\end{aligned}}}
Η λοξότητα μίας τυχαίας μεταβλητής ορίζεται ως:
γ
1
=
E
[
(
X
−
E
[
X
]
σ
)
3
]
.
{\displaystyle \gamma _{1}=\operatorname {E} \left[\left({\frac {X-\operatorname {E} [X]}{\sigma }}\right)^{3}\right].}
Από τον ορισμό της αναμενόμενης τιμής έχουμε ότι
γ
1
=
p
⋅
(
1
−
p
σ
)
3
+
(
1
−
p
)
⋅
(
0
−
p
σ
)
3
=
p
⋅
(
1
−
p
p
⋅
(
1
−
p
)
)
3
−
(
1
−
p
)
⋅
(
0
−
p
p
⋅
(
1
−
p
)
)
3
=
(
1
−
p
)
3
/
2
p
1
/
2
−
p
3
/
2
(
1
−
p
)
1
/
2
=
1
−
2
p
p
⋅
(
1
−
p
)
,
{\displaystyle {\begin{aligned}\gamma _{1}&=p\cdot \left({\frac {1-p}{\sigma }}\right)^{3}+(1-p)\cdot \left({\frac {0-p}{\sigma }}\right)^{3}\\&=p\cdot \left({\frac {1-p}{\sqrt {p\cdot (1-p)}}}\right)^{3}-(1-p)\cdot \left({\frac {0-p}{\sqrt {p\cdot (1-p)}}}\right)^{3}\\&={\frac {(1-p)^{3/2}}{p^{1/2}}}-{\frac {p^{3/2}}{(1-p)^{1/2}}}\\&={\frac {1-2p}{\sqrt {p\cdot (1-p)}}},\end{aligned}}}
χρησιμοποιώντας ότι
σ
=
p
⋅
(
1
−
p
)
{\displaystyle \sigma ={\sqrt {p\cdot (1-p)}}}
.
Από τον ορισμό της κύρτωσης, έχουμε ότι:
E
[
(
X
−
E
[
X
]
σ
)
4
]
=
p
⋅
(
1
−
p
σ
)
4
+
(
1
−
p
)
⋅
(
0
−
p
σ
)
4
=
p
⋅
(
1
−
p
p
⋅
(
1
−
p
)
)
4
+
(
1
−
p
)
⋅
(
0
−
p
p
⋅
(
1
−
p
)
)
4
=
(
1
−
p
)
2
p
+
p
2
1
−
p
=
(
1
−
p
)
3
+
p
3
p
⋅
(
1
−
p
)
=
1
−
3
p
⋅
(
1
−
p
)
p
⋅
(
1
−
p
)
=
1
p
⋅
(
1
−
p
)
−
3.
{\displaystyle {\begin{aligned}\operatorname {E} \left[\left({\frac {X-\operatorname {E} [X]}{\sigma }}\right)^{4}\right]&=p\cdot \left({\frac {1-p}{\sigma }}\right)^{4}+(1-p)\cdot \left({\frac {0-p}{\sigma }}\right)^{4}\\&=p\cdot \left({\frac {1-p}{\sqrt {p\cdot (1-p)}}}\right)^{4}+(1-p)\cdot \left({\frac {0-p}{\sqrt {p\cdot (1-p)}}}\right)^{4}\\&={\frac {(1-p)^{2}}{p}}+{\frac {p^{2}}{1-p}}\\&={\frac {(1-p)^{3}+p^{3}}{p\cdot (1-p)}}\\&={\frac {1-3p\cdot (1-p)}{p\cdot (1-p)}}\\&={\frac {1}{p\cdot (1-p)}}-3.\end{aligned}}}
Από τον ορισμό της αναμενόμενης τιμής , έχουμε ότι για κάθε
k
∈
N
{\displaystyle k\in \mathbb {N} }
:
E
[
X
k
]
=
p
⋅
1
k
+
(
1
−
p
)
⋅
0
k
=
p
.
{\displaystyle \operatorname {E} [X^{k}]=p\cdot 1^{k}+(1-p)\cdot 0^{k}=p.}
Από τον ορισμό της εντροπίας , έχουμε ότι:
E
[
−
log
2
X
]
=
−
p
⋅
log
2
p
−
(
1
−
p
)
log
2
(
1
−
p
)
.
{\displaystyle \operatorname {E} [-\log _{2}X]=-p\cdot \log _{2}p-(1-p)\log _{2}(1-p).}
Η εντροπία μεγιστοποιείται όταν τα δύο ενδεχόμενα είναι ισοπίθανα, δηλαδή όταν
p
=
1
/
2
{\displaystyle p=1/2}
.
Η πιθανογεννήτρια συνάρτηση δίνεται από τον τύπο:
G
X
(
t
)
=
E
[
t
X
]
=
p
⋅
t
1
+
(
1
−
p
)
⋅
t
0
=
p
⋅
t
+
q
.
{\displaystyle G_{X}(t)=\operatorname {E} [t^{X}]=p\cdot t^{1}+(1-p)\cdot t^{0}=p\cdot t+q.}
Η χαρακτηριστική συνάρτηση δίνεται από τον τύπο:
E
[
e
t
X
]
=
p
⋅
e
t
+
(
1
−
p
)
⋅
e
0
=
p
⋅
e
t
+
q
.
{\displaystyle \operatorname {E} [e^{tX}]=p\cdot e^{t}+(1-p)\cdot e^{0}=p\cdot e^{t}+q.}