Κατάλογος εγκαταλελειμμένων οικισμών της Αχαΐας

Σε αυτόν τον κατάλογο γίνεται προσπάθεια να καταγραφούν εγκαταλελειμμένοι οικισμοί^[1]^[2] της Αχαΐας από το 1830 κ.εξ., οικισμοί που ως επί το πλείστον σε κάποια συγκεκριμένη χρονική περίοδο καταγράφονται στις εθνικές απογραφές αυτόνομα αλλά στην πορεία έπαψαν να αναφέρονται είτε γιατί εγκαταλήφθηκαν είτε γιατί ερημώθηκαν είτε γιατί μετεγκαταστάθηκαν. Αυτοί οι εγκαταλελειμμένοι οικισμοί διασώζονται στη συλλογική μνήμη ως απλά τοπωνύμια πλέον.

Εγκαταλελειμμένοι οικισμοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βασική (συγκεντρωτική) πηγή:^[3]

Πρώην εγκαταλελειμμένοι οικισμοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατάλογος χωριών της Αχαΐας

Παραπομπές και υποσημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ Δεν συμπεριλαμβάνονται εκείνες οι οικιστικές θέσεις που, προϊόντος του χρόνου, έχασαν ή δεν απέκτησαν την έννοια του οικισμού και ενσωματώθηκαν ή συγχωνεύθηκαν με κάποιον άλλο παρακείμενο οικισμό αποτελώντας εντέλει τμήμα του ως γειτονιά, συνοικία κ.λπ. Υπάρχουν αρκετά τέτοια παραδείγματα, όπως λ.χ. τα Βουναριάνικα (ή Γουναριάνικα) και τα Λυκιάνικα στο Μεσορρούγι, οι γειτονιές Κορακιάνικα, Ρομπαίικα και Σταυραίικα στο χωριό Άμπελος, η Λιθόπετρα, τα Μάρμαρα που αποτελούν συνοικία της Αιγείρας, τα Μικρουλαίικα, τα «Μποτοβάγια» που έγιναν συνοικία της σύγχρονης Πάτρας με το όνομα Λεύκα, τα Νεζερίτικα, τα Παπανικολαίικα Αχαΐας που αποτελούν συνοικία των Αυγαιραιίκων, η Ρίκαβα, ο Ροβιανίτης κ.ο.κ.
↑ Ο κατάλογος δεν είναι εξαντλητικός/πλήρης.
↑ Θεόδωρος Η. Λουλούδης, Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση, Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας, Πάτρα 2010, passim.
↑ Θέση στη Δημοτική Ενότητα Λεοντίου.
↑ Θέση στη Δημοτική Ενότητα Βραχναιίκων.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αλέξ. Θ. Δρακάκης - Στυλ. Ι. Κούνδουρος, Αρχεία περί της συστάσεως και εξελίξεως των δήμων και κοινοτήτων 1836-1939 και της διοικητικής διαιρέσεως του κράτους. (Τέως δήμοι, κοινότητες, σύνδεσμοι κοινοτήτων, ανοργάνωτοι κοινότητες, συνοικισμοί, μοναί, θέσεις – Αναγνωρίσεις, προσαρτήσεις, αποστάσεις, μετονομασίες, συγχωνεύσεις), τόμοι Α΄-Β΄, Τύποις «Γραφικαί Τέχναι», Αθήνα 1939-1940.
Χρήστου Π. Κορύλλου, Χωρογραφία της Ελλάδος. Α'. Νομός Αχαΐας, Εκ του Τυπογραφείου των Καταστημάτων «Ανέστη Κωνσταντινίδου», Εν Αθήναις 1903.
Ελληνική χωρογραφία: Γεωγραφία, Ιστορία, Στατιστική πληθυσμού και αποστάσεων συνταχθείσα και εκδοθείσα υπό Ιωάννου Εμμ. Νουχάκη, Έκδοσις Τρίτη, Εκδότης Σπυρίδων Κουσουλίνος, Εν Αθήναις 1901.
Νέος χωρογραφικός πίναξ. Συνταχθείς και εκδοθείς εγκρίσει του Υπουργείου των Στρατιωτικών υπό Ιωάννου Εμ. Νουχάκη ανθυπασπιστού του Πεζικού, Εκ του Τυπογραφείου του Υπουργείου των Στρατιωτικών, Εν Αθήναις 1885.
Βασίλης Παναγιωτόπουλος, Πληθυσμός και Οικισμοί της Πελοποννήσου: 13ος-18ος αιώνας, μετάφρ. Χριστίνα Αγριαντώνη, επιμ. Αγγελική Κόκκου, Ιστορικό Αρχείο - Εμπορική Τράπεζα της Ελλάδος, Αθήνα 1987. ISBN 978-000-7059-21-8.
Ι. Δ. Σταματάκης, Πίναξ χωρογραφικός της Ελλάδος, Περιέχων τα Ονόματα, τας Αποστάσεις και τον Πληθυσμόν των Δήμων, Πόλεων Κωμοπόλεων και Χωρίων. Ερανισθείς εκ διαφόρων επισήμων εγγράφων της Β. Κυβερνήσεως, και εκδοθείς υπό Ι. Δ. Σταματάκη, Εν Αθήναις 1846.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κώστας Παπαγιαννόπουλος, «Η δημιουργία των χωριών» στο Κώστας Παπαγιαννόπουλος (επιμ.), Βραχναίικα και Μονοδένδρι. Αρχαιολογία του τοπίου και τοπική ιστορία, πρόλογος: Βασίλης Τογαντζής, Μιλτιάδης Γούτας, Λάζαρος Κολώνας, Έκδοση Δήμος Βραχναίικων-Δημοτική Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Βραχναίικων, Πάτρα 2009, σελ. 105-134. ISBN 978-960-99129-0-7.
Θεόδωρος Η. Λουλούδης, Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση, Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας, Πάτρα 2010.
Κώστας Ν. Τριανταφύλλου, Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών, Τυπογραφείο Πέτρου Χρ. Κούλη, Πάτρα 1995, Τρίτη Έκδοση (δίτομο).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 04/05/2017. (Πρόκειται για αλφαβητικό κατάλογο των οικισμών της ελληνικής επικράτειας.)

[1] Δεν συμπεριλαμβάνονται εκείνες οι οικιστικές θέσεις που, προϊόντος του χρόνου, έχασαν ή δεν απέκτησαν την έννοια του οικισμού και ενσωματώθηκαν ή συγχωνεύθηκαν με κάποιον άλλο παρακείμενο οικισμό αποτελώντας εντέλει τμήμα του ως γειτονιά, συνοικία κ.λπ. Υπάρχουν αρκετά τέτοια παραδείγματα, όπως λ.χ. τα Βουναριάνικα (ή Γουναριάνικα) και τα Λυκιάνικα στο Μεσορρούγι, οι γειτονιές Κορακιάνικα, Ρομπαίικα και Σταυραίικα στο χωριό Άμπελος, η Λιθόπετρα, τα Μάρμαρα που αποτελούν συνοικία της Αιγείρας, τα Μικρουλαίικα, τα «Μποτοβάγια» που έγιναν συνοικία της σύγχρονης Πάτρας με το όνομα Λεύκα, τα Νεζερίτικα, τα Παπανικολαίικα Αχαΐας που αποτελούν συνοικία των Αυγαιραιίκων, η Ρίκαβα, ο Ροβιανίτης κ.ο.κ.

[2] Ο κατάλογος δεν είναι εξαντλητικός/πλήρης.

[3] Θεόδωρος Η. Λουλούδης, Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση, Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας, Πάτρα 2010, passim.

[4] Θέση στη Δημοτική Ενότητα Λεοντίου.

[5] Θέση στη Δημοτική Ενότητα Βραχναιίκων.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]