Κατάλογος ανακτόρων στη Ρώμη
Εμφάνιση
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης. Αίτιο: εικόνες Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα λήμματα πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και τον οδηγό μορφοποίησης λημμάτων. |
Αναγέννηση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ανάκτορο της Καγκελλαρίας (Palazzo della Cancelleria), των Αντρέα Μπρένιο και Ντονάτο Μπραμάντε, σε φλωρεντινό πρότυπο (1483-1517) [1]
- Παλάτσο Φαρνέζε (Palazzo Farnese) των Αντόνιο ντα Σανγκάλλο του νεώτερου, Μιχαήλ Αγγέλου κ.α. (1514 κ.επ.) Τοιχογραφίες των Αννίμπαλε και Αγκοστίνο Καρράτσι.
- Παλάτσο Σπάντα (Palazzo Spada), αναστυλωμένο το 1632 από τον Μπορρομίνι. Υπερβολικός διάκοσμος της πρόσοψης [2] αλλά εντυπωσιακή εφαρμογή της προοπτικής από τον Μπορρομίνι στον διάδρομο που οδηγεί στην Βιβλιοθήκη.[3]
- Βίλα Φαρνεζίνα (Villa Farnesina), με τον «Θρίαμβο της Γαλάτειας» του Ραφαήλ.
- Βίλα Μέντιτσι (Villa Medici), στον λόφο του Πίντσιο, πάνω από την Πιάτσα ντι Σπάνια, στο ψηλότερο σημείο της Ρώμης. Πλούσια διακοσμημένη πρόσοψη προς τους κήπους, αλλά όχι ακόμη μπαρόκ. Θαυμάσιοι κήποι στολισμένοι με αγάλματα και αρχαιότητες.
- Βίλα Τζούλια (Villa Giulia), στην βορειδυτική άκρη του πάρκου Μποργκέζε. Οι Βίνιολα, Βαζάρι, Αμμανάτι και ο Μιχαήλ Άγγελος ήταν οι αρχιτέκτονές της. [4]
- Αρχιτεκτονικό σύνολο της πλατείας του Καπιτωλίου (βλ. και Καπιτωλίνος Λόφος). Έργο του Μιχαήλ Αγγέλου, ο οποίος σχεδίασε την Κλίμακα (Cordonata) που οδηγεί στην πλατεία, το γεωμετρικό πλακόστρωτο της πλατείας και τις προσόψεις των τριών κτιρίων που την περιβάλλουν. Στο κέντρο της πλατείας υπάρχει ο έφιππος ανδριάντας του Μάρκου Αυρηλίου, το βάθρο του οποίου σχεδίασε ο Μιχαήλ Άγγελος. Αν και υπήρξαν μεταγενέστερες τροποποιήσεις κατά την μετά τον θάνατο του Μιχαήλ Αγγέλου εκτέλεση των έργων, το σύνολο παραμένει εντυπωσιακό. Τα κτήρια είναι:
- Παλάτσο Σενατόριο (Palazzo Senatorio, Συγκλητικό Ανάκτορο), απέναντι από το τέλος της σκάλας, σήμερα δημαρχείο.[5]
- Παλάτσο ντει Κονσερβατόρι (Palazzo dei Conservatori, Ανάκτορο των Συντηρητών), δεξιά. [6]
- Παλάτσο Νουόβο (Palazzo Nuovo, Νέο Ανάκτορο). Το κτίριο αυτό δεν υπήρχε στην πλατεία. Σχεδιάστηκε εξ ολοκλήρου από τον Μιχαήλ Άγγελο για λόγους συμμετρίας. [7]
Μπαρόκ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Βίλα Ντόρια Παμφίλι (Villa Doria Pamphilj), δυτικά του Τραστέβερε. Το μεγαλύτερο δημόσιο πάρκο της Ρώμης, με αγάλματα, κρήνες και το Casino del Bel Respiro, σχεδιασμένο από τον Αλγκάρντι. [8]
- Παλάτσο Μοντετσιτόριο (Palazzo Montecitorio). Η κατασκευή του άρχισε από τον Μπερνίνι αλλά τα μεγαλεπήβολα σχέδιά του τροποποιήθηκαν. Σήμερα έδρα της Ιταλικής Βουλής.
- Παλάτσο Μποργκέζε (Palazzo Borghese). Η αστική κατοικία της οικογένειας Μποργκέζε, προς τον Τίβερη. Η εσωτερική αυλή του (Ραϊνάλντι κ.α.) θεωρείται από τις ωραιότερες που υπάρχουν.
- Παλάτσο ντι Προπαγκάντα Φίντε (Palazzo di Propaganda Fide –της διάδοσης της Πίστης). Στην Πιάτσα ντι Σπάνια. Κύρια πρόσοψη από τον Μπερνίνι το 1644. Πρόσοψη στην Βία ντι Προπαγκάντα από τον Μπορρομίνι (ανάθεση το 1646). Η πρόσοψη του Μπορρομίνι[9] θεωρείται επιτυχέστερη και από τα πιο ενδιαφέροντα δείγματα του ρωμαϊκού μπαρόκ, αλλά αμέσως μετά την ολοκλήρωσή της το 1667, ο αρχιτέκτονας αυτοκτόνησε.
- Παλάτσο Ντόρια Παμφίλι (Palazzo Doria Pamphilj), στο Κόρσο. Επιβλητικό μέγαρο στην καρδιά της Ρώμης, με πιο ανάλαφρη πρόσοψη (μπαροκέττο), έργο του Γκαμπριέλε Βαλβασσόρι, και εντυπωσιακές εσωτερικές αυλές. Σήμερα στεγάζει την ομώνυμη πινακοθήκη.[10]
- Παλάτσο ντελ Κουιρινάλε (Palazzo del Quirinale). Έργο διαφόρων αρχιτεκτόνων, μεταξύ των οποίων οι Μαντέρνο και Μπερνίνι. Ωραία αυλή με περίστυλες στοές και τοιχογραφίες του Μελότσο ντα Φορλί και άλλων. Θερινή κατοικία των παπών αρχικά, κατοικία του αρχηγού του Ιταλικού κράτους από το 1870.
- Παλάτσο Μπαρμπερίνι (Palazzo Barberini). Των Μαντέρνο, Μπορρομίνι και Μπερνίνι. Απατηλή διάταξη της κύριας πρόσοψης, παράθυρα που δεν ανταποκρίνονται προς τους ορόφους. [11] Αριστερό κλιμακοστάσιο του Μπερνίνι και δεξιό, ελικοειδές, του Μπορρομίνι.[12] Τοιχογραφία του Πιέτρο ντα Κορτόνα στην οροφή του Γκράντε Σαλόνε.