Μετάβαση στο περιεχόμενο

Καρλότα Βοναπάρτη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σαρλότ Βοναπάρτη Γκαμπριέλλι
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση22  Φεβρουαρίου 1795[1]
Σαιν-Μαξιμάν-λα-Σαιντ-Μπωμ
Θάνατος13  Μαΐου 1865ή6  Μαΐου 1865[1]
Ρώμη
Τόπος ταφήςΒασιλική της Σάντα Κρότσε
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςDon Mario Gabrielli, Principe Gabrielli (από 1815)[2]
Cavaliere Settimio Centamori (από 1842)[2]
ΤέκναPlacido Gabrielli[3]
ΓονείςΛουκιανός Βοναπάρτης[3] και Κριστίν Μπογιέρ[3]
ΑδέλφιαΛετίσια Χριστίνα Βοναπάρτη
Πέτρος Ναπολέων Βοναπάρτης
Σαρλ Λουσιέν Βοναπάρτης
Παύλος Μαρία Βοναπάρτης
Λουδοβίκος Λουκιανός Βοναπάρτης
Christine-Égypta Bonaparte
ΟικογένειαΟικογένεια Βοναπάρτη
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Καρλόττα Βοναπάρτη (Charlotte Bonaparte, 22 Φεβρουαρίου 1795 - 13 Μαΐου 1865) ήταν κόρη του Λουκιανού Βοναπάρτη.

Η Καρλόττα Φιλιστίνη γεννήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 1795 στο Σαιν-Μαξιμάν-λα-Σαιντ-Μπωμ, και ήταν το μεγαλύτερο παιδί και κόρη του Λουκιανού Βοναπάρτη και της πρώτης συζύγου του Κριστίν Μπογιέρ.[4][5]

Στις 27 Δεκεμβρίου 1815 παντρεύτηκε τον Ντον Μάριο Γκαμπριέλλι, Πρίγκιπα του Προσσέντι, στη Ρώμη. Μαζί απέκτησαν οκτώ παιδιά:

  • τη Λετίτσια (1817-1827).
  • την Κριστίνα (1821-1898), παντρεύτηκε τον Αντόνιο Στεφανόνι, απέκτησαν παιδιά.
  • τη Λαβίνια (1822-1888), παντρεύτηκε τον Ιλντεφόνσο Αβέντι, απέκτησαν παιδιά.
  • τον Άντζελο (1824-1826).
  • την Καμίλλα (1828-1829).
  • την Εμίλια (1830-1911), παντρεύτηκε τον Τζουσέππε Παριζάνι, απέκτησαν παιδιά.
  • τον Πλάτσιντο (1832-1911), παντρεύτηκε την Αυγούστα Βοναπάρτη.[6]
  • τη Φραντσέσκα (1837-1860), παντρεύτηκε τον Τσέζαρε Παριζάνι, απέκτησαν παιδιά.

Μετά τον θάνατο του συζύγου της παντρεύτηκε για δεύτερη φορά τον Σεττίμιο Τσένταμορι το 1842. Το ζευγάρι δεν απέκτησε απογόνους.

Πέθανε στις 13 Μαΐου 1865 στη Ρώμη σε ηλικία 70 ετών. Είναι θαμμένη στην Βασιλική της Σάντα Κρότσε της Φλωρεντίας.

  1. 1 2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p11243.htm#i112421.
  2. 1 2 p11243.htm#i112421. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  3. 1 2 3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  4. Macauley, James (1874). «The Bonaparte Family». The leisure hour: A family journal of instruction and recreation 1200: 820–821.
  5. Simonetta, Marcello· Noga, Arikha (2011). Napolean and the Rebel. New York: Palgrave Macmillon. σελίδες 64, 184, 215, 221-226. ISBN 978-0-230-11156-1.
  6. Maclaughlin, Fanny (1885). Rome, its princes, priests and people: Being a Translation of Signor David Silvagni's work, "La Corte e la Societa Romana nei XVIII and XIX secoli". London: Elliot Stock. σελίδες 191–192.
  • Yacinthe Saint-German Leca. Un aspect meconnu de Lucien Bonaparte. Paris, Imprimerie Jouve, 2006