Λουκιανός Βοναπάρτης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λουκιανός Βοναπάρτης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση21  Μαΐου 1775[1][2]
Αιάκειο
Θάνατος29  Ιουνίου 1840[1][3][2]
Βιτέρμπο
Αιτία θανάτουΚαρκίνος του στομάχου
Τόπος ταφήςΚανίνο
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΚορσικανική γλώσσα
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[1]
Κορσικανική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
διπλωμάτης
συγγραφέας
συλλέκτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΑλεξανδρίνα ντε Μπλεσάμπ (από 1803)[4][5]
Κριστίν Μπογιέρ (από 1794)[4][5]
ΤέκναΠιέρ Ναπολέων Βοναπάρτης
Λετίσια Χριστίνα Βοναπάρτη[4]
Σαρλ Λουσιέν Βοναπάρτης
Λουδοβίκος Λουκιανός Βοναπάρτης
Antoine Bonaparte
Joseph Lucien Bonaparte
Christine-Égypta Bonaparte[4]
Σαρλότ Βοναπάρτη Γκαμπριέλλι[6]
unnamed son Bonaparte[6]
Victorie Gertrude Bonaparte[6]
Jeanne Bonaparte[6]
Παύλος Μαρία Βοναπάρτης[6]
Maria Alessandrina Bonaparte[6]
Constance Bonaparte[6]
ΓονείςΚάρλο Μπουοναπάρτε[4] και Λετίτσια Ραμολίνο[4]
ΑδέλφιαΝαπολέων Α΄ της Γαλλίας[4]
Ιωσήφ Βοναπάρτης
Λουδοβίκος Βοναπάρτης
Ελίζα Βοναπάρτη
Καρολίνα Βοναπάρτη[4]
Παυλίνα Βοναπάρτη - Μποργκέζε
Ιερώνυμος Βοναπάρτης
ΟικογένειαΟικογένεια Βοναπάρτη
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος του Συμβουλίου των Πεντακοσίων
μέλος της Γερουσίας των συντηρητικών
Λόρδος της Γαλλίας
Υπουργός Εσωτερικών της Γαλλίας (1799–1800)
32η έδρα της Γαλλικής Ακαδημίας (1803–1816)
ΒραβεύσειςΜέγας Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής
Υπογραφή
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Λουκιανός Βοναπάρτης (γαλλικά: Lucien Bonaparte), 21 Μαΐου 177529 Ιουνίου 1840)[7] ήταν πολιτικός και αδελφός Ναπολέοντα Βοναπάρτη, Αυτοκράτορα της Γαλλίας.[8] Έγινε γερουσιαστής της Γαλλικής Αυτοκρατορίας, πρέσβης της Υπατείας, πρόεδρος του Συμβουλίου των Πεντακοσίων, Υπουργός Εσωτερικών και μέλος της Βουλής. Χρίστηκε πρίγκιπας του Κανίνο και του Μουζινιάνο από το Βατικανό, τίτλους που κράτησε η οικογένειά του μέχρι το 1924.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 21 Μαΐου του 1775 στο Αιάκειο της Κορσικής και ήταν γιος του Κάρλο Μαρία Μπουοναπάρτε και της Λετίτσια Ραμολίνο, καθώς και αδελφός του Ναπολέοντα Βοναπάρτη. Ο Λουκιανός διαπνεόταν από επαναστατικές ιδέες και γι' αυτό ερχόταν συχνά σε σύγκρουση με τον αδελφό του Ναπολέοντα.

Ο Λουκιανός αναμείχθηκε στα πολιτικά, εκλέχτηκε μάλιστα γερουσιαστής της Πρώτης Γαλλικής Αυτοκρατορίας, αλλά διαφώνησε με τις επεκτατικές βλέψεις του αδελφού του, καθώς και με τον γάμο που του σχεδίαζε. Το 1804 αυτοεξορίστηκε στη Ρώμη ενώ το 1809 έφυγε για τις ΗΠΑ. Συνελήφθη όμως από τους Άγγλους και οδηγήθηκε στην Μεγάλη Βρετανία, όπου παρέμεινε μέχρι το 1814.

Το 1814 επέστρεψε στη Γαλλία και έγινε πρίγκιπας του Κανίνο από τον Πάπα Πίο Ζ΄. Το 1824 έγινε πρίγκιπας του Μουζινιάνο από τον Πάπα Λέοντα ΙΒ΄.

Απεβίωσε στις 29 Ιουνίου του 1840 στην Ιταλία από καρκίνο του στομάχου.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έκανε δύο γάμους. Από τον πρώτο γάμο του με την Κριστίν Μπογιέ απέκτησε τέσσερα παιδιά:

  • Φιλιστίνα Καρλόττα (1795 - 1865), παντρεύτηκε πρώτα τον Μάριο Γκαμπριέλλι, Πρίγκιπα του Προσέντι, και μετά τον Σεττίμιο Σενταμόρι, ιππότη. Ο γιος της:
    • Πλάτσιντο Γκαμπριέλλι (1832-1911), νυμφεύτηκε την εξαδέλφη του Αυγούστα Βοναπάρτη, κόρη του Καρόλου Λουκιανού.
  • θνησιγενή γιο (13 Μαρτίου 1796).
  • Βικτωρία Γερτρούδη (9 Ιουλίου 1797).
  • Χριστίνα Αιγύπτη (1798 - 1847), παντρεύτηκε πρώτα τον κόμη Αρβίντ Πόσσε και έπειτα τον λόρδο Ντάντλεϋ Στιούαρτ.

Από τον δεύτερο γάμο του με την Αλεξαντρίν ντε Μπλεσάν-Ζουμπερτόν απέκτησε έντεκα παιδιά:

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12521132v. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6js9xkx. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. (Γαλλικά) Sycomore. www.assemblee-nationale.fr/sycomore/index.asp. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 «Kindred Britain»
  5. 5,0 5,1 p4495.htm#i44942. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  7. Εγκυκλοπαίδεια ΔΟΜΗ, τόμος 3ος, σελ. 360: «Λουκιανός Βοναπάρτης. Πρίγκιπας του Κανίνο (Αιάκειο 1775 – Βιτέρμπο, Ιταλία 1840). Πρόεδρος του Συμβουλίου τών Πεντακοσίων (1798), έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στό πραξικόπημα τής 18ης Μπρυμαίρ...» (βλ. ygeiaonline.gr/bonaparths)
  8. Λεξικό συγγραφέων, Βασίλης Αναγνωστόπουλος, Κώστας Φωτάκης, Εκδόσεις Πατάκη, 2000, σελ. 337: «... Ανάμεσα στους θαυμαστές του ήταν και ο Λουκιανός Βοναπάρτης, ο αδελφός του...»

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]