Καλπούρνιος Πίσων Γαλεριανός
| Καλπούρνιος Πίσων Γαλεριανός | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 70 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Calpurnia |
| Γονείς | Γάιος Καλπούρνιος Πίσων (συνωμότης) |
Ο Καλπούρνιος Πίσων Γαλεριανός, λατιν.: Calpurnius Piso Galerianus ήταν ένας άνθρωπος του Γένους των Καλπουρνίων της αρχαίας Ρώμης, που έζησε γύρω στον 1ο αι. μ.Χ. Ήταν ο (πιθανόν υιοθετημένος) γιος του Γάιου Καλπούρνιου Πίσωνα. Ο Γάιος νυμφεύτηκε δύο φορές, πρώτα τη Λιβία Ορεστίλλα και αργότερα την Ατρία Γάλλα, και δεν είναι σαφές ποια από αυτές τις γυναίκες, αν υπάρχουν, ήταν η βιολογική μητέρα του Γαλεριανού.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν νυμφευμένος με την Καλπουρνία, κόρη του Λεύκιου Καλπούρνιου Πίσωνα και της Λικινίας Μάγνας.[1][2]
Το 65 μ.Χ. ο πατέρας του Γαλεριανού εκτελέστηκε για συνωμοσία εναντίον του Αυτοκράτορα Νέρωνα. Λίγα χρόνια αργότερα, γύρω στο 69 μ.Χ., η Αυτοκρατορία βυθίστηκε σε Εμφύλιο πόλεμο κατά τη διάρκεια του γνωστού ως Έτος των Τεσσάρων Αυτοκρατόρων, κατά τη διάρκεια του οποίου ο Νέρωνας αυτοκτόνησε, και στο τέλος του οποίου ο Αυτοκράτορας Βεσπασιανός εμφανίστηκε ως νικητής.
Δεν ξέρουμε ακριβώς πόσο χρονών ήταν ο Γαλεριανός εκείνη την εποχή, αλλά περιγράφεται ως "πολύ νέος" για να συμμετάσχει στις δολοπλοκίες του εμφυλίου πολέμου, και παρά το γεγονός ότι δεν είχε διακριθεί και προσπαθούσε να ζήσει μια ήσυχη ζωή -ο συγγραφέας Τάκιτος τον περιγράφει πως "δεν τολμούσε καθόλου"- η ευγενής γέννησή του και η νεότητα και η δημοτικότητά του έλκυσαν την προσοχή του επάρχου (prefect) του Αυτοκράτορα Βεσπασιανού, Γάιου Λικίνιου Μουκιανού, πρόθυμος να καταργήσει τις πιθανές απειλές για την άνοδο του Βεσπασίου.[3][4][5]
Οι υποστηρικτές του Βεσπασιανού πίστευαν ότι ο Γαλεριανός θα μπορούσε να προσελκύσει την υποστήριξη της πλέον χωρίς αρχηγό φατρίας του Γάλβα, ενός μεγάλου αμφισβητητή του Βεσπασιανού κατά τη διάρκεια του Έτους των Τεσσάρων Αυτοκράτορων, ο οποίος είχε δολοφονηθεί από τους Πραιτωριανούς το 69 μ.Χ. Αυτό ήταν πιθανό τουλάχιστον εν μέρει, επειδή ένας συγγενής του Γαλεριανού, ο Λεύκιος Καλπούρνιος Πίσων Φρούγι Λικινιανός, είχε ονομαστεί κληρονόμος από τον ίδιο τον Γάλβα.[6] Επίσης, πιθανότατα δεν βοήθησε τον Γαλεριανό ότι ο πατέρας του είχε εκτελεστεί ως προδότης του Αυτοκράτορα, και ο πεθερός του, Λεύκιος Καλπούρνιος Πίσων, είχε υποστηρίξει τον Βιτέλλιο, έναν άλλο εκτελεσμένο αμφισβητητή του Βεσπασιανού.
Ο Γαλεριανός συνελήφθη στη Ρώμη, με ένοπλες φρουρές να τον οδηγούν για σαράντα μίλια κατά μήκος της Αππίας Οδού, μεταφέρθηκε σε ένα φρούριο και εκτελέστηκε με την έγχυση δηλητηρίου.[7] Ο πεθερός του εκτελέστηκε επίσης με εντολή του Μουκιανού λίγο αργότερα.
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Tacitus, Annales, IV.49
- ↑ Cooley, Alison E., επιμ. (2023). The Senatus Consultum de Cn. Pisone Patre: Text, Translation, and Commentary (στα English). Cambridge University Press. σελ. 99. ISBN 9781108494458. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2023.
- ↑ Rudich, Vasily (2005). Political Dissidence Under Nero: The Price of Dissimulation (στα English). Taylor & Francis. σελ. 123. ISBN 9781134914517. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2023.
- ↑ Levick, Barbara (2016). Vespasian (στα English). Taylor & Francis. σελ. 90. ISBN 9781317481348. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2023.
- ↑ Barrett, επιμ. (2016). The Emperor Nero: A Guide to the Ancient Sources (στα English). Princeton University Press. σελ. 223. ISBN 9781400881109. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2023.
- ↑ Bowman, επιμ. (1996). The Cambridge Ancient History (στα English). 10. Cambridge University Press. σελ. 280. ISBN 9780521264303. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2023.
- ↑ Tacitus, Annales, iv. 11