Μετάβαση στο περιεχόμενο

Καζούκι Τακαχάσι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Καζούκι Τακαχάσι
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
高橋 和希 (Ιαπωνικά)
Ψευδώνυμο高橋 和希[1]
Γέννηση4  Οκτωβρίου 1961[2][3]
Τόκιο
ΘάνατοςΙουλίου 2022[4][5]
Νάγκο[6][7]
Αιτία θανάτουπνιγμός[8]
Συνθήκες θανάτουθανατηφόρο δυστύχημα[8]
Χώρα πολιτογράφησηςΙαπωνία
Ιδιότηταδημιουργός μάνγκα και σεναριογράφος[9]
Σημαντικά έργαΓιού-γκι-ο
Βραβεύσειςβραβείο του μελανοδοχείου (2015)[10]
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Κάζουο Τακαχάσι (Ιαπωνικά: 高橋 一雅, Χέπμπορν: Takahashi Kazuo, 4 Οκτωβρίου 1961 - 4 Ιουλίου 2022), γνωστός επαγγελματικά ως Καζούκι Τακαχάσι (高橋 和希, Takahasi Kazuki, Αγγλικά: Kazuki Takahashi), ήταν Ιάπωνας καλλιτέχνης manga. Έκανε το ντεμπούτο του ως συγγραφέας manga σειρών το 1986 και είναι παγκοσμίως γνωστός ως ο συγγραφέας του Yu-Gi-Oh!, που δημοσιεύτηκε στο Weekly Shōnen Jump από το 1996 έως το 2004. Το συγκεκριμένο manga αποτέλεσε την έμπνευση για το ομώνυμο παιχνίδι καρτών ανταλλαγής, το οποίο είναι από τα δημοφιλέστερα στον πλανήτη, ενώ κατέχει και το Ρεκόρ Γκίνες για το παιχνίδι καρτών ανταλλαγής με τις περισσότερες πωλήσεις παγκοσμίως.

Ο Κάζουο Τακαχάσι γεννήθηκε στο Τόκιο στις 4 Οκτωβρίου του 1961[11]. Αφού υπέφερε από κακή φυσική υγεία και διάθεση κατά τη διάρκεια της παιδικής του ηλικίας, καλλιέργησε το ενδιαφέρον του για την ζωγραφική στα διαλείμματα του νηπιαγωγείου. Στα χρόνια που ακολούθησαν μέχρι την εφηβική του ηλικία, σχεδίαζε απλά και σοφιστικέ σκίτσα, βασισμένα σε αγαπημένα του έργα όπως η Μάσκα του Τίγρη, το Ultraman, το Διαστημόπλοιο Γιαμάτο, το Mazinger Z και το Devilman, ενώ επίσης δημιούργησε οκτώ σελίδες κωμικού μάνγκα και είκοσι σελίδες doujinshi με τον ξάδερφο του, βασισμένα πάνω στο Kamen Rider[12].

Ο Τακαχάσι δεν είχε κανένα ενδιαφέρον για σπουδές[13]. Κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους του Τακαχάσι στο γυμνάσιο, χαρακτηρίστηκε από τον καθηγητή της τάξης του ως "μηχανή ακαθαρσιών που δεν κάνει τίποτα άλλο από το να τρώει, να πίνει και να πηγαίνει στο μπάνιο" μπροστά στους συμμαθητές του. Έτσι, οργισμένος από αυτόν τον δημόσιο εξευτελισμό, ο Τακαχάσι αποφάσισε να γίνει συγγραφέας μάνγκα[14]. Όταν ήταν δευτεροετής στο λύκειο, ήθελε να γίνει και animator παρασκηνίου για την εταιρεία παραγωγής Tezuka Productions και είχε αποφασίσει πως θα παρατούσε το σχολείο αν θα πέρναγε το τεστ πρόσληψης. Ωστόσο απέτυχε και θεώρησε ότι οι καλλιτεχνικές του δεξιότητες δεν ήταν ακόμη σε επιθυμητό επίπεδο[15]. Ο Τακαχάσι εγκατέλειψε το όνειρο του animator και έγινε σχεδιαστής επαγγελματικών λογότυπων, συμπεριλαμβανομένου και τον σχεδιασμό πινάκων για κουλοχέρηδες[13][16], ενώ ξεκίνησε την καριέρα του ως συγγραφέας μάνγκα με το να στέλνει διάφορες δουλειές του σε εκδοτικές εταιρίες[12].

Το 1981, στην ηλικία των 20 ετών[12], το one shot μάνγκα του Τακαχάσι, Ing! Love Ball, δημοσιευμένο υπό το καλλιτεχνικό όνομα "Χάτζιμε Μιγιάμπι (雅はじめ, Miyabi Hajime)", κέρδισε το Βραβείο Shogakukan Νέου Κόμικ και δημοσιεύτηκε στο Weekly Shõnen Sunday το ίδιο έτος[11]. Έκανε το ντεμπούτο του ως συγγραφέας σειρών το 1986, με το Go-Q-Choji Ikkiman, μια προσαρμογή του ομώνυμου αθλητικού άνιμε, που δημοσιεύτηκε στο Weekly Shõnen Magazine της Kodansha[11]. Στο μεταξύ ο Τακαχάσι ζούσε σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, με τον ίδιο να είχε δηλώσει πως ζούσε μια "άνετη ζωή", χωρίς τον ηλεκτρισμό με τηλεφωνήματα, ενώ επίσης είχε δώσει τριάντα έξι φορές δόσεις από την πιστωτική του κάρτα στο περιοδικό[17]. Ο Τζορτζ Μορικάγουα, ο συγγραφέας του Hajime no Ippo, είχε περιγράψει την κατοικία του εκείνης της περιόδου, ως "ένα ερειπωμένο ξύλινο διαμέρισμα της εποχής Showa που αμέσως ερχόταν στο μυαλό του καθενός"[16].

Αφού κατάλαβε πως οι εν λόγω δουλειές του δεν ήταν κερδοφόρες, ο Τακαχάσι μετακινήθηκε στην εταιρεία Shueisha και ενέτεινε εκεί τις επόμενες προσπάθειές του. Το 1990, το one shot μάνγκα του, το Tokio no Taka, δημοσιεύτηκε στο Weekly Shōnen Jump[18]. Ένα ακόμη μάνγκα του, το Tennenshoku Danji Buray, δημοσιεύτηκε επίσης στο ίδιο περιοδικό, την διετία 1991-1992[19]. Το 2002 σε συνέντευξη του στο περιοδικό Time for Kids, ο Τακαχάσι χαρακτήρισε τα περισσότερα από τα αρχικά του μάνγκα ως "παταγώδης αποτυχίες"[20][21].

Το 1996, χρησιμοποιώντας για πρώτη φορά το χαρακτηριστικό του ψευδώνυμο "Καζούκι Τακαχάσι", ο Κάζουο Τακαχάσι δημοσίευσε το Yu-Gi-Oh! στο Weekly Shōnen Jump και το οποίο συνέχισε να δημοσιεύεται μέχρι το 2004[22]. Η συγκεκριμένη σειρά μάνγκα γνώρισε τεράστια επιτυχία και μέχρι σήμερα έχει πουλήσει πάνω από 40 εκατομμύρια αντίτυπα. Έχει επίσης δημιουργήσει ένα από τα πιο επιτυχημένα και αναγνωρίσιμα μάνγκα/άνιμε franchise παγκοσμίως, που συμπεριλαμβάνει μεταξύ άλλων την ομώνυμη τηλεοπτική σειρά άνιμε και το ομώνυμο παιχνίδι ανταλλαγής καρτών, το οποίο έχει αναπτυχθεί από την Konami[22] και κατέχει το Παγκόσμιο Ρεκόρ Γκίνες για το καλύτερο σε πωλήσεις παιχνίδι ανταλλαγής καρτών στην ιστορία, με πάνω από 25,1 δισεκατομμύρια κάρτες να έχουν πωληθεί μέχρι το 2011[23]. Ο Τακαχάσι συνέχισε να επιβλέπει το franchise του Yu-Gi-Oh! έπειτα από το τέλος της αρχικής σειράς μάνγκα, περνώντας την κληρονομιά του στην επόμενη γενιά που ήταν οι προηγούμενοι βοηθοί του και έγιναν και αυτοί συγγραφείς μάνγκα στη συνέχεια, όπως ο Άκιρα Ίτο (Yu-Gi-Oh! R), ο Ναογιούκι Καγκεγιάμα (Yu-Gi-Oh GX) και ο Μασάσι Σάτο (Yu-Gi-Oh! 5D's)[16][18]. Επίσης ο Τακαχάσι κατάφερε να αναβιώσει το όνειρο του να ασχοληθεί με το animation, προχωρώντας σε αρκετές προσωπικές προσπάθειες να δημιουργήσει σύντομα animations, ενώ ενεπλάκη και στην παραγωγή των ταινιών Yu-Gi-Oh! Bonds Beyond Time και Yu-Gi-Oh! The Dark Side of Dimensions[12][16].

Το 2013, δημοσίευσε ένα ακόμη one-shot μάνγκα του, το Drump στο Weekly Shōnen Jump[24]. Το 2015, ο Τακαχάσι βραβεύτηκε με το Βραβείο Inkpot από το Comic-Con International για την εξωπραγματική συνεισφορά του στα κόμικς[25]. Το 2018, δημοσίευσε την σύντομης διάρκειας σειρά μάνγκα The Comiq στο Weekly Shōnen Jump[26]. Επίσης το 2019, έγραψε και ένα μάγνκα δύο συνεχειών, με τίτλο Μυατική Εκδίκηση (Secret Revenge) για λογαριασμό του Shōnen Jump+ στο πλαίσιο της συνεργασίας Marvel + Shōnen Jump+, που δημοσιεύτηκε τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους[27].

Στις 6 Ιουλίου του 2022, ο Καζούκι Τακαχάσι εντοπίστηκε νεκρός στην θάλασσα, 300 μέτρα από την ακτή της πόλης Νάγκο στην Οκινάουα, από άντρες της Ιαπωνικής Ακτοφυλακής, έπειτα από αναφορά ενός πολίτη που βρισκόταν πάνω σε βάρκα[28]. Εντοπίστηκε φορώντας εξοπλισμό κολύμβησης με αναπνευστήρα, ενώ η αιτία θανάτου του προσδιορίστηκε ως πνιγμός[29][30].

Στην συνέχεια, λίγους μήνες μετά στις 11 Οκτωβρίου, η αμερικανική στρατιωτική εφημερίδα Stars and Stripes, αποκάλυψε ότι ο Καζούκι Τακαχάσι πέθανε το απόγευμα της 4ης Ιουλίου, ενώ συμμετείχε σε προσπάθεια διάσωσης άλλων τριών ατόμων που είχαν εγκλωβιστεί σε ρεύμα σχισμής[31][32].

Πριν ο Τακαχάσι κατασταλάξει στο τελικό του καλλιτεχνικό στυλ, είχε προχωρήσει σε αρκετές δοκιμές συγκεκριμένων στυλ gekika, άνιμε και κόμικ. Μάλιστα, αρκετοί αξιόλογοι σχεδιαστές, όπως ο Ντρου Στρούζαν, ο Άλφονς Μούχα και ο Νόρμαν Ρόκγουελ, αποτέλεσαν σημαντική επιρροή στο μετέπειτα καλλιτεχνικό στυλ του Τακαχάσι, με το Yu-Gi-Oh! να είναι το έργο του όπου φάνηκαν όλα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Ήταν ταλαντούχος και στο παραδοσιακό και στο ψηφιακό σχέδιο. Τα εργαλεία που προτιμούσε για το παραδοσιακό σχέδιο ήταν τα G-pen, οι νερομπογιές και οι μαρκαδόροι Copic, ενώ το Adobe Photoshop και το Painter ήταν τα προγράμματα υπολογιστή που χρησιμοποιούσε για την σειριοποίηση και δημοσίευση των μάνγκα[13][12].

Στον Τακαχάσι άρεσαν πολύ τα παιχνίδια, ειδικά το Σόγκι, το mahjong, τα παιχνίδια με κάρτες και τα επιτραπέζια παιχνίδια ρόλων[33]. Σε συνέντευξη του στο Shonen Jump, είχε δηλώσει πως στα αγαπημένα του μάνγκα από άλλους συγγραφείς, ήταν μεταξύ άλλων το Akira του Κατσουχίρο Οτόμο, το JoJo's Bizarre Adventure του Χιροχίκο Αράκι και το Dragon Ball του Ακίρα Τοριγιάμα[34]. Διάβαζε και αμερικανικά κόμικς, με τον αγαπημένο του χαρακτήρα από τα συγκεκριμένα κόμικς να είναι ο Hellboy[35]. Το κατοικίδιο του, ένα σκυλί ράτσας σίμπα ίνου, ονόματι Τάρο (タロ), αποτέλεσε την έμπνευση για την δημιουργία της κάρτας τέρατος του Yu-Gi-Oh! Trading Card Game, με το όνομα Shiba-Warrior Taro, με το σχέδιο της κάρτας να έχει σχεδιαστεί προσωπικά από τον ίδιο τον Τακαχάσι[36][37].

Ο Τακαχάσι συχνά εξέφραζε τις πολιτικές του απόψεις, μέσω της τέχνης του. Ενόψει των εκλογών του 2019 της Βουλής των Συμβούλων της Ιαπωνίας, της Άνω Βουλής της χώρας, είχε δημοσιεύσει στον λογαριασμό του στο Instagram, ένα σκίτσο με πρωταγωνιστές χαρακτήρες από το Yu-Gi-Oh! που επέκριναν την κυβέρνηση του Σίνζο Άμπε και ζητούσε από τους οπαδούς του να "ψηφίσουν για τη δικαιοσύνη"[38]. Αργότερα είχε ζητήσει δημοσίως συγνώμη για την εν λόγω ανάρτηση. Η οικογενειακή του κατάσταση ήταν άγνωστη, ενώ μια Ιαπωνοκορεάτισα είχε ισχυριστεί πως ήταν η σύζυγός του στο Twitter στις 31 Μαΐου του 2011[39], χωρίς ωστόσο η πληροφορία αυτή να επιβεβαιώνεται από άλλες πηγές[16][40].

Ως Χάτζιμε Μιγιάμπι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Ing! Love Ball (ラブボール) (1981, one-shot που δημοσιεύτηκε στο Weekly Shōnen Sunday της Shogakykan)
  • Kyogaku Sensen SOS!! (共学戦線SOS!!) (1982, one-shot που δημοσιεύτηκε στο Weekly Shōnen Sunday της Shogakykan)
  • Ano Ko ni Scramble (あの娘にスクランブル) (1982, one-shot που δημοσιεύτηκε στο Weekly Shōnen Sunday της Shogakykan)
  • Yu Yua Yu (勇ユア優) (1982, one-shot που δημοσιεύτηκε στο Weekly Shōnen Sunday της Shogakykan)
  • Hajimemashite Ran Desu!! (はじめまして蘭です!!) (1983, one-shot που δημοσιεύτηκε στο Weekly Shōnen Sunday της Shogakykan)

Ως Κάζουο Τακαχάσι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Go-Q-Choji Ikkiman (剛Q超児イッキマン) (1986, δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στο Weekly Shōnen Magazine της Kodansha)
  • Tokio no Taka (闘輝王の鷹) (1990, one-shot που δημοσιεύτηκε στο Weekly Shōnen Jump της Shueisha)
  • Battle Mind (バトルマインド) (1991, one-shot που δημοσιεύτηκε στο Weekly Shōnen Jump της Shueisha)
  • Tennenshoku Danji Buray (天然色男児BURAY) (1991–1992, δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στο Weekly Shōnen Jump της Shueisha)

Ως Καζούκι Τακαχάσι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Yu-Gi-Oh! (遊☆戯☆王) (1996–2004, δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στο Weekly Shōnen Jump της Shueisha)
  • Drump (2013, one-shot που δημοσιεύτηκε στο Weekly Shōnen Jump της Shueisha)
  • The Comiq (2018, δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στο Weekly Shōnen Jump της Shueisha)
  • Secret Reverse (2019, δημοσιεύτηκε στο Shōnen Jump+ της Shueisha)
  1. www3.nhk.or.jp/news/html/20220707/k10013706461000.html.
  2. (Αγγλικά, Ολλανδικά) Lambiek Comiclopedia. Lambiek. 1  Νοεμβρίου 1999. t/takahashi_kazuki. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. (Γαλλικά) BD Gest'. 4940. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. www.nhk.or.jp/lnews/okinawa/20220707/5090019050.html. Ανακτήθηκε στις 7  Ιουλίου 2022.
  5. www3.nhk.or.jp/news/html/20220707/k10013706461000.html. Ανακτήθηκε στις 7  Ιουλίου 2022.
  6. www3.nhk.or.jp/lnews/okinawa/20220707/5090019050.html. Ανακτήθηκε στις 7  Ιουλίου 2022.
  7. www.okinawatimes.co.jp/articles/-/987317. Ανακτήθηκε στις 7  Ιουλίου 2022.
  8. 8,0 8,1 archive.ph/Z8dAV.
  9. nm1444457. Ανακτήθηκε στις 14  Σεπτεμβρίου 2023.
  10. www.comic-con.org/awards/inkpot. Ανακτήθηκε στις 28  Ιουλίου 2021.
  11. 11,0 11,1 11,2 福山幸司 (7 Ιουλίου 2022). «『遊戯王』の作者・高橋和希さんが死去。沖縄県名護市で遺体となって発見、海上保安署と警察が死亡するまでのいきさつを調査中と報道». 電ファミニコゲーマー – ゲームの面白い記事読んでみない? (στα Ιαπωνικά). Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2023. 
  12. 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 Kazuki Takahashi (2011-12-21), Duel Art Kazuki Takahashi Yu-Gi-Oh! Illustrations, http://archive.org/details/040_20220724, ανακτήθηκε στις 2023-12-24 
  13. 13,0 13,1 13,2 «2003年2号». taretare.s56.xrea.com. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2023. 
  14. Yu-Gi-Oh! tankobon vol. 28
  15. @Kazuki_bot_ygo (5 Μαρτίου 2022). «Πρωτότυπο από το blog του Studio Dice, ανενεργό πλέον». Twitter (στα Ιαπωνικά). 
  16. 16,0 16,1 16,2 16,3 16,4 @WANPOWANWAN (8 Ιουλίου 2022). «WANPOWANWAN status». Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2022. 
  17. «Περιοδικό Shonen, 1986, vol. 19. Αρχειοθετημένο στο Taretare 剛Q超児イッキマン». taretare.s56.xrea.com. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2023. 
  18. 18,0 18,1 Inc, Natasha. «高橋和希のプロフィール・作品情報». コミックナタリー (στα Ιαπωνικά). Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2023. 
  19. «天然色男児BURAY - メディア芸術データベース». mediaarts-db.bunka.go.jp. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2023. 
  20. «Time for Kids news, Kazuki Takahashi, Yu-Gi-Oh! Creator». Time for Kids (στα Αγγλικά). Time. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2007. 
  21. Spencer, Samuel (7 Ιουλίου 2022). «Kazuki Takahashi Dead At 60: Celebrating The 'Yu-Gi-Oh' Creator's Legacy». Newsweek (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2023. 
  22. 22,0 22,1 「遊☆戯☆王」の高橋和希が60歳で死去. Comic Natalie (στα Ιαπωνικά). Natasha, Inc. 7 Ιουλίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2022. 
  23. Loo, Egan (14 Ιουνίου 2011). «Yu-Gi-Oh! Sets Guinness Record with 25.1 Billion+ Cards». Anime News Network. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2022. 
  24. Sherman, Jennifer (17 Οκτωβρίου 2013). «Kazuki Takahashi Draws 'Drump' 1-Shot 9 Years After Yu-Gi-Oh's End». Anime News Network. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2022. 
  25. Ressler, Karen (13 Ιουλίου 2015). «Yu-Gi-Oh! Creator Kazuki Takahashi Receives Comic-Con Int'l's Inkpot Award». Anime News Network. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2020. 
  26. Hodgkins, Crystalyn (5 Οκτωβρίου 2018). «Yu-Gi-Oh! Manga Creator Kazuki Takahashi Launches Short Manga in Shonen Jump». Anime News Network. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2019. 
  27. Pineda, Rafael (3 Σεπτεμβρίου 2019). «Yu-Gi-Oh's Kazuki Takahashi, Other Jump Artists Draw Marvel Superhero Manga Shorts». Anime News Network. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2022. 
  28. Tolentino, Josh (7 Ιουλίου 2022). «Yu-Gi-Oh! Manga Creator Kazuki Takahashi Has Died». Siliconera. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2022. 
  29. サメのかみ傷は死後 「遊☆戯☆王」作者の死因は溺死と発表 12キロ離れたビーチにレンタカー. Okinawa Times (στα Ιαπωνικά). 12 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2022. 
  30. Dooley, Ben (7 Ιουλίου 2022). «Kazuki Takahashi, Yu-Gi-Oh! Creator, Dies at 60». New York Times. Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2022. 
  31. Burke, Matthew M. (11 October 2022). «Army officer recognized for rescuing three people from riptide that killed 'Yu-Gi-Oh!' creator». https://www.stripes.com/branches/army/2022-10-11/okinawa-riptide-rescue-yu-gi-oh-7646714.html. Ανακτήθηκε στις 12 October 2022. 
  32. Ives, Mike· Ueno, Hisako (28 Οκτωβρίου 2022). «A Celebrated Japanese Artist Died Trying to Save Others From Drowning». New York Times. Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2022. 
  33. «SHONEN JUMP». SHONEN JUMP. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2019. 
  34. «Kazuki Takahashi interview». Shonen Jump (Viz Media) 1 (20). August 2004. 
  35. «When Yugi Met Hellboy...». Shonen Jump (Viz Media) 2 (9): 330. September 2004. 
  36. (στα Japanese)ジャンプ流! (Shueisha) 8: 7. April 21, 2016. 
  37. @jc_jumpryu (22 Απριλίου 2016). vol.8好評発売中!... (Tweet) (στα Ιαπωνικά). Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2019 – μέσω Twitter. 
  38. Loveridge, Lynzee (16 Ιουλίου 2019). «Yu-Gi-Oh Creator Kazuki Takahashi Apologizes for Political Statements». Anime News Network. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022. 
  39. @Naaaaaaachun (31 Μαΐου 2011). この前遊戯王の作者と私のはとこ?が結婚した... (Tweet) (στα Ιαπωνικά). Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2011 – μέσω Twitter. 
  40. ジャモージさん (7 Ιουλίου 2022). «高橋和希は結婚して嫁や子供がいる?...». 喜劇的な人生. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Δεκεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]