Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 25/01/2020.
Η Κάτω Μακεδονία είναι γεωγραφικός όρος που χρησιμοποιούταν στην αρχαιότητα για να αναφερθεί στην παράκτια πεδιάδα που βρέχεται από τα ποτάμια του Αλιάκμονα, στα δυτικά από τον Αξιό και οριοθετείται στα ανατολικά από από τον Στρυμόνα. Οι περιοχές της ήταν: η Πιερία, η Βοττιαία, η Ημαθία, η Κρηστωνία, η Μυγδονία και η Βισαλτία. Υπήρχαν επίσης και οι υποπεριοχές Ανθεμούς και Κρουσίδα που αρχικά ήταν μέρος της Χαλκιδικής αλλά είχαν προσαρτηθεί νωρίτερα. Η περιοχή αντιστοιχεί περίπου στη νεότερη ελληνική περιφέρεια της Κεντρικής Μακεδονίας, εκτός από τη χερσόνησο της Χαλκιδικής.
Ανάπτυξη του βασιλείου της Μακεδονίας
Το κέντρο και οι δύο πρωτεύουσες (Αιγαί και Πέλλα) του αρχαίου Μακεδονικού βασιλείου βρίσκονται στην Ημαθία και τη Βοττιαία αντίστοιχα, από όπου οι Μακεδόνες κατέκτησαν σταδιακά τις κατοικημένες περιοχές της Θράκης ανατολικά του Αξιού τον 5ο και 4ο αιώνα π.Χ. Για το λόγο αυτό, οι περιοχές της Ηδωνίδας, της Σιντικής, της Οδομαντίδας και της Πιερίας, που κατέκτησε ο Φίλιππος Β, ονομάζονταν στα ΛατινικάMacedonia Adjecta (Επίκτητος Μακεδονία).
.svg)
