Κάστρο του Κασίτσιν
Συντεταγμένες: 49°46′35.04″N 22°38′57.72″E / 49.7764000°N 22.6493667°E
| Κάστρο του Κασίτσιν | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | κάστρο[1] |
| Αρχιτεκτονική | Μανιερισμός |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 49°46′35″N 22°38′58″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Κρασίτσιν[1] και Gmina Krasiczyn |
| Χώρα | Πολωνία |
| Έναρξη κατασκευής | 1631 και 16ος αιώνας[1] |
| Αρχιτέκτονας | Γκαλεάτσο Απιάνι |
| Προστασία | αμετακίνητο μνημείο |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Κάστρο του Κασίτσιν (πολωνικά: Zamek w Krasiczynie) είναι αναγεννησιακό κάστρο στο Κασίτσιν, στη νοτιοανατολική Πολωνία. Βρίσκεται σε μια πεδιάδα στη δεξιά όχθη του ποταμού Σαν, κατά μήκος της διαδρομής Πσέμισλ-Σάνοκ και περίπου 10 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Πσέμιλ.
Στο πέρασμα των αιώνων, το κάστρο ανήκε σε πολλές ευγενείς πολωνικές οικογένειες και το επισκέφθηκαν πολλοί Πολωνοί βασιλιάδες.
Μαζί με έναν γραφικό κήπο, ανήκει πλέον στον Οργανισμό Βιομηχανικής Ανάπτυξης (πολωνικά: Agencja Rozwoju Przemyslu S.A.).[2]
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η κατασκευή του κάστρου ξεκίνησε το 1580, με πρωτοβουλία ενός τοπικού ευγενή, του Στανίσουαφ Σιετσιένσκι του Σιέτσιν, ο οποίος ήρθε στην περιοχή από τη Μασοβία. Τα έργα κράτησαν 53 χρόνια και το κάστρο ολοκληρώθηκε μόλις το 1633, από τον Μάρτσιν Κρασίτσκι, γιο του Στανίσουαφ και του Βοεβόδα της Ποδολίας, ο οποίος στο μεταξύ είχε αλλάξει το όνομά του. Αρχικά, το κάστρο ήταν ένα οχυρό, που προστάτευε τα νότια σύνορα της Πολωνικής-Λιθουανικής Κοινοπολιτείας. Ωστόσο, ο Μάρτσιν Κρασίτσκι, ο οποίος θεωρούνταν ένας από τους σημαντικότερους υποστηρικτές των τεχνών στη χώρα, μετέτρεψε το φρούριο σε μια εκλεπτυσμένη κατοικία (palazzo in fortezza), υπό την επίβλεψη του Ιταλού αρχιτέκτονα Γκαλεάτσο Απιάνι.[2] Επίσης, ονόμασε το σύμπλεγμα «Κασίτσιν», από το επίθετό του. Αργότερα, το χωριό Κασίτσιν αναπτύχθηκε κοντά στο κάστρο, που έφερε επίσης το ίδιο όνομα. Το Κάστρο του Κασίτσιν χτίστηκε στη θέση ενός παλαιότερου, ξύλινου συγκροτήματος, που ονομάζεται Σλιβνίτσα, το οποίο πιθανότατα είχε χτιστεί τον 14ο αιώνα.[3]
Παρά τις πολυάριθμες πυρκαγιές και τους πολέμους ανά τους αιώνες, το συγκρότημα του κάστρου παρέμεινε ουσιαστικά αμετάβλητο από τις αρχές του 17ου αιώνα. Χτισμένος ως τετράγωνο, με τοίχους που αντιπροσωπεύουν και τα τέσσερα τέταρτα του πλανήτη, στις γωνίες υπάρχουν τέσσερις πύργοι σε σχήμα οβάλ: ο Θεϊκός (Boska), ο Παπικός (Papieska), ο Βασιλικός (Krolewska και ο Ευγενής (Szlachecka). Αυτά τα ονόματα αντανακλούσαν την αιώνια τάξη του κόσμου, με τέσσερις βαθμούς εξουσίας.[3] Η ορθογώνια, ευρύχωρη αυλή περιβάλλεται ανατολικά και βόρεια από χώρους διαμονής και νότια και δυτικά από τοίχους, διακοσμημένους με σοφίτες. Στο μέσο του δυτικού τοίχου υπάρχει ένας τετράγωνος πύργος του ρολογιού (Zegarowa), που προστέθηκε από τον Μάρτσιν Κρασίτσκι στις αρχές του 17ου αιώνα. Αυτός ο πύργος χρησιμεύει ως κύρια πύλη, με μια γέφυρα τοίχου πάνω από την τάφρο. Στο πέρασμα των αιώνων, το κάστρο προσέλκυσε τις πιο διάσημες προσωπικότητες της πολωνικής ιστορίας. Μεταξύ των επισκεπτών, υπήρχαν οι βασιλιάδες Σιγισμούνδος Γ΄ της Πολωνίας, Βλαδίσλαος Δ΄ της Πολωνίας, Ιωάννης Β΄ Καζίμιρ της Πολωνίας και Αύγουστος Β΄ ο Δυνατός.[2] Ο Σιγισμούνδος Γ΄, του οποίου ο Μάρτσιν Κρασίτσκι ήταν πιστός υποστηρικτής, επισκέφτηκε το κάστρο τρεις φορές. Για πρώτη φορά, το 1608, μαζί με τη σύζυγό του, Κωνσταντία της Αυστρίας.
Αρχιτεκτονική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ένα από τα πιο πολύτιμα στοιχεία του συγκροτήματος είναι το παρεκκλήσι, που βρίσκεται στον Θεϊκό Πύργο, το οποίο έχει συγκριθεί με το Παρεκκλήσι του Σιγισμούνδου στον Καθεδρικό Ναό Βάβελ της Κρακοβίας. Μεταξύ άλλων ενδιαφέροντων, υπάρχουν γλυπτές πύλες, λότζιες, στοές και μοναδικές διακοσμήσεις τοίχων sgraffito, των οποίων η συνολική έκταση είναι περίπου 7.000 τετραγωνικά μέτρα. Όλα τα έργα επιβλήθηκαν από Ιταλούς αρχιτέκτονες και οι λεπτομέρειες ολοκληρώθηκαν από τεχνίτες από το κοντινό Πσέμισλ. Τα sgraffito απεικόνιζαν Ρωμαίους αυτοκράτορες, Πολωνούς βασιλιάδες, μέλη της οικογένειας Κρασίτσκι, σκηνές κυνηγιού και αγίους της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.[3] Δυστυχώς, το μεγαλύτερο μέρος του εσωτερικού σχεδιασμού έχει καταστραφεί, κυρίως από τους στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού, οι οποίοι στάθμευαν εκεί από τον Οκτώβριο του 1939 έως τον Ιούνιο του 1941 (βλ.: Γερμανική εισβολή στην Πολωνία, Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα).
Κοντά στο κάστρο, υπάρχει το Ελβετικό Υπόστεγο, που συνδέεται με το Κρασίτσιν με ένα μυστικό πέρασμα.[4] Επίσης, στο παρακείμενο πάρκο βρίσκεται το Υπόστεγο του Κυνηγού, μια βίλα σε «στυλ κυνηγού». Στο ίδιο το πάρκο υπάρχουν άφθονα πουλιά και φυτά.
Σήμερα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η κομμουνιστική κυβέρνηση κρατικοποίησε το συγκρότημα και δημιούργησε ένα λύκειο δασοκομίας στα κτίρια. Στη δεκαετία του 1970, το κάστρο ήταν ιδιοκτησία ενός κατασκευαστή αυτοκινήτων από τη Βαρσοβία. Μετά την κατάρρευση του κομμουνιστικού συστήματος, το κάστρο βρήκε έναν νέο ιδιοκτήτη, την Υπηρεσία Βιομηχανικής Ανάπτυξης της Βαρσοβίας (Agencja Rozwoju Przemysłu SA), η οποία πραγματοποίησε εκτεταμένη ανακαίνιση του συγκροτήματος. Ως αποτέλεσμα, το 2000, το κάστρο προστέθηκε στην ένωση ξενοδοχείων και εστιατορίων που βρίσκονται σε ιστορικά κτίρια (European Castle Hotels & Restaurants)[2] (Το ξενοδοχείο βρίσκεται σε μια πλαϊνή πτέρυγα του κάστρου). Επί του παρόντος, το Κάστρο του Κρασίτσιν είναι ένα δημοφιλές τουριστικό αξιοθέατο και διοργανώνονται οργανωμένες περιηγήσεις στα αξιοθέατα.
Εικόνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
-
Ευγενής Πύργοςr -
Παπικός Πύργος -
Η αυλή του κάστρου -
Ιταλική σοφίτα -
Εσωτερικό -
Το κάστρο και η γέφυρα -
Κεντρική πύλη -
Ένα ιστορικό κανόνι
.JPG)
.jpg)
.jpg)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 «Historia». www.krasiczyn.com.pl (στα Πολωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Φεβρουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2009.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Castles in Poland - Krasiczyn». zamki.res.pl (στα Πολωνικά). Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2009.
- ↑ «Castle and Park Complex - Krasiczyn». futuretravel.pl. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2009. [νεκρός σύνδεσμος]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|