Ιωάννης Β΄ του Μονμορανσύ

Ιωάννης Β΄ του Μονμορανσύ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1401 (περίπου);
Θάνατος	6 Ιουλίου 1477;
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αυλάρχης
Οικογένεια
Σύζυγος	Marguerite d'Orgemont; Jeanne de Fosseux, Dame de Fosseux, d'Auteville et de Nivelle
Τέκνα	Jean de Nivelle; Louis de Montmorency-Fosseux; Γουλιέλμος του Μονμορανσύ; Philippe de Montmorency, Dame de Vitry-en-Brie; Marguerite de Montmorency, Dame de Conflans
Γονείς	Jacques de Montmorency και Philippe de Melun, Dame de Croisilles
Οικογένεια	Οίκος του Μονμορανσύ
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Μεγάλος Θαλαμηπόλος της Γαλλίας (έως 1427)
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Ο Ιωάννης Β΄, γαλλ.: Jean II de Montmorency (π. 1404 – 6 Ιουλίου 1477, τάφηκε στο Σανλίς), κατείχε το αξίωμα του μεγάλου θαλαμηπόλου της Γαλλίας. Ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Ιακώβου βαρόνου του Μονμορανσύ και της κυρίας Φιλιππίνης ντε Μελύν του Κρουαζίλ και Κουριέρ, κόρης του Υγκ ντε Μελύν ντ'Επινουά.

Βιογραφία

Με το τέλος τού πατέρα του το 1414, ο δεκάχρονος Ζαν κληρονόμησε τη βαρονία του Μονμορανσύ και αρκετές κυριότητες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων του Εκουάν, του Νταμβίλ και του Κονφλάν. Αρχικά τέθηκε υπό την επιτροπεία της μητέρας του Φιλίππης, η οποία απεβίωσε γύρω στο 1419. Το 1422, νυμφεύτηκε την Ιωάννα του Φοσώ (απεβ. 12 Σεπτεμβρίου 1431 ), κόρη του Ζαν ντε Φοσώ και της Aνν ντε Πρερ. Ο Ιωάννης Β΄ είχε επίσης κληρονομήσει μία σειρά από εδάφη, κυρίως στη Φλάνδρα. ^[2]

Ο πατέρας της Ιωάννας του Φοσώ (Fosseux) ήταν ευνοούμενος του δούκα της Βουργουνδίας, Ιωάννη Α΄ του Άφοβου. Όταν η Ιωάννα απεβίωσε τον Σεπτέμβριο του 1431, τάφηκε στο Κορντελιέρ ντε Σανλίς (Cordeliers de Senlis), και άφησε στον σύζυγό της Ιωάννη Β΄ τα πλούσια εδάφη της, που περικλείονταν στην περιοχή, την οποία κατείχε ο Οίκος της Βουργουνδίας.

Το 1443 ο Ιωάννης Β΄ νυμφεύτηκε για δεύτερη φορά, με τη νέα του σύζυγο να είναι η Mαργαρίτα του Ορζεμόν (Orgemont), χήρα του ιππότη Γκυγιώμ Μπρουγιάρ και δισεγγονή του Γάλλου συμβούλου (chancellor) Οιέρ ντ'Ορζεμόν, κυρίου του Σαντιγύ.

Ο Ιωάννης Β΄ του Μονμορανσύ πολέμησε στο πλευρό του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΑ΄ ενάντια στην αυτοαποκαλούμενη Ένωση του Δημόσιου Καλού, με επικεφαλής τον Δούκα της Βουργουνδίας, Κάρολο τον Σκληρό. Οι δύο γιοι του, ο Ιωάννης Γ΄ (αργότερα Ιωάννης του Νιβέλ) και ο Λουδοβίκος του Μονμορανσύ-Φοσώ (από την πρώτη του σύζυγο Ιωάννα του Φοσώ), αρνήθηκαν να τον ακολουθήσουν, και τάχθηκαν στο πλευρό του Καρόλου του Σκληρού. Ο Ιωάννης του Μονμορανσύ αποφάσισε στη συνέχεια να αποκληρώσει τους δύο μεγαλύτερους γιους του υπέρ του Γουλιέλμου, του τρίτου γιου του και πρώτου γιου του από τον γάμο του με τη Mαργαρίτα του Ορζεμόν. Οι μεγαλύτεροι γιοι αποκληρώθηκαν επίσημα στις 24 Ιουλίου 1463, σύμφωνα με την ανακοίνωση που έγινε στο Σατώ ντε λα Σας, που βρίσκεται στο κέντρο του δάσους του Moνμορανσύ.

Ως αποτέλεσμα αυτού, ο γιος του Ιωάννης Γ΄ αναζήτησε καταφύγιο στη Nιβέλ, μία περιοχή που ανήκε στη μητέρα του Ιωάννα του Φοσώ. Εδώ έγινε ο ιδρυτής του κλάδου της οικογένειας Moνμορανσύ-Νιβέλ. Ήταν μετά από αυτό το επεισόδιο, που ο Ιωάννης Γ΄ έγινε γνωστός ως Ιωάννης του Νιβέλ (Nivelle), ένα όνομα που χρησιμοποιήθηκε ως μορφή κοροϊδίας από τους Γάλλους. Τον κορόιδευαν στα λαϊκά τραγούδια της εποχής και αργότερα έδωσε αφορμή για την έκφραση «όσο τον φωνάζεις, τόσο τρέχει σαν το σκυλί του Ζαν ντε Νιβέλ».

Παρά τις αγωγές και τις συναλλαγές ιδιοκτησίας που αφορούσαν τους κλάδους των οικογενειών Nιβέλ, Φοσώ και Moνμορανσύ, τα οικογενειακά εδάφη που βρίσκονταν στη Γαλλία παρέμειναν ιδιοκτησία των απογόνων τού γιου τού Ιωάννη Β΄, Γουλιέλμου του Μονμορανσύ.

Καταγωγή

Μέσω των Moνμορανσύ, ο Ιωάννης Β΄ καταγόταν από τον Γάλλο βασιλιά Λουδοβίκο ΣΤ΄ (μέσω του γιου του, Ροβέρτου Α΄, κόμη του Ντρε). ^[3]

Οικογένεια

Στις 29 Ιανουαρίου 1422 νυμφεύτηκε την Ιωάννα του Φοσώ, κυρία των Φοσώ (Fosseux), Ωτβίλ, Nιβέλ και Βισμ (απεβ. 12 Σεπτεμβρίου 1431), κόρη του Ζαν ντε Φοσώ και της Aνν ντε Πρερ (Preure). Είχαν τα ακόλουθα παιδιά:

Ιωάννης του Μονμορανσύ-Νιβέλ και Βισμ (1422 – 26 Ιουνίου 1477), γνωστός ως Ιωάννης του Νιβέλ. Μεταξύ των απογόνων του ήταν ο δισέγγονός του Φίλιππος Β΄ του Μονμορανσύ, Κόμης του Χορν.
Λουί του Μονμορανσύ-Φοσώ και Ωτβίλ (απεβ. 1η Οκτωβρίου 1490). Από αυτόν κατάγονται οι Δούκες του Moνμορανσύ-Μποφώρ και οι Moνμορανσύ- Μπουτεβίλ, οι Δούκες του Πινέ-Λουξεμπούρ, οι Δούκες του Σατιγιίον-Κολινύ, ο Μαρκήσιος de Ρουαγιάν (Royan) και οι κόμητες των δουκών του Ολόν, οι κύριοι του Tινγκρύ και οι Κύριοι του Ρομπέκ.

Γύρω στο 1445, ο Ιωάννης Β΄ νυμφεύτηκε τη Mαργαρίτα του Ορζεμόν, κληρονόμο των κυρίων των Σαντιγύ, Montépilloy και Montjay, κόρης του Πιέρ ντ'Ορζεμόν και της Ζακελίν Paynel. Είχαν τα ακόλουθα παιδιά:

Mαργαρίτα (1445 – 29 Αύγουστος 1498), παντρεύτηκε τον Nικολά ντ'Ανγκλύρ στις 26 Ιουνίου 1471
Γουλιέλμος (1454 - 24 Μαΐου 1531), θαλαμηπόλος της Γαλλίας, και πατέρας του κοντόσταυλου της Γαλλίας, Αν του Μονμορανσύ.
Φιλίππη (απεβ. 20 ή 21 Νοεμβρίου 1516), κυρία του Βιτρή-αν-Μπρι, παντρεύτηκε στις 23 Μαρτίου 1465 τον Μεγάλο Μάγιστρο της Γαλλίας Σαρλ ντε Μελύν (απόγονο κλάδου των οικογενειών Λα Μπορντ και Νορμανβίλ). Μετά τοτ έλος του, η Φιλίππη παντρεύτηκε τον Γκυγιώμ Α΄ Γκουφιέ, κύριο του Μπουασύ, στις 15 Ιουνίου 1472. Από αυτόν τον γάμο προέρχονται οι απόγονοί της. ^[4]

Παραπομπές

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
↑ Nicolas Viton de Saint-Allais, L'Art de vérifier les dates, t. 3, Moreau imprimeur, 1818, σ. 183,
↑ Généalogie Quebec
↑ Louis Moreri, Le grand Dictionnaire historique ou le mélange curieux de l'histoire sacrée et profane, t. 1, lettre A, 1743, σ. 329

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Jean II de Montmorency στο Wikimedia Commons

[56296c22fda8ff0509f71ed7cc067bcbe11856ac-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.

[2] Nicolas Viton de Saint-Allais, L'Art de vérifier les dates, t. 3, Moreau imprimeur, 1818, σ. 183,

[3] Généalogie Quebec

[4] Louis Moreri, Le grand Dictionnaire historique ou le mélange curieux de l'histoire sacrée et profane, t. 1, lettre A, 1743, σ. 329

[1]

[2]

[3]

[4]