Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γκιν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 50°52′07″N 1°52′28″E / 50.8686°N 1.8744°E / 50.8686; 1.8744

Γκιν

Έμβλημα
Διοίκηση
ΧώραΓαλλία
Διοικητική υπαγωγήΠα-ντε-Καλαί, καντόνιο του Γκιν και διαμέρισμα του Καλαί
 • Mayor of GuînesÉric Buy (από 2019)[1]
Ταχυδρομικός κώδικας62340[2]
Κωδικός Κοινότητας62397[3]
Πληθυσμός5.545 (1  Ιανουαρίου 2021)[4]
Έκταση26,42 km²[5]
Υψόμετρο0 μέτρο[6] και 166 μέτρα[6]
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Γκιν
50°52′9″N 1°52′13″E
Ιστότοποςhttp://www.mairie-guines.fr[7]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Γκιν (γαλλικά: Guînes‎‎) είναι κοινότητα στο νομό Πα-ντε-Καλαί στη βόρεια Γαλλία. Στο παρελθόν αναγραφόταν ως Guisnes.

Το Γκιν βρίσκεται στη μεθόριο δύο περιοχών, αυτής της Βουλώνης (Μπουλωνναί) και αυτής του Καλαί (Καλαισί), στην άκρη αποξηραμένων βάλτων, οι οποίοι εκτείνονται μέχρι την ακτή. Το κανάλι του Γκιν συνδέεται με το Καλαί.

Ιστορικά, το Γκιν, ήταν η πρωτεύουσα μικρής κομητείας με το ίδιο όνομα.[8]

Μετά την αποχώρηση των Ρωμαίων, τον 5ο αιώνα, λίγα είναι γνωστά για την πόλη. Κατά την διάρκεια των Σκοτεινών Χρόνων, σύμφωνα με έναν θρύλο, η περιοχή του Γκιν ήλθε στην κατοχή ενός Αινερίκ (Aigneric), Μαγιορδόμου του βασιλιά Θεοδεβέρτου Γ΄ της Βουργουνδίας.

Το 928, όταν οι Δανοί εισέβαλαν και κατέλαβαν την περιοχή, το Γκιν ήταν μάλλον ένα ανυπεράσπιστο χωριό. Περιφραγμένο ανάχωμα και διπλή τάφρος κατασκευάστηκαν σε σύντομο διάστημα από τους Δανούς. Από αυτά προήλθε το κάστρο του Γκιν. Ο Αρνούλφος Α΄, Κόμης της Φλάνδρας, αναλογιζόμενος πως μια αντεπίθεση θα ήταν καταστροφική, κανόνισε τον γάμο της κόρης του Ελστρούδης, με τον Σίγκφριντ, τον Δανό ηγέτη, παραχωρώντας του τον τίτλο του Κόμη του Γκιν αλλά ως υποτελής σε αυτόν, τον Κόμη της Φλάνδρας. Η κομητεία του Γκιν απέκτησε μεγάλη σημασία από τους διαδόχους του Σίγκφριντ.[9]

Στις αρχές του 11ου αιώνα, ο Κόμης Μανασσής (Manassès) ίδρυσε μονή για το τάγμα του Αγίου Βενεδίκτου. Η μονή τέθηκε στην δικαιοδοσία του γειτονικού αββαείου του Αγίου Λεονάρδου.[10] Την ίδια εποχή, το Γκιν περιελάμβανε τρεις ενορίες εντός των τειχών του, των οποίων οι εκκλησίες ήταν αφιερωμένες στον Άγιο Μπερτέν, τον Άγιο Πέτρο και τον Άγιο Μένταρ. Έξω από τα οχυρά της πόλης βρισκόταν το αββαείο του Αγίου Λεονάρδου, η εκκλησία του Αγίου Μπλαιζ, στον οικισμό του Μελλέκ, και το λεπροκομείο του Αγίου Κουεντέν, στον οικισμό του Σπελλέκ.[11]

Στο τέλος του 11ου αιώνα, ο Βαλδουίνος Β΄ κατασκεύασε ένα τεράστιο πέτρινο κάστρο στην κορυφή του παλαιού πύργου το Σίγκφριντ και περιέκλεισε την πόλη με πέτρινο τείχος, με αμυντικούς πύργους σε κάθε μια από τις εισόδους.[12] Ο γιος του Φουλκ συμμετείχε στην Πρώτη Σταυροφορία.

Στις 22 Ιανουαρίου 1351, τρια χρόνια μετά την κατάληψη του Καλαί από τον Εδουάρδο Γ΄, το κάστρο του Γκιν κατελήφθη και αυτό από τους Άγγλους.[13]

Το 1360, η Συνθήκη της Βρετάνης παρέδωσε την πόλη και την κομητεία της στην Αγγλία και έγινε μέρος του Παλατινάτου του Καλαί, της τελευταίας Αγγλικής κτήσης στην ηπειρωτική Γαλλία.[14] Όταν οι Γάλλοι κατέλαβαν την πόλη του Καλαί τον Ιανουάριο του 1558, το Γκιν άντεξε, χάρη στις προσπάθειες του Άγγλου διοικητή, Ουίλλιαμ Γκρέυ, 13ου Βαρώνου Γκρέυ ντε Ουίλτον. Όμως, μετά από λίγες μέρες απεγνωσμένης μάχης, ο Γκρέι τραυματίστηκε και οι στρατιώτες του αρνήθηκαν να πολεμήσουν. Οι Γάλλοι έδωσαν έντιμους όρους παράδωσης και η Αγγλική κατοχή της περιοχής ολοκληρώθηκε.[15]

Οι κάτοικοι της περιοχής ονομάζονται Γκινουά (Guinois). Ο μέσος μηνιαίος μισθός στην πόλη είναι 1.751€.[16]

Ιστορική εξέλιξη του πληθυσμού του Γκιν

Έτος 1962 1968 1975 1982 1990 1999 2010
Πληθυσμός 4.724 4.984 5.034 5.174 5.105 5.221 5.644

Αξιοθέατα και μνημεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στήλη του Μπλανσάρ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η στήλη κτίστηκε για να τιμήσει την διάσχιση της Μάγχης από τον Ζαν-Πιερ Μπλανσάρ με αερόστατο θερμού αέρα στις 7 Ιανουαρίου 1785.

  1. 1,0 1,1 «Éric Buy élu maire de Guînes». Nord Littoral. 8  Μαρτίου 2019.
  2. «Base officielle des codes postaux» La Poste. 1  Οκτωβρίου 2018.
  3. (Γαλλικά) Code INSEE.
  4. «Populations légales 2021» Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 28  Δεκεμβρίου 2023.
  5. 5,0 5,1 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. Ανακτήθηκε στις 26  Οκτωβρίου 2015.
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. 2015. wxs-telechargement.ign.fr/83edtfdyqte031y0ra49d2e3/telechargement/inspire/RGC-2015-01$RGC2015/file/RGC2015.7z.
  7. Annuaire de service-public.fr. Ανακτήθηκε στις 23  Σεπτεμβρίου 2023.
  8. Ardres, Lambert of (2010). The History of the Counts of Guines and Lords of Ardres. Philadelphia: University of Pennsylvania Press. σελ. 24. ISBN 0812200543. 
  9. de Lettenhove, M. Kervyn (1874). Histoire de Flandre. Bruxelles: Beyaert-Defoort. σελ. 60. 
  10. Calmet, Augustin (1856). Dictionnaire ... de la Bible. Paris: L'Abbe Migne. σελ. 456. 
  11. du Chesne Tourangeau, Andre (1631). Histoire genealogique des Maisons de Guines, d'Ardres, de Gand, et de Coucy, et de quelques autres Familles illustres (etc.). Paris: Sebastien Cramoisy. σελ. 62. 
  12. de La Corgue-Rosny, L.-E. (1875). Recherches Genealogique: O-Z. Boulogne-sur-Mer: Imprimerie Camille le Roy. σελ. 1356. 
  13. Morley, Henry (1873). A First Sketch of English Literature. London: Cassell, Petter & Galpin. σελ. 106. 
  14. Merz, Karl Spruner von (1855). Historico-geographical Atlas of the Middle Ages. London: D. Appleton. σελ. 19. 
  15.  Το παρόν λήμμα ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμαChisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Grey de Wilton» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα (11η έκδοση) Cambridge University Press 
  16. «Salaire à Guînes (62340, Pas-de-Calais)». www.journaldunet.com (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2017. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]