Ιππότες ποιητές
Οι Ιππότες ποιητές (αγγλικά: Cavalier poets) είναι όρος που αναφέρεται σε έναν κύκλο ποιητών της αγγλικής λογοτεχνίας των οποίων τα έργα γράφτηκαν κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Καρόλου Α' κατά τον Αγγλικό εμφύλιο πόλεμο και την επακόλουθη Κοινοπολιτεία, δηλαδή μεταξύ 1640 και 1660 περίπου. Πολιτικά, τους Ιππότες ποιητές ένωνε η πίστη στον βασιλιά στην εσωτερική πολιτική αναταραχή της εποχής.[1]
Διακρίθηκαν ως προς το θέμα και τον τόνο από μια άλλη σχολή ποιητών του 17ου αιώνα, αυτή των Μεταφυσικών ποιητών, με γνωστότερο εκπρόσωπο τον Τζον Νταν. Ενώ τα ποιήματα των Μεταφυσικών χαρακτηρίζονται από θρησκευτική εσωτερικότητα και φιλοσοφικά και θρησκευτικά θέματα, οι Ιππότες ασχολήθηκαν με κοσμικά θέματα με προσιτή, ανάλαφρη και ευπρεπή γλώσσα, κλασικά αυλικά θέματα όπως ο έρωτας και η φεουδαρχική πίστη. Στα έργα τους χρησιμοποιούν αλληγορίες και αναφορές σε κλασικά έργα.[2]
Οι πιο σημαντικοί Ιππότες ποιητές είναι ο Ρόμπερτ Χέρικ, ο Ρίτσαρντ Λάβλεϊς, ο Τόμας Καρού και ο Τζον Σάκλινγκ. Δεν ήταν επίσημη ομάδα, αλλά όλοι επηρεάστηκαν από τον Μπεν Τζόνσον και αυτοαποκαλούνταν μαθητές του. Οι περισσότεροι ήταν αυλικοί. [3]
Χαρακτηριστικά της ποίησης των Ιπποτών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα θέματα της ποίησης των Ιπποτών διαφέρουν από την παραδοσιακή ποίηση που εκείνη την εποχή αναφέρονταν σε θέματα όπως η θρησκεία, η φιλοσοφία και οι τέχνες. Αντίθετα, τα ποιήματά τους στόχευαν να εκφράσουν τη χαρά και την ικανοποίηση της ζωής. Η πρόθεση των έργων τους ήταν συχνά να υποστηρίξουν τα βασιλικά ιδεώδη και τον Κάρολο Α΄, του οποίου ήταν ένθερμοι οπαδοί, και καταφέρθηκαν ανοιχτά ενάντια σε όσους υποστήριζαν την εξέγερση του κοινοβουλίου κατά του στέμματος. Τα περισσότερα ποιήματα είχαν αλληγορικά και περιλάμβαναν αναφορές στους κλασικούς Ρωμαίους συγγραφείς Οράτιο, Κικέρωνα και Οβίδιο. Ύμνησαν την ομορφιά, τον έρωτα, τη φύση, τον αισθησιασμό, το ποτό, την καλή συντροφιά, την τιμή και την κοινωνική ζωή, ενσαρκώνοντας μια στάση που αντικατοπτρίζει τη φιλοσοφία του carpe diem (άδραξε τη μέρα). Ο πλατωνικός έρωτας ήταν επίσης ένα άλλο χαρακτηριστικό της ποίησής τους, όπου ο άντρας έδειχνε την αγάπη του σε μια γυναίκα, που λατρευόταν ως πλάσμα τελειότητας και επαινώντας τις γυναικείες αρετές σαν να ήταν θεϊκές.[4]
Στην εξύμνηση της μοναρχίας του Καρόλου Α', ιδιαίτερα τονίζονταν οι ιδέες της κοινής λογικής, του καθήκοντος, του μέτρου, της ευπρέπειας και της κομψότητας, που δεν ανήκαν στους αρχαίους αλλά ήταν χαρακτηριστικές της βασιλικής αυλής στην Αγγλία. Με αυτόν τον τρόπο, αν και υιοθέτησαν τον τρόπο σκέψης των αρχαίων, ενσωμάτωσαν επίσης τις δικές τους ιδέες και σκέψεις στην ποίησή τους απεικονίζοντας έτσι το μεγαλείο του στέμματος και του βασιλιά.[5]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ . «britannica.com/topic/Cavalier-poets».
- ↑ . «study.com/academy/lesson/cavalier-poetry-definition-characteristics-examples».
- ↑ . «studysmarter.co.uk/explanations/english-literature/literary-movements/cavalier-poets/».
- ↑ . «poemanalysis.com/movement/cavalier-poets/».
- ↑ . «prettyeasyy.com/cavalier-poetry-and-cavalier-poets/literature/english-literature/».