Ρόμπερτ Χέρικ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ρόμπερτ Χέρικ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση24  Αυγούστου 1591[1][2][3]
Λονδίνο
Θάνατος12  Οκτωβρίου 1674[4]
Ντέβον
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Αγγλίας
ΘρησκείαΑγγλικανική Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΑγγλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[5][6]
ΣπουδέςΤρίνιτι Χολ[7]
Σχολείο του Ουέστμινστερ[7]
Κολλέγιο του Αγίου Ιωάννη[7]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποιητής
συγγραφέας[8]
Αξιοσημείωτο έργοHesperides
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ρόμπερτ Χέρικ (αγγλικά:Robert Herrick) (1591-1674) ήταν Άγγλος λυρικός ποιητής του 17ου αιώνα και Αγγλικανός κληρικός, ο οποίος αναβίωσε το πνεύμα του αρχαίου κλασικού λυρισμού. Αν και δεν ήταν αυλικός, ανήκε στον κύκλο των Ιπποτών συγγραφέων, ένθερμων οπαδών του βασιλιά Καρόλου Α΄. Υπήρξε μαθητής και φίλος του Μπεν Τζόνσον.[9]

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ρόμπερτ Χέρικ γεννήθηκε το 1591 στο Λονδίνο και ήταν γιος πλούσιου χρυσοχόου. Μετά από μαθητεία ως χρυσοχόος στο Σίτι του Λονδίνου κοντά σε έναν θείο του χρυσοχόο και κοσμηματοπώλη του βασιλιά, ο Χέρικ φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ από το 1613 έως το 1617. Στη συνέχεια έμεινε στο Λονδίνο και ασχολήθηκε με την ποίηση συμμετέχοντας σε κύκλο αυλικών βασιλικών ποιητών, τους Ιππότες ποιητές υποστηρικτές του Καρόλου Α΄ κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου (1642–1651) και θαυμαστών του γνωστού θεατρικού συγγραφέα Μπεν Τζόνσον, για τον οποίο έγραψε τουλάχιστον πέντε ποιήματα. [10]Συναναστρεφόταν με λογοτέχνες και σύχναζε σε ταβέρνες όπου κυκλοφορούσε τα χειρόγραφα ποιήματά του μεταξύ ομοϊδεατών του. Το 1623, ανεξάρτητα από τον προηγούμενο τρόπο ζωής του, χειροτονήθηκε ιερέας της Αγγλικανικής εκκλησίας. Αφού συνόδευσε τον Δούκα του Μπάκιγχαμ ως ιερέας του πλοίου για να βοηθήσει τους Ουγενότους στην Πολιορκία της Λα Ροσέλ το 1627, ο Χέρικ έγινε εφημέριος στο Ντέβονσαϊρ το 1629. Ως πιστός οπαδός του βασιλιά Καρόλου Α΄, έχασε τη θέση του υπό την κυριαρχία των Πουριτανών, αλλά αλλά μετά την Παλινόρθωση του 1660 όταν ο βασιλιάς Κάρολος Β' αποκαταστάθηκε στον θρόνο, ο Χέρικ επανέκτησε την ενορία του στο Ντέβονσαϊρ το 1662. Είχε κερδίσει την εύνοια γράφοντας στίχους που υμνούσαν τη γέννηση τόσο του βασιλιά Καρόλου Β' όσο και του αδελφού του Ιάκωβου πριν από τον Εμφύλιο Πόλεμο. Έζησε στην ενορία του μέχρι τον θάνατό του τον Οκτώβριο του 1674, σε ηλικία 83 ετών. Η ημερομηνία του θανάτου του είναι άγνωστη, αλλά ενταφιάστηκε στις 15 Οκτωβρίου.[11]

Ο Ρόμπερτ Χέρικ δεν παντρεύτηκε ποτέ και κανένα από τα ερωτικά του ποιήματα δεν φαίνεται να συνδέεται άμεσα με καμία γυναίκα, πολλές από τις γυναίκες στις οποίες αναφέρεται στα ποιήματά του θεωρείται ότι είναι φανταστικές.

Λογοτεχνικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις Παρθένες, για να δώσουν σημασία στον χρόνο, ένα από τα πιο διάσημα ποιήματα του Χέρικ, ενέπνευσε τον πίνακα του Τζον Γουίλιαμ Γουότερχαουζ (1909)

Αφού έχασε τη θέση του εφημέριου, ο Ρόμπερτ Χέρικ επέστρεψε στο Λονδίνο και το 1648 δημοσίευσε τους λίγους θρησκευτικούς στίχους του με έμπνευση από βιβλικές πηγές, Ευγενείς Αριθμοί, τους οποίους συμπεριέλαβε μαζί με τα πολυάριθμα κοσμικά ποιήματά του στην ποιητική συλλογή με τίτλο Εσπερίδες, τίτλος που αναφέρεται στις νύμφες της ελληνικής μυθολογίας Εσπερίδες από την οπτική γωνία του Χέρικ ως Χριστιανού αλλά και ως οπαδού των διδασκαλιών του Επίκουρου.

Οι «χρυσοί καρποί» των Εσπερίδων είναι το κυριότερο έργο του και αυτό στο οποίο βασίζεται η φήμη του. Τα περίπου 1.300 ποιήματα της συλλογής παρουσιάζουν ένα ευρύ φάσμα διαφορετικών μορφών και μοτίβων. Εκτός από τα ποιήματα επηρεασμένα από την ερωτική ελεγεία, την ωδική τέχνη του Οράτιου και την κλασική επιγραμματική, υπάρχουν επίσης τυπικά αγγλικές σκηνές αστικής και αγροτικής ζωής ή αγάπης. Το κυρίαρχο μήνυμα στο έργο του Χέρικ είναι ότι η ζωή είναι σύντομη, ο κόσμος όμορφος και ο έρωτας υπέροχος και πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τον σύντομο χρόνο που έχουμε για να τον αξιοποιήσουμε στο έπακρο. [12]

Ο Χέρικ όχι μόνο αναφέρεται στη λαμπρότητα και τους αισθησιακούς πειρασμούς της επίγειας ευτυχίας και της απόλαυσης της ζωής, αλλά αποδεικνύεται και ηθικολόγος. Στα ποιήματά του, το θέμα του carpe diem (άδραξε την ημέρα) αναπτύσσεται στο σκοτεινό φόντο μιας αυξημένης επίγνωσης της παροδικότητας αυτού του κόσμου. Η ποίησή του, ως διαφυγή από τη σκοτεινή εποχή του Εμφυλίου Πολέμου, έχει μελαγχολικό τόνο. Ως οπαδός του Μπεν Τζόνσον, το έργο του αντικατοπτρίζει μια αριστοκρατική κοινωνική τάξη πραγμάτων που απειλούνταν με καταστροφή εκείνη την εποχή.[13]

Το έργο του επανεκτιμήθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα, έκτοτε τυπώνεται τακτικά και πολλοί σύγχρονοι συγγραφείς αναφέρονται στα ποιήματά του. Αναφέρεται επίσης στην ταινία Ο Κύκλος των Χαμένων Ποιητών. Από τις αρχές του 20ου αιώνα, οι στίχοι του Χέρικ έγιναν δημοφιλείς σε μια σειρά συνθετών.

Ένα από τα πιο γνωστά ποιήματα του Ρόμπερτ Χέρικ είναι το To the Virgins, to Make Much of Time (Στις Παρθένες, για να δώσουν σημασία στον χρόνο). Οι πρώτοι στίχοι:[14]

Gather ye rose-buds while ye may,

Old Time is still a-flying;

And this same flower that smiles today

Tomorrow will be dying …

Μαζέψτε μπουμπούκια τριανταφυλλιάς όσο μπορείτε,

Ο παλιός χρόνος φεύγει.

Και αυτό το ίδιο λουλούδι που σήμερα χαμογελάει

Αύριο θα πεθάνει…

Ποιητική συλλογή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1648: Hesperides or, the Works Both Human and Divine of Robert Herrick (Εσπερίδες; ή Έργα τόσο Ανθρώπινα όσο και Θεϊκά του Ρόμπερτ Χέρικ).

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]