Ιντελιγκέντσακτιον

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Στην κατεχόμενη Πολωνία, στις 9 Σεπτεμβρίου 1939, οι Ναζί εκτέλεσαν δημόσια είκοσι πέντε εξέχοντες πολίτες, ενώπιον του Δημοτικού Μουσείου, στην πλατεία της αγοράς του Μπίντγκοστς, ως μέρος των μαζικών πυροβολισμών Πολωνών ιντελιγκέντσια.

Το Ιντελιγκέντσακτιον (φωνητική μεταγραφή του γερμανικού Intelligenzaktion), ή μαζικοί πυροβολισμοί της Ιντελιγκέντσια, ήταν μαζική δολοφονία που διέπραξε η Ναζιστική Γερμανία εναντίον της πολωνικής ιντελιγκέντσια (δάσκαλοι, ιερείς, ιατροί και άλλα εξέχοντα μέλη της πολωνικής κοινωνίας) στις αρχές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου (1939-45). Οι επιχειρήσεις πραγματοποιήθηκαν για την πραγματοποίηση της γερμανοποίησης των δυτικών περιοχών της κατεχόμενης Πολωνίας, πριν από την εδαφική προσάρτηση στο γερμανικό Ράιχ.

Οι μαζικές δολοφονίες του Ιντελιγκέντσακτιον σκότωσαν 100.000 Πολωνούς. Μέσω της αναγκαστικής εξαφάνισης, οι Ναζί φυλάκισαν και σκότωσαν επιλεγμένους πολίτες της πολωνικής κοινωνίας, οι οποίοι αναγνωρίστηκαν πριν από τον πόλεμο ως εχθροί του Ράιχ, οι οποίοι τάφηηκαν σε μαζικούς τάφους σε απομακρυσμένα μέρη.[1] Για να διευκολυνθεί ο πληθυσμός της Πολωνίας, οι Ναζί τρομοκρατούσαν τον γενικό πληθυσμό με τις δημόσιες, συνοπτικές εκτελέσεις επιλεγμένων διανοουμένων και ηγετών της κοινότητας, προτού πραγματοποιήσουν τις απελάσεις του γενικού πληθυσμού από την κατεχόμενη Πολωνία. Οι εκτελεστές των ομάδων θανάτου της Einsatzgruppen και η εγχώριαVolksdeutscher Selbstschutz, η πολιτοφυλακή της γερμανικής μειονότητας, προσποιήθηκαν ότι η αστυνομική εργασία τους είχε ως στόχο την εξάλειψη πολιτικά επικίνδυνων ανθρώπων από την πολωνική κοινωνία.[1]

Το Ιντελιγκέντσακτιον ήταν ένα σημαντικό βήμα προς την υλοποίηση της Επιχείρησης Τάννενμπεργκ, την εγκατάσταση των Ναζί αστυνομικών και λειτουργών - από τη Sicherheitspolizei (αποτελούμενη από τις Kriminalpolizei και Γκεστάπο) και το Sicherheitsdienst - για τη διαχείριση της κατοχής και τη διευκόλυνση της υλοποίησης του Generalplan Ost, του γερμανικού αποικισμού της Πολωνίας.[2] Μεταξύ των 100.000 ανθρώπων που σκοτώθηκαν στις επιχειρήσεις του Ιντελιγκέντσακτιον, περίπου 61.000 ήταν από την πολωνική ιντελιγκέντσια, τους οποίους οι Ναζί αναγνώρισαν ως πολιτικούς στόχους στο Βιβλίο Ειδικής Δίωξης-Πολωνία, που είχε συνταχθεί πριν από την έναρξη του πολέμου τον Σεπτέμβριο του 1939.[3] Το Ιντελιγκέντσακτιον συνέβη αμέσως μετά τη γερμανική εισβολή στην Πολωνία (1 Σεπτεμβρίου 1939) και διήρκεσε από το φθινόπωρο του 1939 μέχρι την άνοιξη του 1940. Η μαζική δολοφονία των Πολωνών διανοουμένων συνεχίστηκε με τις επιχειρήσεις AB-Aktion.[4]

Σκοπός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλίο Sonderfahndungsbuch Polen - κατάλογος 60.000 στόχων στο Ιντελιγκέντσακτιον.
Sonderfahndungsbuch Polen - Σελίδα με ονόματα κάτω από το γράμμα «G» με συντομογραφίες. Το EK σημαίνει ομάδα θανάτου της Einsatzkommando και το EG σημαίνει αρχές Einsatzgruppen.

Ο Αδόλφος Χίτλερ διέταξε τη δολοφονία των ιντελιγκέντσια και της κοινωνικής ελίτ της Πολωνίας για να τους εμποδίσει να οργανώσουν τους Πολωνούς εναντίον των Γερμανών κατακτητών τους και να ανατρέψουν την κατοχή και τον αποικισμό της χώρας. Η μαζική δολοφονία επρόκειτο να πραγματοποιηθεί πριν από την προσάρτηση της Πολωνίας στο Μείζων Γερμανικό Ράιχ.[5]>

Ο ναζιστικός ρατσισμός θεωρούσε την πολωνική ελίτ ως το πιο πιθανόν γερμανικού αίματος, επειδή το στιλ της δυναμικής ηγεσίας τους αντίφασκε θετικά με τον «σλαβικό φαταλισμό» του ρωσικού λαού.[6] Ωστόσο, η εξόντωση τέτοιων εθνικών ηγετών ήταν απαραίτητη, διότι ο πατριωτισμός τους (ηθική εξουσία) θα εμπόδιζε την πλήρη κλίμακα της γερμανοποίησης του υποδουλωμένου πληθυσμού της Πολωνίας.[7]

Επιπλέον, μέσω του Rassenpolitisches Amt der NSDAP (Γραφείο Φυλετικής Πολιτικής του Ναζιστικού Κόμματος),[8] τα φυλετικά πολύτιμα (που έμοιαζαν Άρεια) παιδιά της πολωνικής ιντελιγκέντσια έπρεπε να απαχθούν στο Ράιχ, για γερμανοποίηση.[5] Η ναζιστική ιδεολογία ισχυρίστηκε ότι μια τέτοια μη σλαβική μετουσίωση θα εμπόδιζε τη γενετική αναβίωση της πολωνικής ιντελιγκέντσια και, επομένως, θα εμπόδιζε την αναβίωση του πολωνικού εθνικισμού στη γερμανοποιημένη Πολωνία.[6]

Μέθοδος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τον έλεγχο της Πολωνίας, οι Γερμανοί Ναζί συνέλαβαν, φυλάκισαν και σκότωσαν περίπου 61.000 ανθρώπους ως εχθρούς του Γερμανικού Ράιχ, όλοι οι οποίοι αναγνωρίστηκαν ως ιντελιγκέντσια κάθε πόληςκαι χωριού. Κάθε άντρας και γυναίκα καταγράφηκε βιογραφικά στο Βιβλίο Ειδικής Δϊωξης-Πολωνία (Sonderfahndungsbuch Polen), το οποίο οι Γερμανοί πολίτες της Πολωνίας, πιστοί στο ναζιστικό κόμμα στο γερμανικό Ράιχ, συνέταξαν πριν από τον πόλεμο για τη γερμανική αστυνομία και τις δυνάμεις ασφαλείας Sicherheitspolizei (Αστυνομία Ασφαλείας) και Sicherheitsdienst (Υπηρεσία ασφαλείας).

Οι Einsatzgruppen και Volksdeutscher Selbstschutz, η εθνική πολιτοφυλακή αυτοάμυνας της γερμανικής μειονότητας στην Πολωνία, σκότωσαν την ιντελιγκέντσια που εντοπίστηκε στο Βιβλίο Ειδικής Δίωξης - Πολωνία.[9] Έχοντας επίγνωση ότι θα σκοτώνουν άοπλους πολίτες, οι διοικητές των παραστρατιωτικών πολιτοφυλακών ενίσχυσαν το ηθικό τους με ιδεολογικές και ρατσιστικές οδηγίες προς τον στρατιώτη-αστυνομικό, ότι ο πολιτικός τους ρόλος στην εθνοκάθαρση της Πολωνίας (εκτελέσεις, αντι-εξέγερση, αστυνόμευση) θα ήταν περισσότερο δύσκολος από το να παλεύουν σε μάχη εναντίον στρατιωτών, όπως σημείωσε ο Μάρτιν Μπόρμαν, σε μια συνάντηση (2 Οκτωβρίου 1940) μεταξύ Χίτλερ και Χανς Φρανκ.[10]

Ως μέρος του Generalplan Ost, ο πολιτικός σκοπός του Ιντελιγκέντσακτιον ήταν η εξόντωση της ελίτ της πολωνικής κοινωνίας, την οποία οι Ναζί όριζε ευρέως ως Σλάχτα (Πολωνοί ευγενείς), των διανοούμενων, δασκάλων, κοινωνικών λειτουργών, δικαστών, στρατιωτικών βετεράνων, ιερέων και επιχειρηματιών, καθώς και κάθε Πολωνού, άντρα και γυναίκας, που είχε φοιτήσει στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, και έτσι θα μπορούσε να παρέχει εθνικιστική ηγεσία για να αντισταθεί στη ναζιστική κατοχή της Πολωνίας.[10]

Περιφερειακές επιχειρήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Intelligenzaktion Pommern, μια περιφερειακή επιχείρηση μαζικής δολοφονίας στο Βοεβοδάτο Πομερανίας. 23.000 Πολωνοί συνελήφθησαν, φυλακίστηκαν και σκοτώθηκαν αμέσως μετά την αναγνώριση και τη σύλληψη. Για να τρομοκρατήσουν τον γενικό πληθυσμό, οι Ναζί επέλεξαν τότε εξέχοντες πολίτες από τους συλληφθέντες, και τους εκτελούσαν δημόσια, αφήνοντας τα πτώματα σε κοινή θέα, ως επίσημη προειδοποίηση κατά της αντίστασης στη γερμανική κατοχή.[1]
  2. Intelligenzaktion Posen, η μαζική δολοφονία 2.000 θυμάτων από το Πόζναν .
  3. Intelligenzaktion Masovien, περιφερειακή μαζική δολοφονία στην Βοεβοδάτο Μασοβίας, 1939-1940. 6.700 άνθρωποι σκοτώθηκαν, από τις Οστροουένκα, Βίσκουφ, Τσεχάνουφ, Βισόκιε Μαζοβιέτσκιε και Γκιέουτσιν, κοντά στη Γουόμζα.
  4. Intelligenzaktion Schlesien, περιφερειακή μαζική δολοφονία στο Βοεβοδάτο Σιλεσίας το 1940. 2.000 Πολωνοί σκοτώθηκαν.
  5. Intelligenzaktion Litzmannstadt, περιφερειακή μαζική δολοφονία στο Λοτζ το 1939. 1.500 άνθρωποι σκοτώθηκαν.
  6. Sonderaktion Krakau (Επιχείρηση Κράκαου), μαζική σύλληψη ιντελιγκέντσια. 183 καθηγητές από το Γιαγκελόνιο Πανεπιστήμιο, τους οποίους οι Ναζί απέλασαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Ζάξενχαουζεν.
  7. Zweite Sonderaktion Krakau
  8. Sonderaktion Tschenstochau στην Τσενστοχόβα
  9. Sonderaktion Lublin, περιφερειακή μαζική δολοφονία στο Λούμπλιν. 2.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν, οι περισσότεροι ήταν ιερείς της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.
  10. Sonderaktion Bürgerbräukeller στο Βοεβοδάτο Λοτζ
  11. Professorenmord, μαζική δολοφονία των ιντείγκέντσια στο Στανισουάβουφ στην περιοχή Κρέσι, στη Σφαγή του Μαύρου Δάσους. 250-300 Πολωνοί ακαδημαϊκοί σκοτώθηκαν.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Wardzyńska 2009.
  2. Prof.
  3. Dr. Jan Moor-Jankowski, Holocaust of Non-Jewish Poles During WWII. Αρχειοθετήθηκε 2016-05-16 στο Wayback Machine.
  4. Tadeusz Piotrowski, Poland's Holocaust: ethnic strife, collaboration with occupying forces and genocide in the Second Republic, 1918-1947, McFarland, 1998, σελ. 25.
  5. 5,0 5,1 Διεθνές Στρατιωτικό Δικαστήριο στη Νυρεμβέργη, Nazi Conspiracy and Aggression, Γραφείο του Αρχηγού Συμβούλου των Ηνωμένων Πολιτειών για τη δίωξη της εγκληματικότητας του Άξονα.
  6. 6,0 6,1 Ρίτσαρντ Κ. Λούκας, Did the Children Cry?
  7. Northwestern University, Hitlers Plans for Eastern Europe www.dac.neu.edu 2012.
  8. Ρομαν Ζμπίγκνιεφ Χράμπαρ (1960). Hitlerowski rabunek dzieci polskich: Uprowadzanie i germanizowanie dzieci polskich w latach 1939-1945 (στα Πολωνικά). Śląski Instytut Naukowy w Katowicach, Katowice: Wydawnictwo Śląsk. σελ. 28. 
  9. Szcześniak 2001.
  10. 10,0 10,1 Lukas 2012, σελ. 8.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]