Θρασύβουλος Πετιμεζάς
| Θρασύβουλος Πετιμεζάς | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1874 Ναύπλιο |
| Θάνατος | 1939 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός διδάσκων πανεπιστημίου νομικός |
| Εργοδότης | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (1912–1939) |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Γεώργιος Αν. Πετιμεζάς |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων (1910–1912) Υπουργός Εσωτερικών της Ελλάδας (Αύγουστος 1926 – Δεκέμβριος 1926, Κυβέρνηση Γεωργίου Κονδύλη 1926) Υπουργός Συγκοινωνιών της Ελλάδας (Αύγουστος 1926 – Σεπτέμβριος 1926, Κυβέρνηση Γεωργίου Κονδύλη 1926) |
Ο Θρασύβουλος Πετιμεζάς (1874 - 1939) ήταν Έλληνας πολιτικός και καθηγητής[1] Εμπορικού Δικαίου στη Νομική Σχολή Αθηνών.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στο Ναύπλιο[1] και ήταν γιος του Γεωργίου Πετιμεζά, πολιτικού, δικαστή και γόνου της αρχοντικής οικογένειας των Πετιμεζάδων. Σπούδασε νομική και το 1912 εξελέγη τακτικός καθηγητής[1] του εμπορικού δικαίου στη νομική σχολή Αθηνών, θέση την οποία διατήρησε μέχρι τον θάνατο του. Σύντομα εξελίχθηκε σε μια από τις μεγαλύτερες μορφές μεταξύ των νομικών της εποχής.
Το 1907 ίδρυσε μαζί με τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου και τον Αλέξανδρο Δελμούζο την Κοινωνιολογική Εταιρεία. Υπήρξε βουλευτής της Α΄ και Β΄ Αναθεωρητικής Βουλής (1910 και 1911), νομικός σύμβουλος της προσωρινής κυβέρνησης της Θεσσαλονίκης και μέλος της επιτροπής αναθεώρησης του εμπορικού και ναυτικού δικαίου. Το 1918 προτάθηκε από το Υπουργείο Εξωτερικών της Κυβέρνησης Ελευθερίου Βενιζέλου να εκπροσωπήσει μεταξύ άλλων, με την ευκαιρία της συνόδου του Εθνικού Συμβουλίου του SFIO στο Παρίσι την Γενική Εργατική Συνομοσπονδία Πειραιώς και το Εργατικό Κέντρο Πειραιώς, ως πιο κατάλληλος να χειριστεί τα θέματα που θα συζητούνταν και λόγω του χαμηλού μορφωτικού επιπέδου των Ελλήνων εργατικών αντιπροσώπων έναντι των άλλων Δυτικοευρωπαίων συντρόφων τους.[2] Το 1926 διετέλεσε υπουργός Εσωτερικών (και προσωρινώς Συγκοινωνιών)[3] στην κυβέρνηση Γεωργίου Κονδύλη. Εξέδωσε τα έργα Ναυτικόν Δίκαιον (1929), Εμπορικόν Δίκαιον κ.α. ενώ αρθρογραφούσε και σε νομικά περιοδικά της εποχής.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Θρασύβουλος Πετιμεζάς». www.gnosinet.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2016.
- ↑ Λεονταρίτης, Γιώργος (1978). Το ελληνικό σοσιαλιστικό κίνημα κατά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Αθήνα: εκδ. Εξάντας. σελ. 221.
- ↑ «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΚΟΝΔΥΛΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ (1926)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2016.
- ↑ «Πανδέκτης: Πετιμεζάς Θρασύβουλος». pandektis.ekt.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2016.
|