Θεόδωρος Αφεντούλης
Θεόδωρος Αφεντούλης | |
---|---|
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Θεόδωρος Αφεντούλης (Ελληνικά) |
Γέννηση | 13ιουλ. / 25 Αυγούστου 1824γρηγ. Ζαγορά Μαγνησίας |
Θάνατος | 8ιουλ. / 20 Απριλίου 1893γρηγ. Πειραιάς |
Υπηκοότητα | Ελλάδα |
Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Πανεπιστήμιο της Βιέννης και Πανεπιστήμιο του Μονάχου |
Επιστημονική σταδιοδρομία | |
Αξίωμα | πληρεξούσιος (1862, 1863) |
Ιδιότητα | διδάσκων πανεπιστημίου και πολιτικός |
δεδομένα ( ) |
Ο Θεόδωρος Αφεντούλης (1824 - 1893) ήταν Έλληνας καθηγητής πανεπιστημίου του 19ου αιώνα και πληρεξούσιος στη Β΄ Εθνική Συνέλευση του 1862.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στην Ζαγορά Πηλίου στις 13 Αυγούστου 1824.[1] Σπούδασε ιατρική αρχικά στη Σμύρνη και στη συνέχεια στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, τότε Οθωναίο από όπου έλαβε διδακτορικό δίπλωμα, και ακολούθως στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και το Πανεπιστήμιο του Μονάχου για ευρύτερες σπουδές, όπου και πάλι απέκτησε διδακτορικό δίπλωμα. Στη συνέχεια σπούδασε σε Παρίσι, όπου εργάστηκε και σε νοσοκομείο[2], και Βουδαπέστη και το 1849 επέστρεψε στην Αθήνα όπου και αναγορεύτηκε υφηγητής, και το 1852 καθηγητής της παθολογικής ανατομικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Διακρίθηκε για την σπάνια εγκυκλοπαιδική γνώση του σε πολλούς κλάδους της επιστήμης. Διέπρεψε και ως καθηγητής της φαρμακολογίας διδάσκοντας επί σαράντα χρόνια, καθώς και Βοτανολογία. Μεταξύ 1887 και 1888 διετέλεσε πρύτανης του Πανεπιστημίου.[1] Έγραψε και δημοσίευσε πολλά περισπούδαστα ιατρικά συγγράμματα, αλλά και λογογραφικά κείμενα και ποιήματα. Μετάφρασε ακόμα και σημαντικούς ξένους συγγραφείς. Διετέλεσε επί σειρά ετών διευθυντής του Τζαννείου Νοσοκομείου του Πειραιά, ενώ επίσης άσκησε το ιατρικό επάγγελμα.[1] Μια από τις φράσεις του που έμεινε στην ιστορία της ιατρικής είναι η εξής: «Ουδείς ιατρός αφιλοσόφητος».[2]
Πολέμησε στις Επαναστάσεις της Θεσσαλίας το 1845 και το 1878, και της Κρήτης το 1866 και το 1878.[1]
Στην πολιτική αναμείχθηκε το 1862-3 όταν εξελέγη βουλευτής (πληρεξούσιος) Θεσσαλίας[3] στην Εθνική συνέλευση, της οποίας διετέλεσε αντιπρόεδρος το 1863, επιδεικνύοντας εθνική και κοινωνική δράση ασυνήθη. Τιμήθηκε με παράσημα από τον βασιλέα Όθωνα, τον Γεώργιο τον Α΄ καθώς και με πολλές ξένες διακρίσεις.
Απεβίωσε στον Πειραιά στις 8 Απριλίου 1893.[1] Ο Δήμος του Πειραιά τιμώντας τον, έδωσε το όνομά του σε μία από τις ακτές της πόλης και ανήγειρε μαρμάρινη προτομή του σε κεντρικό σημείο στον λιμένα Ζέας, (πρώην Πασαλιμάνι).
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «ΕΚΠΑ: Τμήμα Βιολογίας - Θεόδωρος Αφεντούλης». www.biol.uoa.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2016.
- ↑ 2,0 2,1 «Αφεντούλης Θεόδωρος | Η Μεγάλη Στοά της Ελλάδος». www.grandlodge.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2016.
- ↑ Σουρλας, Γεωργιος Ιωαν (2007). Οι πολιτικοι της Μαγνησιας: ιστορικη αναδρομη. Αθήνα: Εκδοτικος Οργανισμος Λιβανη. σελ. 62. ISBN 9789601415550.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου, τομ. 3ος, σελ. 993.
- Θεόδωρος Αφεντούλης - βιογραφικά στοιχεία από το Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών
- Κωνσταντίνος Σκόκος (1891). Ημερολόγιον Σκόκου. Εν Αθήναις: Εκ του Τυπογραφείου των Καταστημάτων Ανέστη Κωνσταντινίδου. σελ. 92-94.
- Εθνικόν και Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιον Αθηνών (1939). Αριστοτέλης Κούζης, επιμ. Εκατονταετηρίς 1837 - 1937, Τόμος Γ΄, Ιστορία της Ιατρικής Σχολής. Αθήναι: Τύπος «Πυρσού» Α.Ε. σελίδες 20-21. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2010.