Η Παναγία των Παρισίων (βιβλίο)
![]() |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
![]() | |
Συγγραφέας | Βίκτωρ Ουγκώ |
---|---|
Τίτλος | Notre-Dame de Paris |
Γλώσσα | Γαλλικά |
Ημερομηνία δημοσίευσης | 14 Ιανουαρίου 1831 |
Πολιτιστικό κίνημα | ρομαντισμός |
Είδος | Romantic novel ιστορικό μυθιστόρημα γοτθική λογοτεχνία |
Θέμα | πολιτιστική κληρονομιά mores γοτθική αρχιτεκτονική |
Χαρακτήρες | Clopin Trouillefou, Εσμεράλδα, Fleur-de-Lys, Κλωντ Φρολλό, Λοχαγός Φοίβος, Κουασιμόδος, Pierre Gringoire, Sister Gudule, Jehan Frollo, Λουδοβίκος ΙΑ΄ της Γαλλίας και Djali |
Τόπος | Παρίσι Καθεδρικός Ναός της Παναγίας των Παρισίων Πλατεία Οτέλ ντε Βιλ Cour des miracles Palais de Justice, Paris |
![]() | |
δεδομένα ( ) |
Η Παναγία των Παρισίων (γαλλικά: Notre-Dame de Paris) είναι ο τίτλος μυθιστορήματος του Βίκτωρος Ουγκώ, διαδραματιζόμενο την εποχή της Βασιλείας του Λουδοβίκου ΙΑ' (1461 – 1483) και με κέντρο δράσης τον ομώνυμο ναό.
Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η υπόθεση του μάλλον επικού αυτού δράματος παρά μυθιστορήματος παρουσιάζει ως ηρωίδα την τσιγγάνα Εσμεράλδα να χορεύει στο προαύλιο του ναού της "Παναγίας των Παρισίων" όταν προκαλεί την προσοχή του αρχιδιακόνου Κλαύδιου Φρολό, που φλεγόμενος από την επιθυμία να την κατακτήσει, προσπαθεί να την απαγάγει δια του κωδωνοκρούστη Καζιμόντο (σε ελληνική μετάφραση Κουασιμόδου), ενός τερατώδη κακάσχημου αλλά ρωμαλέου ανθρώπου. Η Εσμεράλδα κατορθώνει να αποφύγει την απαγωγή χάρις στην επέμβαση κάποιας ομάδας στρατιωτών υπό τον αξιωματικό Φοίβο Ντε Σατοπέρ, τον οποίο και συναντά λίγες μέρες μετά. Ο αρχηγός των τσιγγάνων σκοπεύει να κρεμάσει τον Φοίβο εκτός αν μία τσιγγάνα προσφερθεί να τον παντρευτεί, κάτι που κάνει η Εσμεράλδα, αλλά ο Φοίβος αρνείται. Κατόπιν όμως την ερωτεύεται. Αργότερα εμφανίζεται ο Αρχιδιάκονος που με μικρό εγχειρίδιο μαχαιρώνει το Φοίβο όταν τον βλέπει μαζί με την Εσμεράλδα και στη συνέχεια κατηγορεί ως φονιά την Εσμεράλδα. Αυτή προ του κινδύνου να θανατωθεί τελικά προτιμά το θάνατο παρά να παραδοθεί στις ορέξεις του ιερωμένου. Η Εσμεράλδα οδηγείται πρό της πύλης του Ναού όπου τότε επεμβαίνει ο Κουασιμόδος, που και αυτός την αγαπά με πάθος, και καταφέρνει και την εισάγει στο εσωτερικό του Ναού. Ο Φρολό καταφέρνει να την πάρει ξανά, καθώς ο Κουασιμόδος ήταν απασχολημένος σε μια επίθεση από τους τσιγγάνους, που δεν καταλαβαίνει ότι ήρθαν για να σώσουν την Εσμεράλδα. Ο Φρολό της προσφέρει ξανά την επιλογή να γίνει δικιά του, αλλά εκείνη διαλέγει το θάνατο. Ο Φρολό την αφήνει στην Paquette la Chantefleurie, η οποία είχε χάσει το παιδί της και θεωρούσε ότι το απήγαγαν τσιγγάνοι, την κλείνει στο κάστρο. Εκεί ανακαλύπτει ότι η Εσμεράλδα είναι το χαμένο της παιδί. Δεν μπορεί να την προστατέψει, και οδηγείται στην κρεμάλα, ενώ ο Κουασιμόδος που γυρνώντας δεν την είχε βρει, τελικά τη βλέπει να πεθαίνει από το κωδονοστάσι, όπου και Φρολό παρακολουθούσε την εκτέλεση. Τον κατακρημνίζει ενώ θρηνεί το μόνο πράγμα που είχε αγαπήσει ποτέ του. Μετά χάνεται, και μόνο μετά από χρόνια όταν ανακαλύπτονται στο νεκροταφείο το μέρος που είχε ταφεί η Εσμεράλδα, βρήκαν το σκελετό του να αγκαλιάσει αυτόν της Εσμεράλδας.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το πρωτότυπο γαλλικό κείμενο στη Βικιθήκη
- Αγγλική μετάφραση (Project Gutenberg)
- Θέματα και χαρακτήρες του έργου
- Ελληνική μετάφραση: eBook ελεύθερης διάθεσης
|