Ηρακλείδαι (τραγωδία)
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οι «Ἡρακλεῖδαι» είναι τραγωδία που έγραψε ο Ευριπίδης και διδάχτηκε (παίχτηκε) το 417 π.Χ..
Στο έργο αυτό οι Ηρακλείδες, οι απόγονοι του Ηρακλή καταδιωκόμενοι από τον Ευρυσθέα, καταφεύγουν στην Αθήνα όπου ο Βασιλεύς Δημοφών τους παρέχει άσυλο. Σε μάχη ο Ευρυσθέας συλλαμβάνεται και φονεύεται. Χαρακτηριστική του έργου σκηνή είναι η στιγμή που θυσιάζεται η παρθένος Μακαρία.
Στο έργο αυτό ο Ποιητής στιγματίζει έντονα την προς την Αθήνα αχαριστία των Δωριέων δηλαδή της Σπάρτης και του Άργους.
|
|||||||||||||||||||
 |
Αυτό το σχετικό με το θέατρο λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε επεκτείνοντάς το. |
