Ηλίας Θερμησιώτης
| Ηλίας Θερμησιώτης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ηλίας Θερμησιώτης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1788 Σπέτσες |
| Θάνατος | 10ιουλ. / 22 Ιουλίου 1871γρηγ. Σπέτσες |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | έμπορος ναυτικός αξιωματικός επαναστάτης |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Ελληνική Επανάσταση του 1821 |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Φιλικός |
Ο Ηλίας Θερμησιώτης (1788–1871) ήταν Έλληνας πλοιοκτήτης, αξιωματικός του Ναυτικού και μέλος της Φιλικής Εταιρείας κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε το 1788 στις Σπέτσες. Η οικογένεια του καταγόταν από τη Θερμησία της Ερμιονίδας, εξ ου και το επώνυμο τους. Από μικρή ηλικία γνώριζε τη ναυτική τέχνη και ασχολήθηκε με το εμπόριο και έγινε πλοίαρχος. Μετά από λίγα χρόνια απέκτησε το δικό του πλοίο, το βρίκιον Αχιλλεύς, το οποίο το μετέτρεψε σε πολεμικό για τις ανάγκες του επαναστατικού αγώνα. Συνεργάστηκε με την Μπουμπουλίνα, κατέχοντας από κοινού μαζί της δύο πλοία, ενώ τη βοήθησε και κληρονομικές διαφορές που είχε με προγόνους της, οι οποίες έφτασαν μέχρι το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως ελλείψει ελληνικών δικαστηρίων.[1]
Το 1818 μυήθηκε στους κύκλους της Φιλικής Εταιρείας μαζί με τους Νικόλαο Μπόταση, Ρήγα Κρανιδιώτη και Γιώργο Πάνου. Στις 3 Απριλίου 1821 κήρυξε την επανάσταση στις Σπέτσες μαζί με άλλους προκρίτους του νησιού. Προσέφερε σημαντικά χρηματικά ποσά για τις ανάγκες της Επανάστασης. Υπήρξε εκ των πρωταγωνιστών στην πολιορκία και την κατάληψη του φρουρίου της Μονεμβασιάς, όπου στη συνέχεια ορίστηκε φρούραρχος και στρατιωτικός διοικητής της περιοχής από το Εκτελεστικό Σώμα. Χρησιμοποιώντας το πλοίο του συμμετείχε σε 18 ναυτικές επιχειρήσεις, μεταξύ των οποίων αυτές σε Ευβοϊκό, Άνδρο, Αιγαίο και Μεσολόγγι.[1][2]
Στη μετεπαναστατική περίοδο, και πιο συγκεκριμένα στις εμφύλιες διαταραχές που ακολούθησαν συντάχθηκε με τον Γεώργιο Κουντουριώτη και στη συνέχεια με την αντικαποδιστριακή αντιπολίτευση. Το γεγονός αυτό του στέρησε τη δυνατότητα να κατέχει δίπλωμα αξιωματικού σύμφωνο με την προσφορά του. Κατά την περίοδο της βασιλείας του Όθωνα έλαβε και πάλι τον βαθμό που κατείχε και υπήρξε επίσης μέλος της Επιτροπής Εκδουλεύσεων. Τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του τα πέρασε στις Σπέτσες όπου πέθανε στις 10 Ιουλίου 1871 και ο τάφος του βρίσκεται στο κοιμητήριο των Αγίων Πάντων.[1]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Θερμησιώτης Ηλίας (1788-1871)». argolikivivliothiki.gr. Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας & Πολιτισμού. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2019.
- ↑ «Θερμησιώτης». Εγκυκλοπαίδεια Δομή. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2019.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ηλίας Ν. Γαλέττας, Μαρίκα Β. Μπουζουμπάρδη. Σπέτσες, Ιστορία Λαογραφία, τόμ. Α΄, Ένωση Σπετσιωτών, 2004.
- Στασινόπουλος Χρ. Λεξικόν της Ελληνικής Επαναστάσεως, τομ. 2, σελ. 32, χ.χ.