Ζαν-Σαρλ Λανγκλουά
| Ζαν-Σαρλ Λανγκλουά | |
|---|---|
.jpg) | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Jean-Charles Langlois (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 22 Ιουλίου 1789[1][2][3] Μπωμόν-αν-Ωζ |
| Θάνατος | 23 Μαρτίου 1870[4][5][6] και 1870[7] 8ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[6] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία[8] |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[9], φωτογράφος[10] και αξιωματικός |
| Κίνημα | Οριενταλισμός |
| Καλλιτεχνικά ρεύματα | Οριενταλισμός |
| Βραβεύσεις | Ταξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ζαν-Σαρλ Λανγκλουά (Jean-Charles Langlois) ήταν Γάλλος ζωγράφος και στρατιωτικός του 19ου αιώνα. Γεννήθηκε το 1789 στο Beaumont-en-Auge και πέθανε το 1870 στο Παρίσι. Ειδικεύτηκε στην απεικόνιση πολεμικών σκηνών.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε το 1789 στο Beaumont-en-Auge της Νορμανδίας και το 1806-1807 σπούδασε στην École polytechnique του Παρισιού γρήγορα όμως προτίμησε να ακολουθήσει στρατιωτική καριέρα ως αξιωματικός του πεζικού, συμμετέχοντας σε αρκετές καθοριστικές μάχες της Γαλλικής Αυτοκρατορίας κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντιων Πολέμων, όπως στο Βαγκράμ και στο Βατερλό.[11]
Μετά την Παλινόρθωση ο Λανγκλουά αποστρατεύτηκε με αποτέλεσμα από το 1817 να ξεκινήσει μαθήματα ζωγραφικής στο Παρίσι υπό την εποπτεία των Σαρλ Βερνέ και Ζιροντέ ντε Ρουσύ. Πρωτοεμφανίστηκε στο Σαλόν του Παρισιού το 1822 παρουσιάζοντας πίνακες με πολεμικές σκηνές. Από το 1826 και έπειτα, επηρεασμένος από το πανόραμα της Αθήνας του Πιερ Πρεβό, επιδόθηκε στο συγκεκριμένο είδος το οποίο προσάρμοσε σε πίνακες στρατιωτικής θεματολογίας. Το 1830 απέκτησε μεγάλη αναγνώριση μέσω έργου του στο οποίο παρουσίαζε το πανόραμα της ναυμαχίας του Ναβαρίνου. Μάλιστα τμήμα του συγκεκριμένου πανοράματος παρουσιάστηκε την επόμενη χρονιά στο Σαλόν του Παρισιού. Το 1833 διετέλεσε στρατιωτικός ακόλουθος του στρατάρχη Μαιζών στην Αγία Πετρούπολη και στη συνέχεια υπηρέτησε ως αντισυνταγματάρχης στο επιτελείο του γαλλικού υπουργείου Πολέμου. Ταυτόχρονα συνέχισε τη φιλοτέχνηση πανοραμάτων στρατιωτικής θεματολογίας από τα οποία ξεχωρίζουν η Άλωση του Αλγερίου (1833), η Μάχη του Μποροντίνο (1835) και η Πτώση της Σεβαστούπολης (1860). Τα συγκεκριμένα έργα ζωγραφίστηκαν από τον Λανγκλουά με βάση σχεδίων που είχε λάβει από τα πεδία των μαχών, από στρατιωτικές αναφορές ή από φωτογραφίες με σκοπό την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ακρίβεια στην περιγραφή.[11]
Απεβίωσε το 1870 στο Παρίσι. Λίγα χρόνια αργότερα (1873) η οικογένεια του παραχώρησε στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Καέν, 256 έργα ζωγραφικής του καλλιτέχνη τα οποία απεικόνιζαν μάχες και στρατιωτικά πανοράματα.[12]
- Επιλογή έργων
-
Η μάχη του Σμολένσκ, 1839, Ανάκτορο των Βερσαλλιών -
Η μάχη του Montereau, 18 Φεβρουαρίου 1814
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12239545x. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ «Jean-Charles Langlois». (Ολλανδικά) RKDartists. 47989.
- ↑ «Jean Charles Langlois». (Γαλλικά) Βάση δεδομένων Léonore. Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας. LH//1470/47.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12239545x. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6xm65rm. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 6,0 6,1 archives
.paris .fr /s /4 /etat-civil-actes /resultats /. - ↑ (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 119126591. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2020.
- ↑ (Αγγλικά) Museum of Modern Art online collection. 36932. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ (Σλοβακικά, Τσεχικά, Αγγλικά) Web umenia. www
.webumenia .sk /autor /5644. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2022. - ↑ 127211. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ 11,0 11,1 Η Ελληνική Επανάσταση ο Ντελακρουά και οι Γάλλοι ζωγράφοι. Αθήνα: Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλέξανδρου Σούτζου. 1997. σελ. 178. ISBN 960-7791-00-2.
- ↑ Rémy Desquesnes, Caen 1900-2000 : un siècle de vie, Fécamp, Éditions des Falaises, 2001
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|