Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ζακ Σαραζέν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ζακ Σαραζέν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Jacques Sarrazin (Γαλλικά)
Γέννηση1592
Νογιόν
Θάνατος3  Δεκεμβρίου 1660[1][2][3]
Παρίσι
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[4]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[1]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταγλύπτης
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Ζακ Σαραζέν (γαλλικά: Jacques Sarrazin) (1592-1660) ήταν Γάλλος γλύπτης της τεχνοτροπίας μπαρόκ.

Ήταν ένας από τους κύριους γλύπτες του Λουδοβίκου ΙΓ΄. Υπήρξε ένας από τους ιδρυτές της Γαλλικής Βασιλικής Ακαδημίας Ζωγραφικής και Γλυπτικής στο Παρίσι. [5]

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Λήδα και ο κύκνος, 1650Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης (Νέα Υόρκη)
Η Σύνεση, από το μνημείο του Ερρίκου Β΄ των Βουρβόνων του Κοντέ, μουσείο Κοντέ στο κάστρο του Σαντιγί (τελείωσε το 1660)

Ο Ζακ Σαραζέν γεννήθηκε στο Νουαγιόν, στον σημερινό νομό Ουάζ στα βόρεια της Γαλλίας, το 1592 και πήγε στο Παρίσι με τον αδερφό του, όπου εκπαιδεύτηκε στο εργαστήριο του Νικολά Γκιλαίν. Το 1610 πήγε στη Ρώμη και παρέμεινε εκεί μέχρι το 1628. Ενώ βρισκόταν στη Ρώμη, εργάστηκε στα γλυπτά του κήπου της βίλας Αλντομπραντίνι στο Φρασκάτι (περ. 1620). Από το 1622 έως το 1627, εργάστηκε με τον Ντομενικίνο στη διακόσμηση εκκλησιών.[6]

Το 1628 επέστρεψε στο Παρίσι, όπου, το 1631, παντρεύτηκε μια ανιψιά του ζωγράφου Σιμόν Βουέ, τον οποίο είχε συναντήσει στη Ρώμη και με τον οποίο είχε συνεργασθεί στο Παρίσι.

Το 1631 διορίστηκε βασιλικός γλύπτης και ζωγράφος και έκανε μια σειρά έργων για τον Λουδοβίκο ΙΓ΄ και τη σύζυγό του Άννα της Αυστρίας, ιδιαίτερα πορτρέτα και γλυπτά τάφων, τα περισσότερα από τα οποία αργότερα καταστράφηκαν.[7]

Άλλα βασιλικά έργα περιλαμβάνουν τις Καρυάτιδες του περιπτέρου του Ωρολογίου, στο κέντρο της δυτικής πτέρυγας της Τετράγωνης πλατείας του ανακτόρου του Λούβρου. Η δημιουργία των Καρυάτιδων απεικονίζει καλά το συνεργατικό σύστημα της βασιλικής γλυπτικής κατά την περίοδο στην οποία εργάστηκε ο Σαραζέν. Η πρόσοψη είχε σχεδιαστεί από τον βασιλικό αρχιτέκτονα Ζακ Λεμερσιέ, ως επέκταση της προηγούμενης πρόσοψης απέναντι από την αυλή που δημιούργησε ο Πιέρ Λεσκό. Εμπνεύστηκε τις Καρυάτιδες από το Ερέχθειο στην Ακρόπολη της Αθήνας. Το 1550, ο Ζαν Γκουζόν, αρχιτέκτονας και γλύπτης στο Λούβρο υπό τον Ερρίκο Δ΄ της Γαλλίας, είχε δημιουργήσει ένα σύνολο Καρυάτιδων μέσα στο Λούβρο, στην Αίθουσα των Ελβετών Φρουρών. Ο Σαραζέν, όπως και ο Γκουζόν, δεν είδε ποτέ τα πρωτότυπα στην Ελλάδα, εργάστηκαν και οι δύο μόνο από σχέδια. Ο Σαραζέν έκανε τα πρώτα του σχέδια για τις εξωτερικές μορφές του Λούβρου το 1636, με βάση σχέδια των πρωτοτύπων και των έργων του Γκουζόν, και στη συνέχεια έφτιαξε μινιατούρες τερακότας. Τα πραγματικά αγάλματα στη συνέχεια πραγματοποιήθηκαν το 1639-1640 από τους βοηθούς του Ζιλ Γκερέν, Φιλίπ ντε Μπυστέρ και Τιμπώ Πουασάν σύμφωνα με τα μοντέλα του.

Ο Σαραζέν και το μεγάλο του εργαστήριο ανέλαβαν επίσης διακοσμητικές εργασίες για αρκετούς πύργους στην Ιλ ντε Φρανς, συμπεριλαμβανομένων του πύργου του Σιλί (περ. 1630-32, καταστράφηκε), του πύργου της Βιντεβίλ (μετά το 1630, απομένουν μόνο ερείπια) και εσωτερικά και εξωτερικά γλυπτά για τον πύργο του Μαιζόν (1642–50). Οι κύριοι βοηθοί του ήταν οι Γκερέν, Φιλίπ ντε Μπυστέρ, Ζεράρ βαν Οπστάλ και αργότερα ο Πιέρ Λε Γκρο ο Πρεσβύτερος, οι οποίοι με τη σειρά τους έγιναν εξέχοντες γλύπτες στην υπηρεσία του Λουδοβίκου ΙΔ΄.[8]

Το 1648, ο Σαραζέν ήταν ένας από τους ιδρυτές της Γαλλικής Βασιλικής Ακαδημίας Ζωγραφικής και Γλυπτικής και εξελέγη ως ένας από τους αρχικούς δώδεκα πρεσβύτερους που ήταν υπεύθυνοι για τη λειτουργία του. Το 1654 έγινε Πρύτανης.

Το επιτάφιο μνημείο του καρδιναλίου ντε Μπερύλ

Το 1648, έλαβε την παραγγελία για το μεγάλο επιτάφιο μνημείο για την καρδιά του πρίγκιπα του Κοντέ στο Παρίσι. Λόγω των αναταραχών της εξέγερσης της Σφενδόνης, η κατασκευή του καθυστέρησε πολύ. Κατά τη στιγμή του θανάτου του Σαραζέν το 1660, όλα τα μέρη του είχαν τελειώσει αλλά δεν είχαν συναρμολογηθεί, το μνημείο ολοκληρώθηκε το 1663 από τον βοηθό του Λε Γκρο. Το μνημείο μεταφέρθηκε αργότερα στο μουσείο Κοντέ στο κάστρο του Σαντιγί.[9]

Φιλοτέχνησε επίσης το επιτάφιο μνημείο του καρδιναλίου Πιέρ ντε Μπερύλ, σήμερα βρίσκεται στο Λούβρο.

Ο Ζακ Σαραζέν θεωρείται καθοριστικός για την ανάπτυξη του στυλ Λουδοβίκου ΙΔ΄ μέσω της προσωπικής εργασίας του καθώς και μέσω των πολλών μαθητών του. Σχεδόν όλη η δουλειά του ως ζωγράφου καταστράφηκε και είναι γνωστή μόνο μέσω χαρακτικών.[10]

Ο Ζακ Σαραζέν πέθανε στο Παρίσι στις 3 Δεκεμβρίου 1660.[11]

Επιλογή έργων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 14957801j. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ «Jacques Sarazin» (Ολλανδικά) 69757.
  3. ↑ «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00160905. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  4. ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. 69757. Ανακτήθηκε στις 19  Ιουνίου 2020.
  5. ↑ . «oxfordreference.com/view/Jacques Sarrazin». 
  6. ↑ . «wikiphidias.fr/Jacques Sarazin». 
  7. ↑ . «persee.fr/doc/Girodie (André). Jacques Sarazin, sculpteur. Sa vie et ses œuvres, 1934». 
  8. ↑ . «francearchives.fr/fr/pages_histoire/Jacques Sarazin». 
  9. ↑ Bissell, in: Allgemeines Künstlerlexikon 2015, p. 173.
  10. ↑ . «artsandculture.google.com/Jacques Sarrazin». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2021. 
  11. ↑ Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα, τομ. 53, σελ. 182


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ζακ_Σαραζέν&oldid=10615978"