Ζίντελφινγκεν

Ζίντελφινγκεν
Βασικές πληροφορίες
Χώρα:	Γερμανία
Κρατίδιο:	Βάδη-Βυρτεμβέργη
Περιφέρεια:	Στουτγκάρδη
Δήμαρχος:	Μπερντ Φέρινγκερ
Πληθυσμός:	65.504
Υψόμετρο:	425
Τηλ. κωδικός:	07031
Ταχ. κώδικας:	71063–71069
Πιν. κυκλοφορίας:	BB και LEO
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Όρια ευρύτερης διοικητικής οντότητας
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα ()

Το Ζίντελφινγκεν (Sindelfingen) είναι βιομηχανική πόλη με 65.504 κατοίκους, (στην απογραφή της 31.12.2023) στην περιοχή Πέμπλινγκεν (Böblingen) και περίπου στο κέντρο του ομόσπονδου κρατιδίου της Βάδης-Βυρτεμβέργης, στη νοτιοδυτικη Γερμανία. Η πόλη βρίσκεται περίπου 15 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της πρωτεύουσας του κρατιδίου την Στουτγάρδη. Είναι η πολυπληθέστερη πόλη της περιοχής και μαζί με την γειτονική πόλη του Μπέμπλιγκεν, αποτελούν το πρωταρχικό οικονομικό κέντρο για όλη την περιοχή.

Ιστορικά δεδομένα

Aπο την γεωργία στην υφαντουργία

Την νεολιθική εποχή υπήρχαν απομονωμένοι οικισμοί, όπως αποδεικνύεται από ευρήματα θραυσμάτων, σε τύμβους και τάφους. Τον 1ο έως τον 3ο αιώνα υπήρχε ένα ρωμαϊκό δρομικό χωριό με κτήματα διάσπαρτα σε όλη την περιοχή. Μετά το 260 μ.Χ., οι Αλεμάνοι εγκαταστάθηκαν εδώ και ίδρυσαν τα τρία χωριά, το Sindelfingen, Altingen και Bochtelfingen σε αυτό που είναι τώρα το κέντρο του Sindelfingen. Στη περίοδο από τον 8ο έως τον 11ο αιώνα, το Sindelfingen που υπαγόταν στους κόμητες του Calw, μιας από τις σημαντικότερες οικογένειες ευγενών στη σημερινή Βάδη-Βυρτεμβέργη. Τον 13ο αιώνα, ιδρύθηκε ένα μοναστήρι από Βενεδικτίνους μοναχούς, το οποίο έγινε πλούσιο και σημαντικό τους επόμενους αιώνες και απέκτησε πρόσθετα ιδρύματα.

Τον 19ο αιώνα, το Sindelfingen έγινε μια απο τις σημαντικότερες πόλεις υφαντουργίας στην Γερμανία. Η σχολή υφαντικής που βρίσκεται στο Sindelfingen χρονολογείται από αυτή την εποχή. Σημαντική εκβιομηχανοποίηση σημειώθηκε τον 20ο αιώνα, κατασκευάστηκαν εργοστάσια όπως το 1914 το εργοστάσιο της Daimler-Motoren-Gesellschaft, (DMG) και οι εγκαταστάσεις της DEHOMAG, ένα εργοστάσιο μηχανών γραφείου, που αργότερα περιήλθε στην International Business Machines Corporation. (IBM)

H αυτοκινητοβιομηχανία σαν βάση

Στον μεσοπόλεμο το Sindelfingen εξελίχθηκε σε μια σημαντική βιομηχανική πόλη. Με τη δημιουργία Daimler-Benz, το 1926, μεταφέρθηκε στο εργοστάσιο του Sindelfingen η κατασκευή όλων των αμαξωμάτων της εταιρείας, και ο Wilhelm Friedle, (1889-35) ανέλαβε το 1927 την θέση του γενικού διευθυντή παραγωγής αμαξωμάτων. (Betriebsleiter der gesamten Karosseriefertigung) Το 1929 η Daimler-Benz AG απέκτησε δικά της υδραυλικά πιεστήρια, (Presswerk) και το 1932 μετά από ένα ταξίδι στις ΗΠΑ, ο Friedle εξέτασε νέες δυνατότητες ποιοτικής αναβάθμισης στην παραγωγή αμαξωμάτων. Έτσι το εργοστάσιο του Sindelfingen είναι ένα απο τα πρώτα στη Γερμανία, που εισήγαγε την μοντέρνα γραμμή συναρμολόγησης αυτοκινήτων. (assembly line)

Την εποχή αυτή, το πρόγραμμα κατασκευής επιβατικών οχημάτων της Daimler-Benz AG στο Sindelfingen, περιελάμβανε εξακύλινδρα και οκτακύλινδρα μοντέλα, μια σειρά τετρακύλινδρων (130 H, 150, 170 V, 170 H) ήταν στην διαδικασία σχεδιασμού για τα επόμενα χρόνια. O Wilhelm Kissel, (1885-1945) γενικός διευθυντής της Daimler-Benz AG, και από τον Μάρτιο του 1932 μέλος του εποπτικού συμβουλίου της BMW AG μετέφερε την παραγωγή του τετρακύλινδρου μοντέλου BMW 3/20 (1932-34) στο Sindelfingen, όπου κατασκευάσθηκε σε 7215 αντίτυπα.

Ο Έρβιν Κομέντα, (1904-66) ο άνθρωπος που έδωσε την τελική μορφή στο Σκαθάρι, ακολούθησε τον Ferdinand Porsche -όταν το 1930 ο ίδιος αποχώρησε από το συμβούλιο διοίκησης της εταιρείας Steyr για να επιστρέψει στην Στουτγάρδη. Μαζί με 2 ακόμη συναδέλφους του από την Steyr, τον Béla Barényi (1907-97) και Karl Wilfert (1907-76) επάνδρωσε στο Ζίντελφινγκεν το αναβαθμισμένο τμήμα σχεδιασμού / εξέλιξης αμαξωμάτων της Mercedes-Benz (Stilistik / Karosserieentwicklung). Τελικά, ο Έρβιν Κομέντα κατέληξε στο πλευρό του Φέρντιναντ Πόρσε, στο γραφείο μελετών της Kronenstrasse 24, στην Στουτγάρδη, χωρίς να χάσει όμως τις επαφές του με τον Béla Barényi και τον Karl Wilfert, που παρέμειναν στο Ζίντελφινγκεν.

1937, Porsche Typ 60 (Vorserie W 30)

Λίγο αργότερα, και αφού τα πρώτα 3 δοκιμαστικά πρωτότυπα για το Σκαθάρι, (Versuchsserie V3) κατασκευάσθηκαν το 1935-36 στο γκαράζ της βίλας του Ferdinand Porsche στην Στουτγκάρδη, και συμπλήρωσαν 50.000 km δοκιμών, ενεργοποίησε τις επαφές του με το Ζίντελφινγκεν. Έτσι τα επόμενα 30 πρωτότυπα της πρώτης προκαταρτικής σειράς παραγωγής, (Vorserie W 30) από το Σκαθάρι κατασκευάσθηκαν το 1936-37 στο Ζίντελφινγκεν από την εταιρεία Mercedes Benz για λογαριασμό του γραφείου μελετών "Porsche GmbH", καί συμπλήρωσαν συνολικά, 2.400.000 km δοκιμών.

Ταυτόχρονα με την κατασκευή του Porsche Typ 60 (Vorserie W 30) στο Ζίντελφινγκεν, η Mercedes-Benz ξεκίνησε την παραγωγή των μοντέλων W 23, (130 H) και W 28 (170 H) με κινητήρα πίσω, και κίνηση στους πίσω τροχούς. (1934-39) Τα δύο αυτά μοντέλα συμπληρώθηκαν με ένα διθέσιο αυτοκίνητο επιδόσεων, το Mercedes-Benz W 30, με κινητήρα στο κέντρο, (1498 cm³, 55 PS, 980 kg 125 km/h) χωρίς όμως να έχoυν την αναμενόμενη επιτυχία, το 1939 διαγράφηκαν από την λίστα πωλήσεων της εταιρείας.

1934-36, Mercedes-Benz 130 Η, (W 23)

1934-36, Mercedes-Benz 150, (W 30)

1936-39, Mercedes-Benz 170 Η, (W 28)

Μετά το 1945 το Sindelfingen ξαναχτίστηκε, η δε υψηλή πληθυσμιακή αύξηση οδήγησε στην κατασκευή νέων οικιστικών συγκροτημάτων. Η πόλη, της οποίας ο πληθυσμός ήταν το 1945 περίπου 8.500, ξεπέρασε το όριο των 20.000 το 1957. Σήμερα το εργοστάσιο του Sindelfingen αποτελεί τις ουσιαστικά μεγαλύτερες κατασκευαστικές εγκαταστάσεις της αυτοκινητοβιομηχανίας Mercedes-Benz Group AG.

Με συνολική έκταση πάνω από 2,9 km², το εργοστάσιο είναι το τρίτο μεγαλύτερο στον κόσμο.

Το εργοστάσιο Mercedes-Benz Werk Sindelfingen απασχολεί σήμερα περίπου 35.000 άτομα, απο τα οποία περίπου 10.000 εργάζονται στον τομέα της έρευνας, (Stilistik / Karosserieentwicklung) σχεδιασμού και τεχνολογίας.