Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ευθύμιος Μήτκος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Θίμι Μίτκο
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1820[1][2]
Κορυτσά
Θάνατος22  Μαρτίου 1890
Μπένι Σουέφ
Χώρα πολιτογράφησηςΑλβανία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταλαογράφος

Ο Ευθύμιος Μήτκος[3] (αλβανικά: Thimi Mitko, Θίμι Μίτκο 1820 – 22 Μαρτίου 1890) ήταν υποστηρικτής της αλβανικής εθνικής αφύπνησης και λαογράφος.[4]

Γεννήθηκε στην Κορυτσά της Αλβανίας (τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία), όπου φοίτησε στο τοπικό ελληνικό σχολείο. Ο θείος του, Πέρι Μίτκο, ήταν ένας από τους ηγέτες της Αλβανικής Επανάστασης του 1847 στην Κορυτσά και το Τεπελένι ενάντια στις οθωμανικές μεταρρυθμίσεις (Τανζιμάτ).[5] Και οι δύο εγκατέλειψαν την Αλβανία και πήγαν αρχικά στην Αθήνα και μετά στη Φιλιππούπολη της Βουλγαρίας και τελικώς στην Βιέννη , όπου ο Μήτκος εργάστηκε ως ράφτης. το 1866 μετανάστευσε στην Αίγυπτο όπου αφιερώθηκε στο αλβανικό εθνικό κίνημα στήνοντας παράλληλα επιτυχημένη εμπορική επιχείρηση στο Μπένι Σουέφ, όπου πέθανε το 1890.[5]

Ο Μίτκο συνέλλεγε αλβανικό λαογραφικό υλικό από το 1866. Είχε αλληλογραφία με τον Γιερονίμ ντε Ράντα, τον Ντεμέτριο Καμάρντα, την Ντόρα Ντ' Ίστρια, τον Γιαν Ούρμπαν Γιαρνίκ, τον Κωνσταντίνο Χριστοφορίδη και τον Γκούσταφ Μέγιερ, παρέχοντας στον Καμάρντα δημοτικά τραγούδια, αινίγματα και ιστορίες για την συλλογή του. Η ίδια η αλβανική λαογραφική συλλογή του Μίτκο, η οποία αποτελούνταν από δημοτικά τραγούδια, ιστορίες και δημώδεις ρήσεις από τη Νότια Αλβανία, δημοσιεύτηκε στο ελληνοαλβανικό περιοδικό Αλβανική Μέλισσα (Μπλιέττα Σκιπιταρε)[6] το 1878 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Σύμφωνα με τον Μίτκο, σκοπός της συλλογής ήταν να παρέχει στην ακμάζουσα τότε, αλβανική κοινότητα, πληροφορίες για τα αλβανικά έθιμα. Το έργο εξέδωσε εκ νέου στη Βιέννη το 1924 ο Γκέργκι Πεκμεζί υπό τον τίτλο Bleta shqypëtare e Thimi Mitkos.[7] Ο Μίτκο συέγραψε επίσης πληθώρα άρθρων σε ευρωπαϊκά περιοδικά υποστηρίζοντας το αλβανικό ζήτημα. Έγραψε άρθρα και στο ελληνικό περιοδικό Πανδώρα.[8] Ο Μίτκο σε ένα από τα έργα του ισχυρίζεται ότι η πλειονότητα των Αλβανών υποστήριζε την ιδέα να παραμείνουν τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.[9]

  1. 1,0 1,1 Άαρον Σβαρτς: (Αγγλικά, Ισπανικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Τσεχικά, Κροατικά, Τελούγκου) Open Library. OL6374868A. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 (Πολωνικά) MAK. 9810545027005606.
  3. Κυριαζής, Δώρης (2015). ««Plakustathi» («Ο Γεροστάθης») ose alter ego-ja e Mitkos. [«Ο Γεροστάθης» («Plakustathi») ή το alter ego του Ευθυμίου Μήτκου.]» (στα αλβανικά). Albanohelenica (6). ISSN 1108-846X. http://media.wix.com/ugd/5c39e7_a7d42de53ff744f2b43650632dfea08d.pdf. 
  4. Jacques E. Edwin, The Albanians: An Ethnic History from Prehistoric Times to the Present, σ. 298.
  5. 5,0 5,1 Mathias Bernath· Felix von Schroeder· Gerda Bartl (1979). Biographisches Lexikon zur Geschichte Südosteuropas. Oldenbourg Wissenschaftsverlag. σελίδες 224–. ISBN 978-3-486-48991-0. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2011. 
  6. Alvaniki melissa (Belietta Sskiypetare) syngramma alvano - ellinkon periechon : meros istorias "Dora d'Istrias - i Alvaniki fyli", Alvano - Ellinikas Paroimias kai Ainigmata, Alvanika kyria onomata, Asmata kai Paramythia Alvanika, kai Alvano - Ellinikon lexiologion ....
  7. Thimi Mitko, Georg Pekmezi: Bleta shqypëtare (1924).[νεκρός σύνδεσμος]
  8. Elias G. Skoulidas (2013), The Albanian Greek-Orthodox Intellectuals, Hronos Online, http://www.chronosmag.eu/index.php/eskoulidas-the-albanian-greek-orthodox-intellectuals.html, ανακτήθηκε στις 2016-04-06 
  9. Kondis Basil. Greece and Albania, 1908-1914. Institute for Balkan Studies; University of New York, 1976, σ. 28