Μετάβαση στο περιεχόμενο

Εσωτερική Μογγολία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 12/01/2021.

Συντεταγμένες: 44°N 113°E / 44°N 113°E / 44; 113

Εσωτερική Μογγολία
ΧώραΛαϊκή Δημοκρατία της Κίνας
ΠρωτεύουσαΧοχότ
Ίδρυση1947
Διοίκηση
 • ΕπικεφαλήςBu Xiaolin (2016–2021) και Wang Lixia (από 2021)
Έκταση1.181.104 km²
Πληθυσμός24.706.321 (2010) και 24.049.155 (2020)[1]
Γεωγραφικές συντεταγμένες44°0′0″N 113°0′0″E
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Εσωτερική Μογγολία, επίσημα «Αυτόνομη Περιφέρεια Εσωτερικής Μογγολίας» (Μογγολικά: ᠥᠪᠥᠷᠮᠣᠩᠭᠣᠯ ᠤᠨᠥᠪᠡᠷᠲᠡᠭᠡᠨᠵᠠᠰᠠᠬᠤᠣᠷᠤᠨ Κινεζικά: 内蒙古, πινγίν: Nèi Měnggǔ, εκλατινισμένη απόδοση: Nei Mongol), είναι αυτόνομη επαρχία της Κίνας[2] . Παραδοσιακά βρισκόταν εκτός της κινεζικής επικράτειας, καθώς κατοικούνταν από μογγολικά φύλα και άλλους λαούς της στέπας και βρίσκεται σχεδόν εξ ολοκλήρου σε εδάφη πέρα από το Σινικό Τείχος.

Ωστόσο, επί δυναστείας Τσινγκ (1644-1912) ενσωματώθηκε οριστικά στο κινεζικό κράτος, στο οποίο ανήκε και κατά την διάρκεια της δυναστείας Γιουάν, την οποία ίδρυσε ο Μογγόλος εγγονός του Τζένγκις Χαν, Κουμπλάι Χαν. Από τα τέλη του 19ου αιώνα ξεκίνησε μαζική εγκατάσταση Κινέζων Χαν στην Εσωτερική Μογγολία, ώστε σήμερα η μεγάλη πλειοψηφία των κατοίκων να μην είναι Μογγόλοι, αλλά Κινέζοι Χαν (περίπου 80% του συνολικού πληθυσμού). Παρ'όλα αυτά, οι Μογγόλοι που σήμερα ζούνε στην Εσωτερική Μογγολία είναι περισσότεροι από αυτούς στο ανεξάρτητο κράτος της Μογγολίας, όντας περίπου 5 εκατομμύρια.

Σε σχέση με άλλες εθνικές μειονότητες (όπως οι Θιβετιανοί και οι Ουιγούροι) οι Μογγόλοι γενικά έχουν καλή σχέση με το Κομμουνιστικό Κόμμα και ικανοποιητική πρόσβαση στον κρατικό μηχανισμό, χωρίς όμως να λείπουν και περίοδοι εντάσεων και συγκρούσεων με τους Κινέζους Χαν, όπως συνέβη τις δεκαετίες του 1960 και 1970, στο απόγειο της Πολιτιστικής Επανάστασης, αλλά και το 2020, λόγω της κεντρικής πρόθεσης της αντικατάστασης των σχολικών βιβλίων και της διδασκαλίας στα μογγολικά με τα κινεζικά.

Συνορεύει από ανατολικά προς δυτικά, με τις επαρχίες της Χεϊλονγκτζιάνγκ, Τζιλίν, Λιαονίνγκ, Χεμπέι, Σανσί, Σαανσί, Νινγκσιά και Γκανσού, ενώ στα βόρεια συνορεύει με τη Μογγολία και με τη Ρωσία. Είναι ο τρίτος μεγαλύτερος σε έκταση υποδιαιρούμενος τομέας στην Κίνα, καθώς καταλαμβάνει περίπου 300 εκατομμύρια εκτάρια ή το 12% του εδάφους της Κίνας. Αριθμεί γύρω στα 24 εκατομμύρια ανθρώπους , με βάση στοιχεία του 2004. Πρωτεύουσα είναι η Χοχότ. Κύριες ασχολίες είναι η γεωργία και η κτηνοτροφία. Παράγονται κυρίως κρασί και δημητριακά.

Επίσημες γλώσσες είναι η βασική γλώσσα μανδαρίνων και η μογγολική, με την τελευταία να αναγράφεται σε κλασικό αλφάβητο. Στην επαρχία λειτουργούν 9 σημαντικά πανεπιστημιακά ιδρύματα. Είναι μια από τις πιο ανεπτυγμένες επαρχίες της Κίνας, με κατά κεφαλήν ΑΕΠ 13.000 δολαρίων περίπου (5η καλύτερη επίδοση στην χώρα).

Όνομα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στα κινεζικά, η επαρχία είναι γνωστή ως «Εσωτερική Μογγολία», όπου οι όροι «Εσωτερική/Εξωτερική» προέρχεται από τη γλώσσα Μαντσού ντοργκί/τουλέργκι. Η Εσωτερική Μογγολία διακρίνεται από την Εξωτερική Μογγολία, που αποτελεί όρο σε χρήση από τη Δημοκρατία της Κίνας , με αναφορά στη σημερινή ανεξάρτητη δημοκρατία της Μογγολίας και επίσης τη Δημοκρατία Τούβα, στη Ρωσία.

Στα μογγολικά, η επαρχία λέγεται öbör mongγol (ή өвөр монгол στο κυριλλικό αλφάβητο στη Μογγολία) όπου öbör μπορεί να σημαίνει νότος, εσώτερος και μέτωπο, ανάμεσα στις άλλες έννοιες. Αυτό πιθανότατα σχετίζεται με την αντίληψη των Μογγόλων για τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Μερικοί Μογγόλοι χρησιμοποιούν και το όνομα "Νοτιότερη Μογγολία" στα αγγλικά.

Διοικητική διαίρεση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι 12 διοικητικές περιφέρειες

Η Εσωτερική Μογγολία υποδιαιρείται σε 12 τμήματα που επέχουν καθεστώς περιφερειών, μεταξύ των οποίων 9 πόλεις σε επίπεδο περιφερειών και 3 συνδέσμους.

Οι 9 πόλεις είναι:

  • Μπαοτού (包头市 Bāotóu Shì)
  • Μπαγιάν Νουρ (巴彦淖尔市 Bāyànnào'ěr Shì)
  • Τσιφένγκ (赤峰市 Chìfēng Shì)
  • Χοχότ (呼和浩特市 Hūhéhàotè Shì)
  • Χουλουνμπούιρ (呼伦贝尔市 Hūlúnbèi'ěr Shì)
  • Όρντος (鄂尔多斯市 È'ěrduōsī Shì)
  • Τονγκλιάο (通辽市 Tōngliáo Shì)
  • Ουλανκάμπ (乌兰察布市 Wūlánchábù Shì)
  • Γουχάι (乌海市 Wūhǎi Shì)

Οι 3 σύνδεσμοι είναι:

  • Αλζά (Alxa) (阿拉善盟 Ālāshàn Méng)
  • Χινγκάν (兴安盟 Xīng'ān Méng)
  • Ζιλίν Γκολ (Xilin Gol) (锡林郭勒盟 Xīlínguōlè Méng)

Οι 12 διοικητικές περιφέρειες υποδιαιρούνται επιπλέον σε 101 τμήματα σε επίπεδο κομητειών και αυτές σε άλλες υποδιαιρέσεις.

Κυβέρνηση και πολιτική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με βάση τα άρθρα 112-122 του Συντάγματος της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Κίνας, οι αυτόνομες επαρχίες απολαμβάνουν περιορισμένης αυτονομίας, τόσο σε πολιτικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο. Στην ουσία, ο Πρόεδρος της αυτόνομης Κυβέρνησης, που είναι Μογγόλος στην καταγωγή, ελέγχεται πάντα από το Γραμματέα της Επιτροπής του ισχυρού Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, ο οποίος συνήθως κατάγεται από διαφορετικό μέρος της Κίνας και ο ίδιος είναι Κινέζος Χαν. Σημερινός γραμματέας είναι ο Τσου Μπο.[3]

Κατάλογος Γραμματέων του ΚΚΚ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. Ουλανχού (乌兰夫): 1947-1966
  2. Ζίε Ζουεγκόνγκ (解学恭): 1966－1967
  3. Τενγκ Χαϊκίνγκ (滕海清): 1968－1969
  4. Τσενγκ Γουεϊσάν (郑维山): 1969－1971
  5. Γιου Ταϊζχόνγκ (尤太忠): 1971－1978
  6. Τσου Χούι (周惠): 1978－1986
  7. Τσανγκ Σουγκουάνγκ (张曙光): 1986－1987
  8. Γουάνγκ Κουν (王群): 1987－1994
  9. Λίου Μινγκζού (刘明祖): 1994－2001
  10. Τσου Μπο (储波): 2001－ σήμερα

Κατάλογος Προέδρων της Κυβέρνησης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. Ουλανχού (乌兰夫): 1947－1966
  2. Τενγκ Χαϊκίνγκ (滕海清): 1967－1971
  3. Γιου Ταϊζχόνγκ (尤太忠): 1971－1978
  4. Κονγκ Φέι (孔飞): 1978－1982
  5. Μπούχε (布赫): 1982－1993
  6. Ουλίτζι (乌力吉): 1993－1998
  7. Γιουν Μπουλόνγκ (云布龙): 1998－2000
  8. Ουγιουνκίμγκ (乌云其木格): 2000－2003
  9. Γιανγκ Ζινγκ (杨晶): 2003-σήμερα

Σημειώσεις παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «中国人口普查分县资料—2020» (Κινεζικά) China Statistics Press. Πεκίνο. Ιουλίου 2022. ISBN-13 978-7-5037-9772-9.
  2. ↑ ”Өвөр Монгол • 70 жил” хамтарсан сурвалжилга-7 [Inner Mongolia • 70 Years Collaboration - 7] (στα Μογγολικά). 6 Ιουνίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2017. 
  3. ↑ china.org.cn: Chu Bo

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Εσωτερική_Μογγολία&oldid=10366929"