Ερμενγκόλ Β΄ του Ουρζέλ
| Ερμενγόλ Β΄ του Ουρχέλ | |
|---|---|
 Ο Αρνάου Μιρ δε Τοστ υποκλίνεται μπροστά στον Ερμενγκόλ Β' (από το βιβλίο Liber feudorum maior) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1009 |
| Θάνατος | 1039 Ιερουσαλήμ |
| Τόπος ταφής | Ναός της Αναστάσεως |
| Παρατσούκλι | el Pelegrí |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Καταλανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Κονστάνθα του Μπεζαλού |
| Τέκνα | Ερμενγόλ Γ΄ του Ουρχέλ |
| Γονείς | Ερμενγκόλ Α΄ του Ουρζέλ και Τετμπέργκα της Προβηγκίας[1] |
| Αδέλφια | Ερμεσίντα του Ουρζέλ |
| Οικογένεια | House of Urgell |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Κόμης του Ουρζέλ (1011–1038) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ερμενγκόλ Β΄ του Ουρζέλ ή Ερμενγκόλ ο Προσκυνητής (Καταλανική γλώσσα : Ermengol I d'Urgell, 1009 - 1038), Κόμης της Ουρζέλ (1010 - 1038) ήταν γιος του Ερμενγόλ Α΄ του Ουρχέλ και της Γαριβέργης την οποία οι Europaische Stammtafeln ταυτίζουν με μια ευγενή από την οικογένεια των Κόμητων της Προβηγκίας υπό την ονομασία Τιβεργία[2][3]. Όντας ακόμη ανήλικος κατά τον θάνατο του πατέρα του, ξεκίνησε την βασιλεία του υπό την προστασία του θείου του Ραμόν Μπορέλ Κόμη της Βαρκελώνης μέχρι το 1018. Ο Ερμενγκόλ Β΄ πραγματοποίησε προσκύνημα στους Αγίους Τόπους και πέθανε το 1038 στην Ιερουσαλήμ. Με την βοήθεια του θείου του, ο Ερμενγόλ επιτέθηκε επιτυχώς εναντίον των εδαφών υπό μουσουλμανική κατοχή που βρίσκονταν στα νότια της κομητείας κατακτώντας το Μοντμαγάστρε, Αλός ντε Μπαλαγκέρ, Μαλαγάστρε, Ρουμπιό, και Αρτέζα. Κατά το 1015, ο Άγιος Ερμενγόλ επίσκοπος του Ουρζέλ αποφάσισε να εποικίσει την περιοχή της Γκισόνα.[4] Το 1034 ο Αρνάου Μιρ ντε Τοστ επανέκτησε το κάστρο του Άζε. Οι εμίρηδες του βασιλείου τάιφα της Σαραγόσα και της Λιέιδα παραχώρησαν επίσης εδάφη στην κομητεία και την επισκοπή του Ουρζέλ.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύθηκε, καταρχάς, κατά το 1026 κάποια Αρσένδη, για την οποία κανέναν επιπλέον στοιχείο δεν είναι γνωστό[2].
Χήρος, ξανανυμφεύθηκε σε δεύτερο γάμο κατά το 1030 με κάποια Κωνσταντία η οποία γέννησε τον[2] :[5]
- Ερμενγόλ Γ΄ του Ουρχέλ (1031/33 - 1065), Κόμη του Ουρζέλ
Η δεύτερη σύζυγος του απεβίωσε το 1059, διετέλεσε αντιβσίλισσα και κηδεμόνας στο πλευρό του ανήλικου γιου τους Ερμενγόλ Γ΄. Πιθανότατα ήταν η ομώνυμη κόρη του Βερνάρδου Α΄ του Μπεζαλού με την σύζυγο του Τόδα/Αδελαΐδα, μάλλον κόρη τού Γουλιέλμου Β΄ των Μποζονιδών κόμη της Προβηγκίας ή ίσως τού Γουλιέλμου Σάντσεθ της Γασκώνης, κληρονόμησε τον Οκτώμβριο του 2021 τον πατέρα της.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Armengol Ier sur Medieval Lands (Foundation for Medieval Genealogy
- ↑ Monfar, Diego; Bofarull, Pròsper de. Historia de los Condes de Urgel. Barcelona: Establiment litográfico y tipográfico de D. José Eusebio Monfort, 1853
- ↑ The Bishop Builds a Bridge: Sanctity and Power in the Medieval Pyrenees. Jeffrey A. Bowman, The Catholic Historical Review, 7-8
- ↑ Fernández-Xesta, Ernesto. Relaciones familiares entre el condado de Urgel y Castilla y León. Real Academia Matritense de Heráldica y Genealogía, 2001
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Fernández-Xesta, Ernesto. Relaciones familiares entre el condado de Urgel y Castilla y León. Real Academia Matritense de Heráldica y Genealogía, 2001
- Monfar, Diego; Bofarull, Pròsper de. Historia de los Condes de Urgel. Barcelona: Establiment litográfico y tipográfico de D. José Eusebio Monfort, 1853
- The Bishop Builds a Bridge: Sanctity and Power in the Medieval Pyrenees. Jeffrey A. Bowman, The Catholic Historical Review, 7-8
