Ερβέ Μπαζέν
| Ερβέ Μπαζέν | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Hervé Bazin (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 17 Απριλίου 1911[1][2][3] Ανζέ[4][5][6] |
| Θάνατος | 17 Φεβρουαρίου 1996[7][5] Ανζέ[8][5] |
| Τόπος ταφής | d:Q110479933 |
| Κατοικία | Σελ Ανζέ Mont-Saint-Aignan (1984–1992) Chênehutte-Trèves-Cunault |
| Ψευδώνυμο | Hervé Bazin[9] και Jean Marbolivien[9] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία[10] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Γαλλικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[11][12] |
| Σπουδές | Φιλοσοφική Σχολή των Παρισίων |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ποιητής συγγραφέας[7] δοκιμιογράφος |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Odile Hervé-Bazin (1987–1996)[6] |
| Γονείς | Jacques Hervé-Bazin |
| Συγγενείς | Marie Bazin (γιαγιά από την πλευρά του πατέρα) και René Bazin (granduncle) |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | πρόεδρος (1973–1996, Ακαδημία Γκονκούρ) |
| Βραβεύσεις | Prix Guillaume Apollinaire (1950) Βραβείο Ιδρύματος Πρίγκηπα Πιέρ (1957) βραβείο Ειρήνης Λένιν (1979) Prix de l'Humour noir (1967) Paulée de Meursault award Μέγας Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής (31 Δεκεμβρίου 1994)[13] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ερβέ Μπαζέν (γαλλικά: Hervé Bazin), 1911- 1996, πλήρες όνομα Ζαν-Πιέρ Ερβέ-Μπαζέν, ήταν Γάλλος ποιητής και συγγραφέας, τα πιο γνωστά μυθιστορήματά του καλύπτουν ημι-αυτοβιογραφικά θέματα εφηβικής εξέγερσης και δυσλειτουργικών οικογενειών.
Άφησε το στίγμα του στη γαλλική λογοτεχνία του 20ου αιώνα με το μυθιστόρημά του Με την οχιά στο χέρι που δημοσιεύτηκε το 1948 και στη συνέχεια με τη δράση του για είκοσι χρόνια ως πρόεδρος της Ακαδημίας Γκονκούρ.[14]
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ερβέ Μπαζέν, γεννήθηκε στην Ανζέ στις 17 Απριλίου 1911, καταγόμενος από καθολική οικογένεια της μεγαλοαστικής τάξης. Ήταν ανιψιός του συγγραφέα Ρενέ Μπαζέν. Ο πατέρας του ήταν δικαστικός που ανέλαβε πανεπιστημιακή και διπλωματική θέση στη Σαγκάη στην Κίνα όπου ταξίδεψε με τη σύζυγό του. Ο Ερβέ και ο αδελφός του μεγάλωσαν στο πατρογονικό κάστρο με τη γιαγιά τους, μετά τον θάνατο της οποίας η μητέρα τους επέστρεψε. Ο Μπαζέν εναντιώθηκε συχνά στη μητέρα του που ήταν αυταρχική γυναίκα. Έφυγε πολλές φορές κατά τη διάρκεια της εφηβείας του και αρνήθηκε να δώσει εξετάσεις στην Καθολική Νομική Σχολή της Ανζέ. Σε ηλικία 20 ετών απομακρύνθηκε από την οικογένειά του. Φεύγοντας από το σπίτι, εγκαταστάθηκε στο Παρίσι όπου σπούδασε στη Σορβόννη και πήρε πτυχίο φιλολογίας. [14]
Ο Μπαζέν έγινε μέλος της Ακαδημίας Γκονκούρ το 1958. Έγινε πρόεδρος της ακαδημίας το 1973 και αντικαταστάθηκε, μετά τον θάνατό του, από τον Χόρχε Σεμπρούν. Πολιτικά, ανήκε στο Κίνημα της Ειρήνης, κοντά στο κομμουνιστικό κόμμα. Το 1979 του απονεμήθηκε το Βραβείο Ειρήνης Λένιν.
Παντρεύτηκε τέσσερις φορές και απέκτησε επτά παιδιά. Το 1995, παραχώρησε τα χειρόγραφα και τις επιστολές του στα αρχεία της κοινότητας Νανσί, όπου βρίσκονταν ήδη τα αρχεία των αδελφών Εντμόν και Ζυλ ντε Γκονκούρ οι οποίοι κατάγονταν από την πόλη.
Το 1994 του απονεμήθηκε το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής. [15]
Ο Ερβέ Μπαζέν πέθανε στην Ανζέ στις 17 Φεβρουαρίου 1996.
Έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από το 1931 περίπου ο Μπαζέν βρέθηκε στο Παρίσι, όπου έλαβε πτυχίο φιλολογίας στη Σορβόννη. Κατά τη διάρκεια των επόμενων 15 ετών εργάστηκε σε πολλές μικρές δουλειές και έγραφε ποίηση με μικρή επιτυχία. Αξιοσημείωτο έργο αυτής της περιόδου είναι η ίδρυση μιας ποιητικής επιθεώρησης, La Coquille (Το κέλυφος, οκτώ τεύχη). Το 1947, κέρδισε το βραβείο Απολλιναίρ για το Jour, την πρώτη του ποιητική συλλογή. Το 1948 ακολούθησε η ποιητική συλλογή À la poursuite d'Iris.
Ακολουθώντας τη συμβουλή του Πωλ Βαλερύ, άφησε την ποίηση για να επικεντρωθεί στην πεζογραφία.[16]
Οι εφηβικές συγκρούσεις με τη μητέρα του, του ενέπνευσαν το μυθιστόρημα Με την οχιά στο χέρι το 1948. Το μυθιστόρημα αφηγείται την παιδική ηλικία και την εφηβεία ενός παιδιού και τα προβλήματα με τη σκληρή και αυταρχική μητέρα του. Είχε τεράστια επιτυχία στη μεταπολεμική Γαλλία και ακολούθησαν Ο θάνατος του μικρού αλόγου και Η κραυγή της κουκουβάγιας, που έχουν ως ήρωες τους χαρακτήρες του πρώτου μυθιστορήματος και αποτελούν τριλογία. Σε άλλα έργα του, η βίαιη σάτιρα είχε στόχο την αστική τάξη, τις οικογενειακές πιέσεις και τα εγκλήματα του βιομηχανικού πολιτισμού. Εκτός από μυθιστορήματα, έγραψε επίσης διηγήματα και δοκίμια. [17]
Κινηματογράφος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αρκετά έργα του Ερβέ Μπαζέν μεταφέρθηκαν σε ταινίες για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.[18]Το μυθιστόρημα Το κεφάλι ενάντια στους τοίχους (1949), που διηγείται την ιστορία της καταστροφής της προσωπικότητας ενός νέου μετά από μακρά παραμονή σε ποινικά ψυχιατρικά ιδρύματα και αναφέρεται και στο δικαστικό σύστημα που τα υποστηρίζει, μεταφέρθηκε στην οθόνη το 1959. Το 1986 Η κραυγή της κουκουβάγιας. Το 2004 επίσης η ταινία Με την οχιά στο χέρι.[19]
Ορθογραφία και στίξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1966, στο δοκίμιό του Plumons l’Oiseau (Ας μαδήσουμε το πουλί) ο Μπαζέν πρότεινε μια σχεδόν φωνητική ορθογραφία για τη γαλλική γλώσσα που ονόμασε «l’ortografiǝ lojikǝ» (λογική ορθογραφία). Πρότεινε επίσης έξι νέα σημεία στίξης.
Επιλογή έργων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Jour, ποιητική συλλογή, 1947 - Ημέρα
- A la poursuite d'Iris, ποιητική συλλογή, 1948 - Καταδιώκοντας την Ιρίς
- Vipère au poing, αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα, 1948 - Με την οχιά στο χέρι
- La Tête contre les murs, μυθιστόρημα, 1949 - Το κεφάλι ενάντια στους τοίχους
- La Mort du petit cheval, αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα, 1950 - Ο θάνατος του μικρού αλόγου
- Le bureau des mariages, διηγήματα, 1951
- Lève-toi et marche, μυθιστόρημα, 1952 - Σήκω και περπάτα
- Humeurs, ποιητική συλλογή, 1953
- Contre vents et marées, 1953 - Ενάντια σε όλες τις πιθανότητες
- L'Huile sur le feu, μυθιστόρημα, 1954 - Λάδι στη φωτιά
- Qui j'ose aimer, μυθιστόρημα, 1956 - Ποια τολμώ να αγαπώ
- La fin des asiles, δοκίμιο, 1959 -Το τέλος των ασύλων
- Au nom du fils, μυθιστόρημα, 1960 - Εις το όνομα του υιού
- Chapeau bas, διηγήματα
- Plumons l'oiseau, δοκίμιο, 1966 - Ας μαδήσουμε το πουλί
- Le Matrimoine, μυθιστόρημα, 1967 - Η Μητρική κληρονομιά
- Les bienheureux de La Désolation, 1970 - Οι μακάριοι της ερημιάς
- Le Cri de la chouette, αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα, 1972 - Η κραυγή της κουκουβάγιας
- Madame Ex, μυθιστόρημα, 1975 - Μαντάμ Χ
- Traits, 1976
- Ce que je crois, δοκίμιο, 1977 - Αυτό που πιστεύω
- Un feu dévore un autre feu, 1978 - Μια φωτιά τρώει την άλλη
- L'Église verte, μυθιστόρημα, 1981 - Η πράσινη εκκλησία
- Qui est le prince?, 1981
- Abécédaire, 1984
- Le Démon de minuit, 1988 - Ο Δαίμονας του Μεσονυκτίου
- L'École des pères, μυθιστόρημα, 1991
- Le grand méchant doux, 1992
- Le Neuvième jour, 1994
Ελληνικές μεταφράσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Vipère au poing (1948), Με την οχιά στο χέρι. Εκδόσεις Καστανιώτη, 1984.
- Le Démon de minuit (1988), Ο Δαίμονας του Μεσονυκτίου. Εκδόσεις Ωκεανίδα, 1988.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb120425035. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 118657712. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6vm81m9. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Fichier des personnes décédées mirror. 1-_IZ4QpYP2E. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ 6,0 6,1 birth certificate. recherche-archives
.angers .fr /ark: /34887 /r55751z4chj5bk /f101. - ↑ 7,0 7,1 The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /146462. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 9,0 9,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 120425035. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2023.
- ↑ LIBRIS. 24 Οκτωβρίου 2012. libris
.kb .se /katalogisering /mkz14fg514sqb94. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2018. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb120425035. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ CONOR.SI. 45233251.
- ↑ PREX9412574D.
- ↑ 14,0 14,1 . «francearchives.fr/fr/pages_histoire/Hervé Bazin».
- ↑ . «legifrance.gouv.fr/jorf/id/Décret du 31 décembre 1994 portant élévation à la dignité de grand'croix et de grand officier».
- ↑ . «babelio.com/auteur/Herve-Bazin».
- ↑ . «britannica.com/biography/Herve-Bazin».
- ↑ . «imdb.com/name/Hervé Bazin/Filmography».
- ↑ . «imdb.com/title/Vipère au poing2004/1h 40m».
|
