Επισκοπή Ανδριανουπόλεως Ηπείρου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Επισκοπή Ανδριανουπόλεως ήταν χριστιανική επισκοπή στην περιοχή της Ηπείρου, σημερινή Βόρεια Ήπειρος στην πόλη Ανδριανούπολη στην σημερινή περιοχή της Δρόπολης.

Μέχρι τα μέσα του του 8ου αιώνα η επισκοπή ανήκε στην δικαιοδοσία του Πάπα, αργότερα πέρασε στο Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης.

Στο Notiscus Episcopatuum(εκκλησιαστικά τακτικά) που αποδίδεται στον αυτοκράτορα Λέων ΣΤ΄ αναφέρεται αρχικά επισκοπή της Αρχιεπισκοπής της Νικόπολης, στις αρχές του 10ου αιώνα αναφέρεται μεταξύ των επισκοπών της Μητρόπολις Ναυπάκτου[1].

Υπάρχουν τέσσερις γνωστοί επίσκοποι. Ο Ευτύχιος συμμετείχε στη σύνοδο της Εφέσου το 449 και στη σύνοδο της Χαλκηδόνας το 451. Ο Υπάτιος υπέγραψε την επιστολή των επισκόπων της επαρχίας Παλαιάς Ηπείρου στον Αυτοκράτορα Λέων Α΄ το 458 μετά τη δολοφονία του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Προτέριου. Ο Κωνσταντίνος με τη σειρά του υπέγραψε επιστολή από τους επισκόπους της εκκλησιαστικής επαρχίας του προς τον Πάπα Ορμίσδα σχετικά με τη χειροτονία του Ιωάννη της Νικόπολης (516). Ο Κοσμάς συμμετείχε στη Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης του 869 η οποία καταδίκασε τον πατριάρχη Φώτιο. Οι επίσκοποι δεν είναι πλέον γνωστοί από τα τέλη του 11ου αιώνα, όταν η επισκοπή μετακινήθηκε και πήρε το όνομα της Δρυνόπολης στις βυζαντινές πηγές[2].

Σήμερα η Αδριανούπολη της Ηπείρου είναι μια τιμητική επισκοπή της Καθολικής Εκκλησίας. η έδρα είναι κενή από τις 10 Απριλίου 1964.

Βυζαντινοί Επίσκοποι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ευτύχιος † (πριν το 449 - μετά το 451)
  • Υπάτιος † (αναφέρεται στο 458)
  • Κωνσταντίνος † (αναφέρεται στο 516)
  • Κοσμάς † (αναφέρεται στο 869)

Τιμητικοί καθολικοί επίσκοποι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Γιόσεφ Freusberg † (12 Απριλίου 1953 - 10 Απριλίου 1964)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Heinrich Gelzer, Ungedruckte und ungenügend veröffentlichte Texte der Notitiae episcopatuum, in: Abhandlungen der philosophisch-historische classe der bayerische Akademie der Wissenschaften, 1901, p. 557, nº 563. Anche Lequien, op. cit., coll. 197-198 (linea 9 di Naupacto)
  2. (Γαλλικά) Janin, Raymond (1960). «Drynopolis». Dictionnaire d'Histoire et de Géographie ecclésiastiques. 14. Παρίσι, σσ. 824-826 (420-421 στο PDF). http://booksnow.scholarsportal.info/ebooks/oca2/4/dictionnairedhis14bauduoft/dictionnairedhis14bauduoft.pdf. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]