Ελευθερία και Αλληλεγγύη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ελευθερία και Αλληλεγγύη
Sloboda a solidarita
ΠρόεδροςΡίτσαρντ Σούλικ
ΙδρυτήςΡίτσαρντ Σούλικ
Ίδρυση28 Φεβρουαρίου 2009
ΈδραPriemyselná 8, Μπρατισλάβα
ΙδεολογίαΦιλελευθερισμός
Ελευθερισμός
Ευρωσκεπτικισμός
Πολιτικό φάσμαΚεντροδεξιά[1]
Ευρωπαϊκή προσχώρησηΕυρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές
Ομάδα Ευρωπαϊκού ΚοινοβουλίουΕυρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές
Χρώματα     Πράσινο
Εθνικό Συμβούλιο
11 / 150
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
1 / 14
Ιστότοπος
sas.sk
Πολιτικό σύστημα της Σλοβακίας
Πολιτικά κόμματα
Εκλογές

Η Ελευθερία και Αλληλεγγύη (σλοβακικά: Sloboda a solidarita‎‎, SaS) είναι ένα φιλελεύθερο[2] και ελευθεριακό πολιτικό κόμμα στη Σλοβακία[3], με αντικρατικές θέσεις. Ιδρύθηκε το 2009[4]. Το κόμμα διευθύνεται από τον ιδρυτή και οικονομολόγο Ρίτσαρντ Σούλικ, ο οποίος σχεδίασε το ενιαίο φορολογικό σύστημα της Σλοβακίας[5].

Μετά τις εκλογές του 2020, το κόμμα έχασε αρκετές έδρες στο Εθνικό Συμβούλιο, αλλά ήταν μέρος της κυβέρνησης συνασπισμού με τα κόμματα "Για το Λαό" και "Είμαστε Οικογένεια"[6].

Το Sas είναι ευρωσκεπτικιστικό,[7][8] υποστηρίζει ελευθεριακές πολιτικές, συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξης της απελευθέρωσης των ναρκωτικών και του γάμου ομοφύλων,[9] και έχει μια οικονομικά φιλελεύθερη πλατφόρμα που βασίζεται στις ιδέες της Αυστριακής Σχολής.[10]

Το SaS απέτυχε ελάχιστα να περάσει το όριο του 5% στις ευρωεκλογές του 2009, αλλά ήρθε τρίτο, κερδίζοντας 22 έδρες, στις βουλευτικές εκλογές του 2010.[11] Έγινε μέρος της τετρακομματικής κεντροδεξιάς κυβέρνησης συνασπισμού, κατέχοντας τέσσερις θέσεις στο υπουργικό συμβούλιο, με τον Ρίτσαρντ Σούλικ να εκλέγεται Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου . Στις βουλευτικές εκλογές του 2012, το κόμμα υπέστη σημαντική μείωση και έχασε τις μισές από 22 έδρες που κατείχε. Στις ευρωεκλογές του 2019, το κόμμα εξέλεξε δύο ευρωβουλευτές. Το κόμμα είναι μέλος των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών.[12]

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ρίτσαρντ Σούλικ, ειδικός σύμβουλος δύο υπουργών οικονομικών της Σλοβακίας, ανήγγειλε την πρόθεσή του να ιδρύσει την Ελευθερία και την Αλληλεγγύη στις 10 Οκτωβρίου 2008, καλώντας για ένα κόμμα αφιερωμένο στην οικονομική ελευθερία και αμφισβητώντας τη δέσμευση της Σλοβακικής Δημοκρατικής και Χριστιανικής Ένωσης – Δημοκρατικού Κόμματος (SDKÚ–DS) προς αυτόν τον στόχο.[13] Αφού εξασφάλισε τις 10.000 υπογραφές που απαιτούνται για την ίδρυση ενός κόμματος, η Ελευθερία και Αλληλεγγύη ιδρύθηκε επίσημα τον Φεβρουάριο του 2009,[14] πριν από τις ευρωεκλογές του 2009. Το κόμμα έθεσε δημοσίως τους στόχους να εισέλθει στο Εθνικό Συμβούλιο το 2010 και να εισέλθει στην κυβέρνηση το 2014.[14]

Στο ιδρυτικό συνέδριο του κόμματος στη Μπρατισλάβα στις 28 Φεβρουαρίου 2009, ο Σούλικ εξελέγη Πρόεδρος. Στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο του 2009, η SaS έλαβε το 4,7% των ψήφων, χάνοντας απλώς το εκλογικό όριο του 5%. Στις περιφερειακές εκλογές του 2009, η SaS κέρδισε μία έδρα στη Μπρατισλάβα.

Ο Ρίτσαρντ Σούλικ.

Στις κοινοβουλευτικές εκλογές του 2010, η SaS έλαβε 12,1% και κέρδισε 22 έδρες.[15][16]

Το κόμμα ξεκίνησε διαπραγματεύσεις συνασπισμού με τρία κεντροδεξιά κόμματα, συγκεκριμένα τη Σλοβακική Δημοκρατική και Χριστιανική Ένωση – Δημοκρατικό Κόμμα (SDKÚ–DS), το Χριστιανοδημοκρατικό Κίνημα (KDH) και το Most–Híd. Τα κόμματα συμφώνησαν σε ένα κοινό πρόγραμμα και διέθεσαν υπουργεία, με τη SaS να ελέγχει τέσσερα υπουργεία καθώς και να επιλέγει τον Πρόεδρο του Εθνικού Συμβουλίου.

Τον Φεβρουάριο του 2011, ο Ιγκόρ Μάτοβιτς αποβλήθηκε από την κοινοβουλευτική ομάδα για την ψήφο του υπέρ των προτεινόμενων περιορισμών της Smer–SD στη διπλή υπηκοότητα.[17] Οι Συνηθισμένοι Άνθρωποι υπέβαλαν αίτηση για να γίνουν ανεξάρτητο πολιτικό κόμμα. Στις κοινοβουλευτικές εκλογές του 2012, το SaS έλαβε 5,9% των ψήφων, κατατάσσοντάς το στο έκτο μεγαλύτερο κόμμα στο Εθνικό Συμβούλιο με 11 βουλευτές. 

Στις ευρωεκλογές του 2014, η SaS κατέλαβε την έκτη θέση σε εθνικό επίπεδο, λαμβάνοντας 6,7% των ψήφων και εξέλεξε έναν ευρωβουλευτή.[18]

Στις βουλευτικές εκλογές του 2016, το κόμμα έλαβε 12,1% των ψήφων, έρχεται ως το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα στο Εθνικό Συμβούλιο με 21 βουλευτές. 

Ιδεολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το SaS έχει περιγραφεί ποικιλοτρόπως ως φιλελεύθερο,[19][20] κλασικό φιλελεύθερο,[21][22] συντηρητικό φιλελεύθερο,[23] δεξιό-ελευθεριακό,[24] εθνικό φιλελεύθερο,[25] και ελευθεριακό.[26][22] Το κόμμα υποστηρίζει τόσο τον πολιτιστικό όσο και τον οικονομικό φιλελευθερισμό στις πολιτικές του.[11][26][27] Οικονομικά ριζωμένο στον νεοφιλελευθερισμό[28] και στην Αυστριακή Σχολή,[10] το κόμμα πιστεύει στην οικονομική φιλελευθεροποίηση[29] και στον δημοσιονομικό συντηρητισμό.[19] Το SaS είναι ιδιαίτερα πολιτικό ελευθεριακό, καθώς είναι το μόνο μεγάλο κόμμα που έκανε εκστρατεία υπέρ του γάμου ομοφύλων ή για την αποποινικοποίηση της κάνναβης,[29] που το έθεσε σε αντίθεση με τον κοινωνικά συντηρητικό πρώην εταίρο του συνασπισμού, το Χριστιανοδημοκρατικό Κίνημα.[29] Το SaS είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι είναι το μόνο κόμμα που αντιτίθεται στην αύξηση του κατώτατου μισθού, υποστηρίζοντας αντ' αυτού την κατάργησή του.[30]

Όσον αφορά την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το SaS θεωρείται ευρωσκεπτικιστικό[31][32][33][34] ή μαλακό ευρωσκεπτικιστικό.[26][35][36] Το κόμμα αυτοχαρακτηρίζεται ευρωρεαλιστικό και αντιτίθεται στον γραφειοκρατικό μηχανισμό της ΕΕ ως οργανωμένο σήμερα.[37] [38] Ο Σούλικ υπήρξε επίσης ένθερμος επικριτής του προγράμματος υποχρεωτικής μετεγκατάστασης προσφύγων[39] καθώς και της περαιτέρω ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης σε βάρος των εθνικών κρατών.[34]

Αποτελέσματα εκλογών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εθνικό Συμβούλιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκλογή Ηγέτης Ψήφοι % Έδρες +/– Κυβέρνηση
2010 Ρίτσαρντ Σούλικ 307.287 12,1
22 / 150
 Νέο Κυβέρνηση
2012 150.266 5,9
11 / 150
 Μείωση11 Αντιπολίτευση
2016 315.558 12,1
20 / 150
 Αύξηση9 Αντιπολίτευση
2020 179.246 6,2
13 / 150
 Μείωση9 Κυβέρνηση
2023 187.645 6,32
11 / 150
 Μείωση2 Αντιπολίτευση

Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκλογή Ηγέτης Ψήφοι % Έδρες +/–
2009 Γιαν Όραβετς 39.016 4,7
0 / 13
 Νέο
2014 37.376 6,7
1 / 13
 Αύξηση1
2019 Eugen Jurzyca 94.839 9,6
2 / 14
 Αύξηση1

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «SaS je podľa Sulíka jediná pravicová strana s predpokladom prevziať moc». Sme.sk (Bratislava: Petit Press). 2016-04-23. ISSN 1335-4418. https://domov.sme.sk/c/20145690/sas-zhodnoti-volebny-vysledok-chce-posilnit-regionalne-struktury.html. Ανακτήθηκε στις 2018-06-19. 
  2. ↑ Waele, Jean-Michel de· Escalona, F. (30 Απριλίου 2016). The Palgrave Handbook of Social Democracy in the European Union. Palgrave Macmillan UK. σελ. 560. ISBN 9781137293800. [νεκρός σύνδεσμος]
  3. ↑ Nordsieck, Wolfram (Φεβρουαρίου 2020). «Slovakia». Parties and Elections in Europe. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2021. 
  4. ↑ «Political parties and elections in Slovakia». Online Slovakia. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2021. Sloboda a Solidarita (Freedom and Solidarity, Ideology : centre-right classical liberal political party, founded in 2009) 
  5. ↑ «Fresh air». The Economist. 17 June 2010. https://www.economist.com/node/16381292. 
  6. ↑ «Slovak election winner secures four-party coalition with cabinet deal». Reuters. 13 March 2020. https://www.reuters.com/article/us-slovakia-politics/slovak-election-winner-secures-four-party-coalition-with-cabinet-deal-idUSKBN21031O. Ανακτήθηκε στις 26 October 2021. 
  7. ↑ Costa, Olivier (24 Νοεμβρίου 2018). The European Parliament in Times of EU Crisis: Dynamics and Transformations. Springer. σελ. 287. ISBN 9783319973913. 
  8. ↑ Birte Wassenberg (2019). «Euroscepticism at the EP elections in 2014: A reflection of the different patterns of opposition to the EU?». Στο: Olivier Costa. The European Parliament in Times of EU Crisis: Dynamics and Transformations. Springer. σελ. 287. ISBN 978-3319973913. 
  9. ↑ Balogová, Beata (20 May 2010). «Vote 2010: Smer gets another 'no'». The Slovak Spectator. http://spectator.sme.sk/articles/view/39030/2/vote_2010_smer_gets_another_no.html. 
  10. ↑ 10,0 10,1 Nicos Christodoulakis (2012). How Crises Shaped Economic Ideas and Policies: Wiser After the Events?. Springer. σελ. 163. ISBN 978-3319168715. 
  11. ↑ 11,0 11,1 Tom Lansford, επιμ. (2015). Political Handbook of the World 2015. Sage Publications. σελ. 5530. ISBN 978-1483371559. 
  12. ↑ Richard Sulík (2 Οκτωβρίου 2014). «Odchádzam v europarlamente od liberálov, idem k reformistom» [I am leaving the liberals in the European Parliament, I am going to the reformists]. Sulik.sk (στα Σλοβακικά). European Union. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2020. 
  13. ↑ «Jeden z autorov daňovej reformy Sulík zakladá novú stranu» (στα sk). SME. 11 November 2008. http://www.sme.sk/c/4170206/jeden-z-autorov-danovej-reformy-sulik-zaklada-novu-stranu.html. 
  14. ↑ 14,0 14,1 «Richard Sulík rozbieha stranu Sloboda a Solidarita» (στα sk). SME. 12 March 2009. http://www.sme.sk/c/4346276/richard-sulik-rozbieha-stranu-sloboda-a-solidarita.html. 
  15. ↑ Tomek, Radoslav (11 June 2010). «Slovak Facebook Users May End Fico Reign in Vote». Bloomberg. https://www.bloomberg.com/apps/news?sid=a6Zu22ZfgoSI&pid=20601087. 
  16. ↑ Vilikovská, Zuzana (3 June 2010). «SaS is attracting voters from Smer and SDKÚ-DS; Most-Híd from SMK». The Slovak Spectator. http://spectator.sme.sk/articles/view/39093/10/sas_is_attracting_voters_from_smer_and_sdku_most_hid_from_smk.html. 
  17. ↑ Michaela Terenzani-Stanková (10 February 2011). «Coalition loses another MP». The Slovak Spectator. http://spectator.sme.sk/articles/view/41611/2/coalition_loses_another_mp.html. Ανακτήθηκε στις 20 March 2011. 
  18. ↑ «Elections to the European Parliament 2014». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2014. 
  19. ↑ 19,0 19,1 Kirschbaum, Stanislav J. (14 Νοεμβρίου 2013). Historical Dictionary of Slovakia. Scarecrow Press. σελ. 256. ISBN 9780810880306. 
  20. ↑ Darina Malová (2013). «Slovakia». Στο: Jean-Michel de Waele. The Palgrave Handbook of Social Democracy in the European Union. Palgrave Macmillan. σελ. 560. ISBN 978-1137293800. 
  21. ↑ «Political parties and elections in Slovakia». Online-Slovakia. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2018. 
  22. ↑ 22,0 22,1 «Who is Who? On the EU-Critical Right of Centre» (PDF). Europe of Freedom and Direct Democracy. 2018. σελ. 43. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 28 Μαρτίου 2019. Freedom and Solidarity (Slovak: Sloboda a Solidarita, SaS): Limited government, EU-sceptic, Euro-critical, classical-Liberal/Libertarian 
  23. ↑ Slomp, Hans (2011). Europe, a Political Profile: An American Companion to European Politics. 2. σελ. 561. ISBN 978-0313391828. 
  24. ↑ «COVID-19: Slovakia mired in chaos». Deutsche Welle. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2022. 
  25. ↑ Stegherr, Marc (2018). Der neue Kalte Krieg der Medien: Die Medien Osteuropas und der neue Ost-West-Konflikt. σελ. 169. ISBN 9783658204358. 
  26. ↑ 26,0 26,1 26,2 Rybář, Marek (2016). «Slovakia». Στο: Viola, Donatella M. Routledge Handbook of European Elections. Routledge. ISBN 978-1317503620. 
  27. ↑ Deegan-Krause, Kevin· Haughton, Tim (2021). The New Party Challenge: Changing Cycles of Party Birth and Death in Central Europe and Beyond. Oxford University Press. σελ. 160. ISBN 978-0198812920. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2021. 
  28. ↑ Kushnir, επιμ. (2021). Meandering in Transition: Thirty Years of Reforms and Identity in Post-Communist Europe. Lexington Books. σελ. 122. ISBN 978-1793650757. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2021. 
  29. ↑ 29,0 29,1 29,2 Henderson, Karen (2010). «Europe and the Slovak Parliamentary Election of June 2010». Sussex European Institute. Election Briefing 58. https://www.sussex.ac.uk/webteam/gateway/file.php?name=epern-election-briefing-no-58.pdf&site=266. 
  30. ↑ Stefan Domonkos (2018). «Slovakia: perpetual austerity and growing emphasis on activation». Στο: Sotiria Theodoropoulou. Labour Market Policies in the Era of Pervasive Austerity: A European Perspective. Policy Press. σελ. 303. ISBN 978-1447335870. 
  31. ↑ «Sulíkov euromanifest: kombinácia toryovcov, AfD, Wildersa a Orbána». Denník N. 3 April 2017. https://dennikn.sk/722680/sulikov-euromanifest-kombinacia-toryovcov-afd-wildersa-a-orbana/. 
  32. ↑ «Poliačik po odchode ostáva poslancom, Sulík ubezpečuje, že SaS sa neštiepi». Pravda. 9 November 2017. https://spravy.pravda.sk/domace/clanok/447594-poliacik-po-odchode-z-sas-ostava-poslancom-nr-sr/. 
  33. ↑ «Sloboda možno, solidarita menej. Je SaS ešte liberálna strana?». aktualne.sk. 9 November 2015. https://aktualne.centrum.sk/sloboda-mozno-solidarita-menej-je-sas-este-liberalna-strana/slovensko/politika/. 
  34. ↑ 34,0 34,1 «Komentár Lukáša Krivošíka: Sulík prvú ligu nechce, no asi sa jej nevyhneme». aktuality.sk. 7 June 2017. https://www.aktuality.sk/clanok/495184/komentar-lukasa-krivosika-sulik-prvu-ligu-nechce-no-asi-sa-jej-nevyhneme/. 
  35. ↑ De Vries, Catherine E. (2018). Euroscepticism and the Future of European Integration. Oxford University Press. σελ. 135. ISBN 978-0192511904. 
  36. ↑ Mudde, Cas (6 December 2016). «A Slovak Shocker! How Syrian Refugees Kidnapped the Slovak Elections». HuffPost. https://www.huffpost.com/entry/a-slovak-shocker-how-syri_b_9392022. 
  37. ↑ «SaS: Sme eurorealisti, nie euroskeptici». SME. 17 November 2011. https://domov.sme.sk/c/6144041/sas-sme-eurorealisti-nie-euroskeptici.html. 
  38. ↑ «Pýtali ste sa Jána Oravca (SaS), kandidáta na europoslanca». euractiv.sk. 10 March 2014. https://euractiv.sk/section/europa-dnes/news/pytajte-sa-jana-oravca-sas-kandidata-naeuroposlanca-022152/. 
  39. ↑ «Šéf SaS a europoslanec R. Sulík odmieta povinné kvóty pre migrantov». TASR. 14 May 2015. http://www.teraz.sk/slovensko/sns-odmietame-kvoty-pre-migrantov-va/134976-clanok.html. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ελευθερία_και_Αλληλεγγύη&oldid=10504352"