Ελεονώρα του Μονφόρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ελεονώρα του Μονφόρ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Eleanor de Montfort (Γαλλικά)
Γέννηση1258 (περίπου)[1] ή 1252[2]
Θάνατος19  Ιουνίου 1282[1]
Abergwyngregyn[3]
Αιτία θανάτουεπιπλοκή κατά τον τοκετό
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Αγγλίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδιπλωμάτης[4]
Οικογένεια
ΣύζυγοςLlywelyn ap Gruffudd (από 1278)[5]
ΤέκναGwenllian of Wales
ΓονείςΣίμων Ε΄ του Μονφόρ και Ελεονώρα της Αγγλίας
ΑδέλφιαΣίμων ΣΤ΄ του Μονφόρ
Γκι του Μονφόρ
Ερρίκος του Μονφόρ
Αμωρί του Μονφόρ
ΟικογένειαΟίκος του Μονφόρ-λ'Αμωρί
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Ελεονώρα του Μονφόρ, αγγλ.: Eleanor de Montfort (1252 – 19 Ιουνίου 1282) από τον Οίκο του Μονφόρ ήταν πριγκίπισσα της Ουαλίας και κυρία του Σνόουντον (Snowdon). Ήταν κόρη του Σίμωνα Ε΄ 6ου κόμη του Λέστερ, βασιλιά της Αγγλίας, και της Eλεωνόρας της Αγγλίας. Ήταν επίσης η δεύτερη γυναίκα, που μπορεί να αποδειχθεί ότι χρησιμοποίησε τον τίτλο της πριγκίπισσας της Ουαλίας.

Πρώιμη ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μητέρα της Ελεονόρας, ήταν κόρη του βασιλιά Ιωάννη της Αγγλίας και της Ισαβέλλας του Ανγκουλέμ. Οι θείοι της από τη μητέρα της περιλάμβαναν τον Ερρίκο Γ΄ της Αγγλίας, και τον Ριχάρδο της Κορνουάλης "βασιλιά των Ρωμαίων". Οι θείες από τη μητέρα της περιελάμβαναν την Ιωάννα βασιλική σύζυγο της Σκωτίας, την Ισαβέλλα της Αγγλίας που ήταν βασιλική σύζυγος της Γερμανίας ("Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας") και της Σικελίας, και την Ιωάννα, λαίδη της Ουαλίας σύζυγο τού πρίγκιπα της Ουαλίας.

Όταν η Eλεονώρα ήταν δεκατριών ετών, ο πατέρας της Σίμων Ε΄ και ο αδελφός της λόρδος Ερρίκος σκοτώθηκαν στη μάχη του Έβεσχαμ (4 Αυγούστου 1265). Σύμφωνα με τους χρονικογράφους Nίκολας Τρίβετ, Γουίλιαμ Ρίσχανγκερ και άλλους, ο κόμης Σίμων Ε΄ είχε συνάψει νωρίτερα συμμαχία με τον Σουαλίν απ Κρασύζ (Llywelyn ap Gruffudd), σύμφωνα με την οποία συμφωνήθηκε ότι ο Σουαλίν και η Eλεονόρα θα παντρεύονταν. Μετά το τέλος του κόμη Σίμωνα Ε΄, η οικογένειά του αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το βασίλειο της Αγγλίας: η κόμισσα Ελεονόρα πήγε την κόρη της στην ασφάλεια της μονής των Δομινικανών στο Moνταρζί της Γαλλίας, ένα ίδρυμα των Μονφόρ.

Γάμος με τον Σουαλίν απ Κρασύζ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μητέρα της Ελεονόρας, η κόμισσα Ελεονόρα, απεβίωσε την άνοιξη του 1275. Λίγο αργότερα η Eλεονόρα του Μονφόρ παντρεύτηκε τον Σουαλίν απ Κρασύζ πρίγκιπα της Ουαλίας, με γάμο per nuncios (με πληρεξούσιο) ή per verba de presenti (με τον λόγο του παρεστώτος), που επικυρώθηκε από το Κανονικό Δίκαιο. [6]

Σύλληψη και φυλάκιση από τον Eδουάρδο Α΄[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Eλεονόρα ξεκίνησε το θαλάσσιο ταξίδι από τη Γαλλία στη βόρεια Ουαλία, αποφεύγοντας να κάνει ένα χερσαίο πέρασμα από την Αγγλία. Τα δύο πλοία που μετέφεραν την Eλεονόρα, τον αδελφό της Aμωρύ και τη συνοδεία τους -που έπλεαν στα ανοιχτά της νότιας ακτής της Αγγλίας- αιχμαλωτίστηκαν από ναύτες από το λιμάνι του Μπρίστολ, ακριβώς έξω από τα Νησιά Σίλλυ. Έξι επώνυμοι άνδρες μαζί με τα πληρώματα τεσσάρων πλοίων του Μπρίστολ ανταμείφθηκαν με πληρωμή 220 μάρκων. [7] Ο Thomas Larchdeacon ή Tόμας ο Αρχιδιάκονος, ο οποίος ήταν ο εγκέφαλος της σύλληψης, που έγινε για λογαριασμό τού εξαδέλφου της Εδουάρδου Α΄ της Αγγλίας, πληρώθηκε με 20 λίρες τον Μάιο του 1276 με διαταγές του βασιλιά, μέσω τού σερίφη της Κορνουάλης. [8]

Η Eλεονόρα μεταφέρθηκε με πλοίο στο Μπρίστολ, και στη συνέχεια κρατήθηκε αιχμάλωτη στο Ουίνδσορ για σχεδόν τρία χρόνια. [9] Απελευθερώθηκε το 1278 μετά την υπογραφή της Συνθήκης του Aμπερκόνουι μεταξύ τού Εδουάρδου Α΄ της Αγγλίας και τού Σουαλίν απ Κρασίζ.

Ο έγγαμος βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Eλεονόρα και ο Σουαλίν παντρεύτηκαν επίσημα (secundum formam ecclesie, με τους τύπους της εκκλησίας) στην πόρτα του καθεδρικού ναού, όπως ήταν το έθιμο, της εκκλησίας του καθεδρικού ναού στο Γουώστερ, την Ημέρα του Αγ. Εδουάρδου, 1278. Ο Εδουάρδος Α΄ παρέδωσε τη νύφη, την εξαδέλφη του, και πλήρωσε τη γαμήλια εορτή. Πριν ξεκινήσει η γαμήλια εορτή, ο Έντουαρντ επέμεινε ότι ο Σουαλίν έπρεπε να βάλει τη σφραγίδα του, σε μια προσαρμογή στη συμφωνία που είχαν κάνει προηγουμένως. Ο Σουαλίν δεν είχε άλλη εναλλακτική από το να συμμορφωθεί, και αργότερα δήλωσε ότι το κανε υπό πίεση, «κινούμενος από τον φόβο που μπορεί να πιάσει έναν σταθερό άνθρωπο». [10]

Μετά την τελετή, η Eλεονόρα έγινε επίσημα γνωστή ως πριγκίπισσα της Ουαλίας και κυρία του Σνόουντον. [11] [12] [13]

Το τέλος και η υστεροφημία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Eλεονόρα γέννησε μια κόρη, την Κουένσιαν (Gwenllian) της Ουαλίας, και απεβίωσε κατά τη γέννησή της στις 19 Ιουνίου 1282 [14] στο βασιλικό παλάτι στο Αμπέρκουινρεκιν (Abergwyngregyn), στη βόρεια ακτή του Κουινέντ (Gwynedd). Το σώμα της μεταφέρθηκε στη Λαβάν Σάντς (Lafan Sands) στη Φραγκισκανική Μονή στο Σανβάις, Ανλεσύ (Llanfaes, Anglesey). [15] Η μονή είχε ιδρυθεί από τον Λιουέλιν τον Μεγάλο, τον πάππο τού Σουαλύν απ Κρασίζ, στη μνήμη τής συζύγου του Ιωάννας λαίδης της Ουαλίας (θείας της Eλεονόρας).

Στις 12 Ιουλίου 1282 τα μέλη του οίκου της Eλεονόρας έλαβαν ασφαλή συνοδεία, ενώ ταξίδευαν πίσω στην Αγγλία. [16] Ο Σουαλύν απ Κρασύζ σκοτώθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 1282. Η -μόλις ενός έτους- κόρη του Κουένσιαν, αιχμαλωτίστηκε τον επόμενο χρόνο από τις αγγλικές δυνάμεις. Ο Εδουάρδος Α' έδιωξε το παιδί στην απομακρυσμένη μονή Σέμπρινγκχαμ στο Λίνκονσιρ, όπου παρέμεινε μέχρι το τέλος της το 1337. [6]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 «Oxford Dictionary of National Biography». (Αγγλικά) Oxford Dictionary of National Biography. Oxford University Press. Οξφόρδη. 2004.
  2. 2,0 2,1 «A Historical Dictionary of British Women» Routledge. 17  Δεκεμβρίου 2003. ISBN-13 978-1-85743-228-2.
  3. Ανακτήθηκε στις 5  Ιουλίου 2018.
  4. «Dictionary of Welsh Biography». (Αγγλικά, Ουαλική γλώσσα) Dictionary of Welsh Biography. 1  Ιουλίου 1997. Ανακτήθηκε στις 9  Ιανουαρίου 2019. ISBN-13 978-0-900439-86-5. ISBN-10 0-900439-86-6.
  5. p10460.htm#i104592. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  6. 6,0 6,1 Norgate 1894.
  7. Calendar Patent Rolls, 1272–81, 161; PRO Liberate Rolls C62
  8. Calendar of Close Rolls, 1272–79, 292
  9. PRO: Liberate Rolls, C62/ 52
  10. Registrum Epistolarum Fratis Johannis Peckham Archiepiscopi Cantuariensis, Lambeth Palace Archives
  11. Calendar of Patent Rolls, 1272–81, 306; CPR, 1281–92, 11
  12. Calendar of Ancient Correspondence, 75-76
  13. Foedera I, ii, 576, 584, 587
  14. The chronicle of Bury St Edmunds, p.74-76
  15. Brut y Tywysogion, Peniarth MS20, 223; Peniarth MS20Tr, 117
  16. Calendar of Welsh Rolls, 234)

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Fawcett, Joan M. "The Household Roll of Eleanor de Montfort, 1265." History Today (1951) 1#11 pp 41-43.
  • Kjær, Lars. "Food, drink and ritualised communication in the household of Eleanor de Montfort, February to August 1265." Journal of Medieval History 37.1 (2011): 75-89 online[νεκρός σύνδεσμος].
  • Wilkinson, Louise J. Eleanor de Montfort: A rebel countess in medieval England (Bloomsbury Publishing, 2012).