Νέο Ψυχικό: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Νέο Ψυχικό
	Νέο Ψυχικό 38°0′14″N 23°46′46″E
Διοικητική υπαγωγή	Δήμος Φιλοθέης-Ψυχικού
Ταχ. κωδ.	154 51
Τηλ. κωδ.	210
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 23:08, 29 Φεβρουαρίου 2020

Περιοχή «Φάρος Ψυχικού».
Ονομάστηκε έτσι από έναν φανό κυκλοφορίας οχημάτων που βρισκόταν επί της Λεωφόρου Κηφισίας, στον οποίο προσέκρουσε αυτοκίνητο και προκλήθηκε θανατηφόρο δυστύχημα το 1933. Έκτοτε ο φανός δεν επανατοποθετήθηκε.^[1]

To Νέο Ψυχικό είναι συνοικισμός του Δήμου Φιλοθέης Ψυχικού στο Βόρειο Τομέα της Αθήνας της Περιφέρειας Αττικής. Ο πληθυσμός του ανέρχεται σε 10.901 άτομα και η έκτασή του ανέρχεται σε 1 χμ²

Πρόκειται για μια μικρή συνοικία που αναπτύχθηκε πέριξ της τότε μικρής εκκλησίας της Αγίας Σοφίας. Αρχικά δημιουργήθηκε ως προέκταση του Χαλανδρίου, αν και πριν την δημιουργία ανεξάρτητης κοινότητας, ανήκε διοικητικά στον δήμο Χαλανδρίου. Οι πρώτες κατοικίες οικοδομούνται από Αθηναίους που μετακινούνται προς τα ανατολικά του κέντρου των Αθηνών, έπειτα από το πληθυσμιακό κύμα που δέχεται η Αθήνα κατά τη μικρασιατική καταστροφή το 1923, ενώ στις 26 Σεπτεμβρίου 1946 μετονομάζεται ως αυτόνομη Κοινότητα Νέου Ψυχικού. ^[2] Πρώτος αιρετός πρόεδρος της Κοινότητας Νέου Ψυχικού ήταν ο Κωνσταντίνος Παραδέλης. Το 1964 εξελέγη πρόεδρος ο Παπασπύρου, ο οποίος επανεξελέγη μετά την πτώση της χούντας, το 1975 και τον διαδέχθηκε η Αγλαΐα Σταφυλά, η οποία υπηρέτησε ως τελευταία πρόεδρος της κοινότητας, από το 1979 ως το 1982. Το 1982 η κοινότητα συμπλήρωσε 10.000 κατοίκους και αναγνωρίστηκε σε Δήμο. Αργότερα παρατηρείται μια μετακίνηση αποστράτων στρατιωτικών προς τα αναπτυσσόμενα βορειοανατολικά προάστια και μείωση πληθυσμού. Παραδοσιακά ο συνοικισμός δέχεται πληθυσμό των σωμάτων ασφαλείας που μετακινούνται από τις βορειοανατολικές συνοικίες του Κεντρικού Τομέα Αθηνών, όπως το Κολωνάκι, του Γκύζη, Λ. Αλεξάνδρας, του Γουδή και τους Αμπελοκήπους.^{[εκκρεμεί παραπομπή]}

Κοινοτάρχες Νέου Ψυχικού (1946-1982)

Πρόεδροι διετέλεσαν οι^[3]:

1946-1964: Κωνσταντίνος Παραδέλλης, Γεώργιος Μάνταλος, Διονύσιος Παϊκόπουλος, Κωνσταντίνος Σταυρόπουλος
1964-1967 Γεώργιος Παπασπύρου
1967-1974 Γεώργιος Κανελλόπουλος (διορισμένος)
1975-1978 Γεώργιος Παπασπύρου
1979-1982 Αγλαΐα Σταφυλά (μετέπειτα νομάρχης)

Δήμαρχοι Νέου Ψυχικού (1982-2010)

1982-1983 Αγλαΐα Σταφυλά
1983-1986 Δημήτριος Ξαπλαντέρης
1987-2002 Αθανάσιος Βεζυργιάννης
2003-2006 Παρασκευάς Πασσάς-Χρήστου
2007-2010 Παντελεήμων Χαροκόπος

Πηγή: ΕΕΤΑΑ

Άγαλμα Πλατείας
Αγία Σοφία
Αρχιτεκτονική
Έπαυλις
Κεντρική Πλατεία
Νέα Πλατεία

Παραπομπές

↑ Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς. «Το άδοξο τέλος του Φάρου του Ψυχικού πριν από ογδόντα χρόνια». Ο Μικρός Ρωμηός. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
↑ ΕΕΤΑΑ, Κοινότητα Νέου Ψυχικού - Διοικητικές μεταβολές.
↑ Βύρων Πολύδωρας, "Η Μείζων Αθήνα", Καστανιώτης 2002, σελ. 526.

[1] Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς. «Το άδοξο τέλος του Φάρου του Ψυχικού πριν από ογδόντα χρόνια». Ο Μικρός Ρωμηός. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.

[2] ΕΕΤΑΑ, Κοινότητα Νέου Ψυχικού - Διοικητικές μεταβολές.

[3] Βύρων Πολύδωρας, "Η Μείζων Αθήνα", Καστανιώτης 2002, σελ. 526.

[1]

[2]

[3]

@@ Γραμμή 26: / Γραμμή 26: @@
 Πρόκειται για μια μικρή συνοικία που αναπτύχθηκε πέριξ της τότε μικρής εκκλησίας της Αγίας Σοφίας. Αρχικά δημιουργήθηκε ως προέκταση του Χαλανδρίου, αν και πριν την δημιουργία ανεξάρτητης κοινότητας, ανήκε διοικητικά στον δήμο Χαλανδρίου. Οι πρώτες κατοικίες οικοδομούνται από Αθηναίους που μετακινούνται προς τα ανατολικά του κέντρου των Αθηνών, έπειτα από το πληθυσμιακό κύμα που δέχεται η Αθήνα κατά τη μικρασιατική καταστροφή το 1923, ενώ στις 26 Σεπτεμβρίου 1946 μετονομάζεται ως αυτόνομη Κοινότητα Νέου Ψυχικού. <ref>[https://www.eetaa.gr/index.php?tag=dkmet_details&id=5927 ΕΕΤΑΑ], Κοινότητα Νέου Ψυχικού - Διοικητικές μεταβολές. </ref> Πρώτος αιρετός πρόεδρος της Κοινότητας Νέου Ψυχικού ήταν ο Κωνσταντίνος Παραδέλης. Το 1964 εξελέγη πρόεδρος ο Παπασπύρου, ο οποίος επανεξελέγη μετά την πτώση της χούντας, το 1975 και τον διαδέχθηκε η [[Αγλαΐα Σταφυλά]], η οποία υπηρέτησε ως τελευταία πρόεδρος της κοινότητας, από το 1979 ως το 1982.  Το 1982 η κοινότητα συμπλήρωσε 10.000 κατοίκους και αναγνωρίστηκε σε Δήμο. Αργότερα παρατηρείται μια μετακίνηση αποστράτων στρατιωτικών προς τα αναπτυσσόμενα βορειοανατολικά προάστια και μείωση πληθυσμού.  Παραδοσιακά ο συνοικισμός δέχεται πληθυσμό των σωμάτων ασφαλείας που μετακινούνται από τις βορειοανατολικές συνοικίες του Κεντρικού Τομέα Αθηνών, όπως το [[Κολωνάκι]], του [[Γκύζη]], [[Λεωφόρος Αλεξάνδρας|Λ. Αλεξάνδρας]], του [[Γουδή]] και τους [[Αμπελόκηποι (Αθήνα)|Αμπελοκήπους]].{{πηγή}}
+== Κοινοτάρχες Νέου Ψυχικού (1946-1982) ==
+Πρόεδροι διετέλεσαν οι<ref>[[Βύρων Πολύδωρας]], "Η Μείζων Αθήνα", Καστανιώτης 2002, σελ. 526.</ref>:
+*1946-1964: Κωνσταντίνος Παραδέλλης, Γεώργιος Μάνταλος, Διονύσιος Παϊκόπουλος, Κωνσταντίνος Σταυρόπουλος
+*1964-1967 Γεώργιος Παπασπύρου
+*''1967-1974 Γεώργιος Κανελλόπουλος (διορισμένος)''
+*1975-1978 Γεώργιος Παπασπύρου
+*1979-1982 Αγλαΐα Σταφυλά (μετέπειτα νομάρχης)
 == Δήμαρχοι Νέου Ψυχικού (1982-2010) ==
+*1982-1983 Αγλαΐα Σταφυλά
 *1983-1986 Δημήτριος Ξαπλαντέρης
 *1987-2002 Αθανάσιος Βεζυργιάννης