Μετάβαση στο περιεχόμενο

Είναι ένας... τρελλός τρελλός Βέγγος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Είναι ένας... τρελλός τρελλός Βέγγος
Αφίσα της ταινίας
ΣκηνοθεσίαΠάνος Γλυκοφρύδης
ΠαραγωγήΘανάσης Βέγγος
ΣενάριοΔημήτρης Βασιλειάδης
Ναπολέων Ελευθερίου
ΠρωταγωνιστέςΘανάσης Βέγγος
Λαυρέντης Διανέλλος
Κλεώ Σκουλούδη
Τάκης Μηλιάδης
Νάνα Σκιαδά
Δημήτρης Νικολαΐδης
Δημήτρης Κούκης
Ζανίνο
ΜουσικήΠαύλος Φιλίππου
ΤραγούδιΓιώργος Ζαμπέτας
ΦωτογραφίαΔήμος Σακελλαρίου
ΜοντάζΠαύλος Φιλίππου
ΣκηνογραφίαΓιώργος Στεργίου
Εταιρεία παραγωγήςΘΒ Ταινίες γέλιου
Πρώτη προβολή1965
Κυκλοφορία30 Ιανουαρίου 2003 (DVD)
Διάρκεια75
ΠροέλευσηΕλλάδα
Γλώσσαελληνική
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Είναι ένας... τρελλός τρελλός Βέγγος[i] είναι ελληνική κινηματογραφική ταινία του 1965, σε παραγωγή ΘΒ. Ταινίες γέλιου, σε σκηνοθεσία Πάνου Γλυκοφρύδη. Το σενάριο το έγραψαν οι Δημήτρης Βασιλειάδης και Ναπολέων Ελευθερίου.[1] Πρωταγωνιστούν οι Θανάσης Βέγγος, Λαυρέντης Διανέλλος και η Κλεό Σκουλούδη.

Η ταινία αναφέρεται στην προσπάθεια του Θανάση να βρει, επιτέλους, τον πατέρα του. Παρ' όλα αυτά, αφού τον βρίσκει, και είναι και πλούσιος, θα συναντήσει πολλές δυσκολίες από την υπηρεσία του σπιτιού, η οποία θα επιχειρήσει να τον τρελάνει για να μην κληρονομήσει εκείνος την μεγάλη περιουσία του πατέρα του.[1]

Πλοκή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία ξεκινά στον ορφανοτροφείο που ζει ο Θανάσης, ο οποίος τραγουδά για τελευταία φορά το τραγούδι των ορφανών με τα υπόλοιπα παιδιά, καθώς θα έφευγε από εκεί. Κατόπιν δείχνει μερικές στιγμές από τη ζωή του Θανάση μετά το ορφανοτροφείο και τις δουλειές που έκανε για να ζήσει, μεταξύ αυτών και μπαρμπέρης. Αργότερα, αφού εντάχθηκε στον στρατό συνέχισε εκεί να κάνει τον μπαρμπέρη στους φαντάρους. Αυτό όμως είχε ως αποτέλεσμα ο Θανάσης να μάθει την τέχνη και να ανοίξει δικό του κουρείο. Όταν έρχεται ένας πελάτης, συζητάνε ότι ψάχνει ακόμα και τώρα τον πατέρα του και πως έχει προσλάβει και ντετέκτιβ για αυτήν την υπόθεση. Αργότερα, η ταινία μας δείχνει τον δεσμό που δημιούργησε με τη γειτόνισσα του την Κατίνα, την οποία θα τη ζητήσει και σε γάμο. Τη μέρα που πήγε, λοιπόν, να τη ζητήσει, η μητέρα της Κατίνας του διάβασε το φλιτζάνι και του είπε πως θα συναντήσει έναν συγγενή που ψάχνει από καιρό. Ο Θανάσης ταράχτηκε.

Κατόπιν η ταινία περνά στο δεύτερο μέρος, όπου ο ντετέκτιβ ανακοινώνει στον Θανάση ότι βρήκε τον πατέρα του. Ο Θανάσης παθαίνει σοκ. Παρ' όλα αυτά, τον παίρνει ο πατέρας του και τον πηγαίνει στο σπίτι. Εκεί του γνωρίζει την υπηρεσία του σπιτιού και του δείχνει και τα πορτρέτα των προγόνων τους. Καθότι ο πατέρας του ήταν πολύ πλούσιος, αργότερα του ράβει και μερικά καλά κουστούμια, ενώ του μαθαίνει και τρόπους. Επίσης αναφέρει στον πατέρα του τον λόγο που έδωσε στη μητέρα της Κατίνας, την οποία είχε καιρό να δει πλέον.

Μετά από όλα αυτά, η υπηρεσία αρχίζει να στήνει στον Θανάση διάφορες καταστάσεις που θα τον έβγαζαν τρελό μπροστά στον πατέρα του, ο οποίος δεν έχει άλλους κληρονόμους, παρά μόνο τον Θανάση και τα άτομα της υπηρεσίας του. Έτσι ο Θανάσης θα πάει στον ψυχίατρο. Παρ' όλα αυτά, ο Θανάσης δείχνει πολύ επηρεασμένος από ό,τι του έκανε το υπηρετικό προσωπικό. Ο ψυχίατρος προτείνει για θεραπεία στον Θανάση να κάνει μακρινούς και ήσυχους περιπάτους, αλλά το προσωπικό τον πηγαίνει σε θορυβώδη μέρη ως επί το πλείστον. Η κατάστασή του επιδεινώνεται. Και παραλίγο να τον κλείσουν στο ψυχιατρείο, και πάνω που πάει να δραπετεύσει, τελειώνει το δεύτερο μέρος.

Το τρίτο μέρος ξεκινάει μες στο κουρείο, με τον Θανάση να φωνάζει πατέρα, πατέρα σε ένα καλόγερο. Εκεί έρχεται η Κατίνα να του εξηγήσει ότι ήταν απλά ένα όνειρο (και τίποτε άλλο) και να του αναγγείλει τον ερχομό του θείου της από την Αυστραλία. Ο Θανάσης περνάει ένα δεύτερο σοκ, γιατί ο θείος ήταν ο ίδιος που είχε ονειρευτεί σαν πατέρα του στο όνειρό του. Αυτό, μετά, εξηγήθηκε, καθώς πριν κοιμηθεί είχε δει στο σπίτι της Κατίνας μία φωτοραφία του θείου. Η ταινία τελειώνει με τον γάμο του Θανάση και της Κατίνας και με έναν διάλογο που έχει με τους θεατές, την πρώτη νύχτα του γάμου του, στον οποίον τους απαγορεύει να δουν παραπάνω, διότι το έργο θα γίνει ακατάλληλο.

Διανομή ρόλων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ακολουθούν οι ηθοποιοί και οι ρόλοι τους:[2]

Πληροφορίες και εισπράξεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία προβλήθηκε στις αίθουσες των κινηματογράφων τη σεζόν 1965-66 και έκοψε 446.168 εισιτήρια, καταλαμβάνοντας δε και την 7η θέση από τις 101 ταινίες εκείνης της σεζόν. Αποτελεί το ντεμπούτο της κινηματογραφικής εταιρίας του Θανάση Βέγγου, ΘΒ Ταινίες γέλιου.[3]

Στις 30 Ιανουαρίου 2003, η ταινία κυκλοφόρησε και στη μορφή DVD. [3]

Σημειώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

i. ^ Η ταινία μπορεί να απαντήσει και στους εξής τίτλους: Είναι ένας... τρελός τρελός Βέγγος» ή «Είναι ένας τρελλός τρελλός Βέγγος» ή «Είναι ένας... τρελλός τρελλός τρελλός Βέγγος» κ.λπ.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Ταινιοθήκη της Ελλάδος (2006). «ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ... ΤΡΕΛΛΟΣ ΤΡΕΛΛΟΣ ΒΕΓΓΟΣ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2015. 
  2. ↑ 90lepta. «Είναι ένας... τρελλός τρελλός Βέγγος (1965)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2015. 
  3. ↑ 3,0 3,1 Cine.gr. «Είναι Ενας... Τρελλός Τρελλός Βέγγος (1965)». Ανακτήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2015. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Είναι_ένας..._τρελλός_τρελλός_Βέγγος&oldid=10693535"