Δυσχεσία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δυσχεσία
ΕιδικότηταΓαστρεντερολογία, γενική χειρουργική
Ταξινόμηση

Η δυσχεσία είναι η «δυσκολία στην κένωση ή στο άδειασμα του ορθού που μπορεί να συμβεί ακόμη και με συχνές επισκέψεις στην τουαλέτα και ακόμη και με απαλές κινήσεις».[1] Οι συνθήκες που μπορούν να δημιουργήσουν το σύμπτωμα ομαδοποιούνται μερικές φορές ως διαταραχές της αφόδευσης. Ο συμπτωματικός ορθικός τεινεσμός είναι ένα θέμα που σχετίζεται στενά.

Μια άλλη πηγή ορίζει την εκκενωτική δυσλειτουργία ως «έναν αστερισμό συμπτωμάτων όπως παρατεταμένη επανειλημμένη καταπόνηση στις κινήσεις του εντέρου, αίσθηση ατελούς κένωσης και την ανάγκη για δαχτυλικό χειρισμό».[2]

Ορισμένοι περιγράφουν ένα «σύνδρομο δυσχεσίας», ορίζοντάς το ελαφρώς ως «δυσκολία στην κένωση, η οποία μπορεί να σχετίζεται ή όχι με δυσκοιλιότητα».[1]

Άλλοι ταυτίζουν ακατάλληλα την δυσχεσία με τον ανισμό.[3] Αν και ο ανισμός είναι ένας τύπος δυσχεσίας, η δυσχεσία έχει πολλές άλλες πιθανές αιτίες εκτός από τον ανισμό.

Σημάδια και συμπτώματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • ατελείς ή ανεπιτυχείς προσπάθειες κένωσης
  • παρατεταμένος χρόνος στην τουαλέτα
  • ορθικός πόνος
  • στάση
  • χρήση δαχτύλου ή περινεϊκό μασάζ για να βοηθηθεί η αφόδευση
  • εξάρτηση στο κλύσμα

Η ακράτεια κοπράνων σε αέρια, υγρά, στερεά κόπρανα ή βλέννα παρουσία συμπτωμάτων δυσχεσίας μπορεί να υποδηλώνει απόκρυφη πρόπτωση ορθού, δυσλειτουργία εσωτερικού/εξωτερικού πρωκτικού σφιγκτήρα ή σύνδρομο φθίνοντα περινέου.[2]

Αιτίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μια ανασκόπηση ανέφερε ότι οι πιο συχνές αιτίες διαταραχής του κύκλου της αφόδευσης σχετίζονται με την εγκυμοσύνη και τον τοκετό, τη γυναικολογική καταγωγή ή τις νευρογενείς διαταραχές του άξονα εγκεφάλου-εντέρου.[4] Ασθενείς με δυσχεσία φαίνεται να έχουν διαταραχή της λειτουργίας του πυελικού εδάφους.[5]

Ειδικές αιτίες περιλαμβάνουν:

Ατελής κένωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η δυσχεσία μπορεί να είναι αιτία ατελούς κένωσης των κοπράνων.[7] Η κανονική κένωση του περιεχομένου του ορθού είναι 90-100%. Κένωση μικρότερη του 90% θα μπορούσε να οριστεί ως ατελής κένωση. Η ελλιπής κένωση είναι επίσης ένας από τους παράγοντες που εμπλέκονται στην αιτία της ακράτειας κοπράνων.

Διάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα δύο βασικά χαρακτηριστικά της δυσχεσίας είναι:

  1. Αδυναμία εκούσιας κένωσης του περιεχομένου του ορθού[6]
  2. Κανονικός χρόνος διέλευσης του παχέος εντέρου[6]

Ένα ερωτηματολόγιο πέντε τεκμηρίων επικυρώθηκε για διάγνωση και βαθμολόγηση του συνδρόμου δυσχεσίας.[7] Οι παράμετροι ήταν:

  1. Υπερβολική καταπόνηση
  2. Ατελής κένωση του ορθού
  3. Χρήση κλύσματος και/ή καθαρτικών
  4. Κολπική-πρωκτική-περινεϊκή χρήση δαχτύλου (χρειάζεται πίεση στο πίσω τοίχωμα του κόλπου ή στο περίνεο για να βοηθήσει την αφόδευση)
  5. Κοιλιακή δυσφορία και/ή πόνος

Ταξινόμηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η δυσχεσία είναι μία από τις αιτίες της χρόνιας δυσκοιλιότητας.[5] Η δυσχεσία θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ένας τύπος απόφραξης του εντέρου, όπου μπορεί να ταξινομηθεί ως απόφραξη του παχέος εντέρου. Η δυσχεσία συχνά προκαλεί ένα σύμπτωμα που ονομάζεται ορθικός τεινεσμός. Συνεπώς, η δυσκοιλιότητα, η απόφραξη του εντέρου και ο τεινεσμός είναι όλα στενά συνδεδεμένα θέματα.

Η απόφραξη εξόδου μπορεί να ταξινομηθεί σε τέσσερις ομάδες.[8]

  • Αναποτελεσματική αναστολή του εσωτερικού πρωκτικού σφιγκτήρα
  • Ανεπαρκής χαλάρωση των ραβδωτών μυών του πυελικού εδάφους
  • Μηχανική απόφραξη εξόδου
  • Διασκορπισμός φορέα δύναμης
  • Διαταραχή της ευαισθησίας του ορθού

Θεραπεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η δυσχεσία έχει πολλές αιτίες, επομένως η αντιμετώπιση σε κάθε μεμονωμένη περίπτωση είναι συγκεκριμένη για την αιτία του συμπτώματος. Για τον εσωτερικό εγκολεασμό του ορθού η θεραπεία είναι χειρουργική, είτε STARR είτε ορθοπειξία. Για ορθοκήλη, STARR ή εμφύτευση πλέγματος. Για τον ανισμό/δυσενέργεια του πυελικού εδάφους, άσκηση βιοανάδρασης.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Marzouk, Deya. «Obstructed Defaecation Web». Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2012. 
  2. 2,0 2,1 Wexner, edited by Andrew P. Zbar, Steven D. (2010). Coloproctology. New York: Springer. ISBN 978-1-84882-755-4.CS1 maint: extra text: authors list (link)
  3. 3,0 3,1 Lubowski, DZ; King, DW (February 1995). «Obstructed defecation: current status of pathophysiology and management.». The Australian and New Zealand Journal of Surgery 65 (2): 87–92. doi:10.1111/j.1445-2197.1995.tb07267.x. PMID 7857236. 
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Kairaluoma, MV (2009). «[Functional obstructed defecation syndrome].». Duodecim; Laaketieteellinen Aikakauskirja 125 (2): 221–5. PMID 19341037. 
  5. 5,0 5,1 Sun, WM (Jul–Aug 1993). «Obstructed defecation.». Journal of Gastroenterology and Hepatology 8 (4): 383–9. doi:10.1111/j.1440-1746.1993.tb01532.x. PMID 8374096. 
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 6,7 Welton, Mark Lane. «Obstructed Defecation». Armenian Medical Network, Inc. Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2012. 
  7. 7,0 7,1 Renzi, A; Brillantino, A; Di Sarno, G; d'Aniello, F (May 17, 2012). «Five-Item Score for Obstructed Defecation Syndrome: Study of Validation.». Surgical Innovation 20 (2): 119–25. doi:10.1177/1553350612446354. PMID 22599920. 
  8. Wexner, edited by Andrew P. Zbar, Steven D. (2010). Coloproctology. New York: Springer. σελ. 140. ISBN 978-1-84882-755-4. CS1 maint: Extra text: authors list (link)