Ορθοκήλη
| Ορθοκήλη | |
|---|---|
 | |
| Ειδικότητα | Γυναικολογία |
| Ταξινόμηση | |
Η ορθοκήλη, ή πρόπτωση οπίσθιου κολπικού τοιχώματος, συμβαίνει όταν το ορθό σχηματίζεται σε κήλη (εξόγκωμα) στον κόλπο.[1] Δύο κοινές αιτίες αυτού του ελαττώματος είναι ο τοκετός και η υστερεκτομή.[2] Η ορθοκήλη τείνει επίσης να εμφανίζεται με άλλες μορφές πρόπτωσης των πυελικών οργάνων, όπως η εντεροκήλη, η σιγμοειδοκήλη και η κυστεοκήλη.[1]
Αν και ο όρος ισχύει συχνότερα σε αυτή την κατάσταση στις γυναίκες, τα αρσενικά μπορούν επίσης να την αναπτύξουν. Οι ορθοκήλες στους άνδρες είναι σπάνιες και σχετίζονται με την προστατεκτομή.
Σημάδια και συμπτώματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι ήπιες περιπτώσεις μπορεί απλά να προκαλέσουν μια αίσθηση πίεσης ή προεξοχής μέσα στον κόλπο, και την περιστασιακή αίσθηση ότι το ορθό δεν έχει αδειάσει τελείως μετά από μια κίνηση του εντέρου. Οι μέτριες περιπτώσεις μπορεί να περιλαμβάνουν δυσκολία στο κόπρανα (επειδή η προσπάθεια εκκένωσης ωθεί τα κόπρανα στην ορθοκήλη αντί για τον πρωκτό), δυσφορία ή πόνο κατά την εκκένωση ή σεξουαλική επαφή, δυσκοιλιότητα και γενική αίσθηση ότι κάτι «πέφτει» μέσα στη λεκάνη. Σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσουν κολπική αιμορραγία, διαλείπουσα ακράτεια κοπράνων ή ακόμη και πρόπτωση της διόγκωσης μέσω του στόματος του κόλπου ή πρόπτωση ορθού μέσω του πρωκτού. Η δαχτυλική εκκένωση ή χειροκίνητη ώθηση στο οπίσθιο τοίχωμα του κόλπου βοηθάει στην κίνηση του εντέρου στην πλειοψηφία των περιπτώσεων ορθοκήλης. Η ορθοκήλη μπορεί να είναι αιτία συμπτωμάτων δυσχεσίας.[3]
Αιτίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι ορθοκήλες προκύπτουν από την αποδυνάμωση του πυελικού εδάφους που ονομάζεται επίσης πρόπτωση πυελικού οργάνου. Οι εξασθενημένες δομές της λεκάνης εμφανίζονται ως αποτέλεσμα μιας επισιοτομής κατά τη διάρκεια προηγούμενων γεννήσεων, ακόμη και δεκαετίες αργότερα. Άλλες αιτίες πρόπτωσης του πυελικού εδάφους μπορεί να είναι η προχωρημένη ηλικία, οι πολλαπλοί τοκετοί και ο τραυματισμός. Επιπλέον, ένα ιστορικό χρόνιας δυσκοιλιότητας και υπερβολικής καταπόνησης με τις κινήσεις του εντέρου πιστεύεται ότι παίζει ρόλο στην ορθοκήλη. Πολλαπλές γυναικολογικές ή ορθικές επεμβάσεις μπορεί επίσης να οδηγήσουν σε εξασθένηση του πυελικού εδάφους.[2] Οι γεννήσεις που αφορούν βρέφη άνω των εννέα κιλών σε βάρος ή ταχείες γεννήσεις μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη της ορθοκήλης.
Μια υστερεκτομή ή άλλη πυελική χειρουργική επέμβαση μπορεί να είναι αιτία,[4] όπως και η χρόνια δυσκοιλιότητα και η καταπόνηση για να περάσουν οι κενώσεις. Είναι πιο συχνή σε γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας παρά σε νεότερες. Τα οιστρογόνα που βοηθούν στη διατήρηση της ελαστικότητας των ιστών της λεκάνης μειώνονται μετά την εμμηνόπαυση.
Θεραπεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μη χειρουργική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η θεραπεία εξαρτάται από τη σοβαρότητα του προβλήματος και μπορεί να περιλαμβάνει μη χειρουργικές μεθόδους, όπως αλλαγές στη διατροφή (αύξηση της πρόσληψης ινών και νερού), ασκήσεις πυελικού εδάφους (όπως ασκήσεις Κέγκελ), χρήση μαλακτικών κοπράνων, θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης για γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση και εισαγωγή πεσσού στον κόλπο. Μια δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε φυτικές ίνες, που αποτελείται από 25-30 γραμμάρια φυτικών ινών ημερησίως, καθώς και αυξημένη πρόσληψη νερού (συνήθως 6-8 ποτήρια ημερησίως), βοηθούν στην αποφυγή δυσκοιλιότητας και καταπόνησης με τις κινήσεις του εντέρου και μπορεί να ανακουφίσει τα συμπτώματα της ορθοκήλης.[5][6]
Χειρουργική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να γίνει για τη διόρθωση της ορθοκήλης όταν τα συμπτώματα συνεχίζονται παρά τη χρήση μη χειρουργικής θεραπείας και είναι αρκετά σημαντικά για να επηρεάσουν τις δραστηριότητες της καθημερινής ζωής.[5]
Η χειρουργική επέμβαση για τη διόρθωση της ορθοκήλης μπορεί να περιλαμβάνει την επανασύνδεση των μυών που υποστήριζαν προηγουμένως το πυελικό έδαφος.[1] Μια άλλη διαδικασία είναι η οπίσθια κολπορραφία, η οποία περιλαμβάνει συρραφή του κολπικού ιστού. Η χειρουργική επέμβαση μπορεί επίσης να περιλαμβάνει εισαγωγή υποστηρικτικού πλέγματος (δηλαδή «μπάλωμα»).[5] Υπάρχουν επίσης χειρουργικές τεχνικές που απευθύνονται στην επιδιόρθωση ή ενίσχυση του ορθοκολπικού διαφράγματος, αντί για απλή εκτομή ή πολλαπλασιασμό του κολπικού δέρματος που δεν παρέχει υποστήριξη. Τόσο οι γυναικολόγοι όσο και οι ορθοκολικοί χειρουργοί μπορούν να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα.[5] Οι πιθανές επιπλοκές της χειρουργικής διόρθωσης μιας ορθοκήλης περιλαμβάνουν αιμορραγία, λοίμωξη, δυσπαρευνία (πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή), καθώς και υποτροπή ή ακόμη και επιδείνωση των συμπτωμάτων της ορθοκήλης.[5] Η χρήση συνθετικών ή βιολογικών μοσχευμάτων έχει αμφισβητηθεί.[7][8]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Karram, Mickey; Maher, Christopher (2013-11-01). «Surgery for posterior vaginal wall prolapse» (στα αγγλικά). International Urogynecology Journal 24 (11): 1835–1841. doi:. ISSN 0937-3462. PMID 24142058.
- ↑ 2,0 2,1 «The Pathophysiology, Diagnosis, and Management of Rectoceles | GLOWM». www.glowm.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2017.
- ↑ Wexner, edited by Andrew P. Zbar, Steven D. (2010). Coloproctology. Νεά Υόρκη: Springer. ISBN 978-1-84882-755-4.
- ↑ «Rectocele: Risk factors - MayoClinic.com». Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2007.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Rectocele Αρχειοθετήθηκε 2015-02-10 στο Wayback Machine., by Jennifer Speranza, MD at American Society of Colorectal Surgeons. Reviewed 2012
- ↑ «Cystoceles, Urethroceles, Enteroceles, and Rectoceles – Gynecology and Obstetrics – Merck Manuals Professional Edition» (στα αγγλικά). Merck Manuals Professional Edition. https://www.merckmanuals.com/professional/gynecology-and-obstetrics/pelvic-relaxation-syndromes/cystoceles,-urethroceles,-enteroceles,-and-rectoceles. Ανακτήθηκε στις 2017-12-28.
- ↑ Αμερικανική Ουρογυναικολογική Εταιρεία (May 5, 2015), «Five Things Physicians and Patients Should Question», Choosing Wisely: an initiative of the ABIM Foundation (Αμερικανική Ουρογυναικολογική Εταιρεία), http://www.choosingwisely.org/societies/american-urogynecologic-society/, ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2015, which cites:
- ↑ Maher, Christopher; Feiner, Benjamin; Baessler, Kaven; Christmann-Schmid, Corina; Haya, Nir; Brown, Julie (2016-11-30). «Surgery for women with anterior compartment prolapse». The Cochrane Database of Systematic Reviews 11: CD004014. doi:. ISSN 1469-493X. PMID 27901278.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Ταξινόμηση | |
|---|---|
| Εξωτερικοί πόροι |