Διωγμός (ταινία)

Διωγμός
	Κινηματογραφική αφίσα, πρώτης προβολής, της ταινίας.
Σκηνοθεσία	Γρηγόρης Γρηγορίου
Παραγωγή	Τζέιμς Πάρις
Σενάριο	Πάνος Κοντέλλης
Πρωταγωνιστές	Βούλα Ζουμπουλάκη; Πέτρος Φυσσούν; Λάκης Σκέλας; Βαγγέλης Καζάν; Φαίδων Γεωργίτσης; Μάνος Κατράκης; Ανέστης Βλάχος; Βύρων Πάλλης; Χρυσή Κοζίρη ; Μάκης Ρευματάς; Κώστας Μεντής
Μουσική	Γιάννης Μαρκόπουλος
Τραγούδι	Μαρία Δαλάκου; Στίχοι:; Δημήτρης Χριστοδούλου
Φωτογραφία	Γρηγόρης Δανάλης
Μοντάζ	Αριστείδης Καρύδης-Φουκς
Σκηνογραφία	Τάσος Ζωγράφος (και ενδυματολόγος)
Εταιρεία παραγωγής	Ballard Films
Πρώτη προβολή	12 Οκτωβρίου 1964 (Ελλάδα)
Διάρκεια	100'
Προέλευση	Ελλάδα
Γλώσσα	ελληνική τουρκική γερμανική
	δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Διωγμός είναι κινηματογραφική ταινία που γυρίστηκε το 1964 σε σενάριο Πάνου Κοντέλλη και σκηνοθεσία Γρηγόρη Γρηγορίου.

Πλοκή

Το 1942 σε μια παραλία κάποιου ελληνικού νησιού απέναντι από τις μικρασιατικές ακτές, μια γυναίκα εντοπίζει έναν νεαρό τραυματία. Πρόκειται για έναν αντιστασιακό που ετοιμαζόταν να φύγει για την Τουρκία. Τον περιθάλπει και τον βοηθά να περάσει απέναντι με μια βάρκα. Πιάνονται, όμως, και κρατούνται σε ένα στρατόπεδο φυγάδων με Τούρκο επικεφαλής. Οι Άγγλοι ζητούν να τον αφήσει ενώ οι Γερμανοί τον διεκδικούν κι αυτοί. Τελικά κατορθώνει να φύγει όμως η γυναίκα –που στο μεταξύ έψαχνε να βρει τον από το 1922 χαμένο γιο της- ανακαλύπτει πως δεν είναι άλλος από τον αξιωματικό που διοικεί το στρατόπεδο των φυγάδων. Καθώς επιχειρεί να τον συναντήσει πυροβολείται από τούρκους στρατιώτες και πέφτει νεκρή.

Ηθοποιοί

Βούλα Ζουμπουλάκη - Κατερίνα Ροδέλη ^[1]
Πέτρος Φυσσούν - ανθυπολοχαγός Οσέν / Κωνσταντίνος Ροδέλης
Φαίδων Γεωργίτσης - Γιάννης Χαραλάμπους / Κανάρης
Μάνος Κατράκης - παπάς ^[1]
Βαγγέλης Καζάν - Γερμανός αξιωματικός
Βαγγέλης Κοντούλης - δωσίλογος
Χρύσα Κοζύρη - νοσοκόμα
Κώστας Μεντής - γραμματέας
Γιώργος Οικονόμου - στρατιώτης
Βύρων Πάλλης - Ότο Σβάιτσερ
Μάκης Ρευματάς - κύριος Κοτρίδης
Λάκης Σκέλλας - Χριστοφής
Νίκος Σκιαδάς - κρατούμενος
Ανέστης Βλάχος - Μιχαλιός ^[1]

Παρατηρήσεις

Η ταινία έκοψε 340.042 εισιτήρια ^[2] τη σεζόν 1964-1965 και κατατάχθηκε στην 10η θέση ανάμεσα σε 93 ταινίες της ίδιας σεζόν. Απέσπασε τρία βραβεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1964: καλύτερης ταινίας, καλύτερης σκηνοθεσίας και καλύτερου σεναρίου. ^[3]

Εξωτερικά γυρίσματα της ταινίας πραγματοποιήθηκαν στην Κερατέα και την Κακή Θάλασσα. ^[4]

Ο Γρηγόρης Γρηγορίου θυμάται την αντίδραση του Ορέστη Λάσκου αφού είδε την ταινία και συνάντησε τον σκηνοθέτη της, «Μ' αγκάλιασε και με φίλησε και μου είπε πως η ταινία θα σκίσει, αλλά έχασα από χέρι διακόσιες χιλιάδες εισιτήρια. Κι όταν ρώτησα γιατί, μου απάντησε ότι στο φινάλε, όταν η μάνα έπεφτε χτυπημένη από τις σφαίρες, έπρεπε να ψιθυρίσει πεθαίνοντας: ‘’Παιδί μου’’! Δεν την έκανα αυτήν την παραχώρηση». ^[5]

Παραπομπές

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Εξάρχου, Καλλιόπη (2021). Δωσίλογοι και μαυραγορίτες στον ελληνικό κινηματογράφο από τη δεκαετία του 1940 έως και τη δεκαετία του 1970. Αθήνα: ΕΑΠ. σελ. 54.
↑ «Διωγμός». www.karagiannis-karatzopoulos.com. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2021.
↑ «Διωγμός - retroDB». www.retrodb.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2021.
↑ «ΠΡΟΒΟΛΗ ΣΤΗΝ «ΧΡΥΣΗ ΤΟΜΗ» ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ «Ο ΔΙΩΓΜΟΣ» ΠΟΥ ΓΥΡΙΣΤΗΚΕ ΠΡΙΝ 50 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΚΕΡΑΤΕΑ – ΚΑΚΗ ΘΑΛΑΣΣΑ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2021.
↑ Γρηγόρης Γρηγορίου, εκδ. Αιγόκερως, Αθήνα, 1996, σελ .125

Εξωτερικές πηγές

Γρηγόρης Γρηγορίου, εκδ. Αιγόκερως, Αθήνα, 1996, σελ.118-121, 124-125.
Ο Διωγμός στην IMBd
Αφίσα της ταινίας

Αυτό το λήμμα σχετικά με τον κινηματογράφο χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.

[:0-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Εξάρχου, Καλλιόπη (2021). Δωσίλογοι και μαυραγορίτες στον ελληνικό κινηματογράφο από τη δεκαετία του 1940 έως και τη δεκαετία του 1970. Αθήνα: ΕΑΠ. σελ. 54.

[2] «Διωγμός». www.karagiannis-karatzopoulos.com. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2021.

[3] «Διωγμός - retroDB». www.retrodb.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2021.

[4] «ΠΡΟΒΟΛΗ ΣΤΗΝ «ΧΡΥΣΗ ΤΟΜΗ» ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ «Ο ΔΙΩΓΜΟΣ» ΠΟΥ ΓΥΡΙΣΤΗΚΕ ΠΡΙΝ 50 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΚΕΡΑΤΕΑ – ΚΑΚΗ ΘΑΛΑΣΣΑ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2021.

[5] Γρηγόρης Γρηγορίου, εκδ. Αιγόκερως, Αθήνα, 1996, σελ .125

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]