Μετάβαση στο περιεχόμενο

Φαίδων Γεωργίτσης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φαίδων Γεωργίτσης
Ο Φαίδωνας Γεωργίτσης σε σκηνή από την ταινία Οι θαλασσιές οι χάντρες (1967)
Γέννηση21 Ιανουαρίου 1939 (1939-01-21)
Αθήνα
Θάνατος1 Μαρτίου 2019 (80 ετών)
Αθήνα
Αιτία θανάτουκαρκίνος του εγκεφάλου
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο Νέας Σμύρνης
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Ιδιότηταηθοποιός
Σύζυγος
ΤέκναΜαρίζα Γεωργίτση και Ραφαέλο Γεωργίτσης

Ο Φαίδων Γεωργίτσης (Αθήνα, 21 Ιανουαρίου 1939[1] - 1 Μαρτίου 2019) ήταν Έλληνας ηθοποιός, σκηνοθέτης της τηλεόρασης, του θεάτρου και του κινηματογράφου.

Σπούδασε στις Δραματικές Σχολές των Καρόλου Κουν, Χρήστου Βλαχιώτη και Πέλου Κατσέλη. Πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο στην ταινία Ποτέ την Κυριακή του Ζυλ Ντασέν το 1960.

Έγινε δημοφιλής μέσα από τις ταινίες-μιούζικαλ της Φίνος Φιλμ σε σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη, με συχνούς συμπρωταγωνιστές τη Μαίρη Χρονοπούλου, τη Ζωή Λάσκαρη, τον Κώστα Βουτσά, τη Μάρθα Καραγιάννη κ.ά. Στο θέατρο συνεργάστηκε με το Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» του Καρόλου Κουν αλλά και με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και τον θίασο του Μίνωα Βολανάκη.

Στην τηλεόραση εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1972 στη σειρά "Κόκκινο δαχτυλίδι", ενώ έγινε πάλι δημοφιλής τη δεκαετία του '90 μέσα από τις καθημερινές τηλεοπτικές σειρές "Καλημέρα ζωή" και "Λάμψη" του Νίκου Φώσκολου.

Ασχολήθηκε επίσης με τη σκηνοθεσία σε θεατρικά και σε κινηματογραφικά έργα.

Ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό Μπέτυ Αρβανίτη και εν συνεχεία παντρεύτηκε την Μπέτσυ με την οποία απέκτησε δυο παιδιά, τον Ραφαέλο και τη Μαρίζα. Το ζευγάρι είχε δημιουργήσει τον δικό του θεατρικό θίασο, ο οποίος εδρεύει στο Κορωπί και με τον οποίο ασχολιόταν κατά τα τελευταία χρόνια.

Απεβίωσε σε ηλικία 80 ετών, την 1η Μαρτίου 2019 από καρκίνο του εγκεφάλου.

Έτος Τίτλος Ρόλος
1960 Ερόικα φίλος του Μπιλ[2]
Ποτέ την Κυριακή Βρετανός ναύτης
1962 Φαίδρα ναυτικός
Ουρανός Στρατής[2]
1963 Ίλιγγος Κώστας Παναγιωτόπουλος
Τα κόκκινα φανάρια Άγγελος
1964 Διωγμός Κανάρης
Το κορίτσι της Κυριακής Ορφέας
1965 Οι εχθροί Στέφανος
Πικρή ζωή Παύλος Αλεξίου
Βρόμικη πόλη Τάσος
Οι νέοι θέλουν να ζήσουν Γιώργος
Το χώμα βάφτηκε κόκκινο Γιάγκος
1966 Οι θαλασσιές οι χάντρες Φώτης Τσίπουρας
Επιχείρηση "Δούρειος Ίππος"
1967 Νύχτα Γάμου Θάνος Καμπίρης
Όλγα αγάπη μου Πέτρος Βασιλειάδης
Μια κυρία στα μπουζούκια Γιώργος Κονταξής
Εκείνος και εκείνη εκείνος [3]
Πυρετός στην άσφαλτο Νίκος Κούρσος
1968 Γοργόνες και Μάγκες Πέτρος Αθανασίου
Το παρελθόν μιας γυναίκας Σάκης Μουτούσης (Μαύρος)
Ένας ιππότης για τη Βασούλα Μήτσος Μπεζεστένης
1969 Όταν η πόλις πεθαίνει Βασίλης
1971 Η ζαβολιάρα Κώστας
Αεροσυνοδός Στέφανος Βαλμάς
Υπερήφανοι αετοί σμηναγός
1972 Κυνηγημένοι εραστές Άγγελος
Το τρίπτυχο της αμαρτίας νεαρός
Πιο θερμή και από τον ήλιο Αμερικανός ναύτης
Μιρέλα, η σάρκα της ηδονής Γιάγκος Μαντάς
Ένα κορίτσι που τα θέλει όλα Αλέξης
Επιχείρηση Κράιπε, ο τάφος του Γ' Ράιχ Γερμανός αξιωματικός
1974 Ο αποστάτης Λουκάς [4]
Παύλος Μελάς Λαζάρ Ποπτάικοφ
Σατανικές ερωμένες Λουκάς
Κραυγή γυναικών Ρόνι
Η καγκελόπορτα Ευτύχης
1981 Γυμνό κορμί στον καυτό ήλιο φωτογράφος
Ο σεξοκυνηγός Ανδρέας
Ηλεκτρικός άγγελος [5] εραστής
Κατάσκοπος Νέλλη [6] Μπράιαν Ρόμπερτς
2008 Το σινεμά γυμνό Φαίδων Γεωργίτσης
Ο γιος του Τσάρλι [7] Τσάρλι
  1. «Finos Film - Ελληνικός Κινηματογράφος, Ελληνικές Ταινίες, Μεγάλοι Ηθοποιοί». web.archive.org. 29 Δεκεμβρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  2. 2,0 2,1 «Φαίδων Γεωργίτσης ⋆ Filmy.gr». Filmy.gr. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2023. 
  3. ««Εκείνος κι Εκείνη»: Η παράξενη αντι-τουριστική ταινία του Ερρίκου Ανδρέου». LiFO. 5 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2023. 
  4. «Ο Αποστάτης και οι… Σατανικές Ερωμένες του». LiFO. 26 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2023. 
  5. ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ, https://www.filmfestival.gr/el/movie/movie/354, ανακτήθηκε στις 2022-12-20 
  6. «Κατάσκοπος Νέλλη: H Αλίκη Βουγιουκλάκη γυμνόστηθη στην τελευταία της ταινία». iefimerida.gr. 27 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2022. 
  7. «Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΤΣΑΡΛΙ (Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΤΣΑΡΛΙ)». www.lifo.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]