Διάσκεψη του Ατλάντικ Σίτι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Διάσκεψη του Ατλάντικ Σίτι
Πανοραμική εικόνα του Ατλάντικ Σίτι που πραγματοποιήθηκε η πρώτη διάσκεψη της μαφίας.
Ημερομηνία29 Μαΐου 1929, πριν 94 έτη (1929-05-29)
Διάρκεια2 ήμερες
ΤοποθεσίαΑτλάντικ Σίτι, Νιου Τζέρσεϊ
Συντεταγμένες39°22′38″N 74°27′04″W / 39.377297°N 74.451082°W / 39.377297; -74.451082Συντεταγμένες: 39°22′38″N 74°27′04″W / 39.377297°N 74.451082°W / 39.377297; -74.451082
ΤύποςΔιάσκεψη μαφίας
ΘέμαΔιακίνηση ποτών, παράνομος τζόγος
ΟργανωτέςΝάκυ Τζόνσον, Μέγερ Λάνσκι, Τζόνι Τόριο, Λάκι Λουτσιάνο, Φρανκ Κοστέλο
ΣυμμετέχοντεςΒίτο Τζενοβέζε Αλ Καπόνε, Φρανκ Νίτι, Βίνσεντ Μαγκάνο, Άλμπερτ Ανασταζία, Φρανκ Σκαλίζε, Μπάγκσυ Σίγκελ, Σάντο Τραφικάντε κ.α

Η Διάσκεψη του Ατλάντικ Σίτι (αγγλικά: The Atlantic City Conference‎‎) που πραγματοποιήθηκε μεταξύ 13 - 16 Μαΐου1929 ήταν μια ιστορική σύνοδος κορυφής των ηγετών του οργανωμένου εγκλήματος στο Ατλάντικ Σίτι, του Νιού Τζέρσεϊ στις Ηνωμένες Πολιτείες.[1][2][3] Από τους πιο πολλούς ιστορικούς θεωρείται ότι είναι η πρώτη σύνοδος κορυφής του οργανωμένου εγκλήματος που πραγματοποιήθηκε στις ΗΠΑ. Η διάσκεψη είχε σημαντικές επιπτώσεις για τη μελλοντική κατεύθυνση του οργανωμένου εγκλήματος και κατείχε περισσότερη σημασία και τη σπουδαιότητα από τη Διάσκεψη της Αβάνας του 1946 και τη σύσκεψη των Απαλάχιων του 1957. Αντιπροσώπευε επίσης την πρώτη κίνηση προς την ίδρυση του Εθνικού Συνδικάτου του εγκλήματος.

Για το τί συζητήθηκε στη διάσκεψη του Ατλάντικ Σίτι είναι δύσκολο να εξακριβωθεί.[4] Ωστόσο, πιστεύεται ότι οι ηγέτες της Μαφίας στη διάσκεψη συζήτησαν τις βίαιες διαμάχες για το λαθρεμπόριο ποτών στη Νέα Υόρκη και το Σικάγο και πώς να τις αποφύγουν στο μέλλον, τη διαφοροποίηση και τις επενδύσεις σε νόμιμες επιχειρήσεις οινοπνευματωδών ποτών και την επέκταση των παράνομων δραστηριοτήτων για να αντισταθμίσουν την απώλεια κερδών από την πιθανή κατάργηση του νόμου της ποτοαπαγόρευσης[5] καθώς και την αναδιοργάνωση και εξυγίανση του υποκόσμου σε ένα Εθνικό Συνδικάτο Εγκλήματος.[3]

Η οργάνωση της διάσκεψης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις αρχές Μαΐου του 1929 ο Μέγερ Λάνσκι, ο εβραιο-αμερικανός μαφιόζος, που μόλις είχε παντρευτεί και είχε καλέσει τους στενότερους φίλους του από τον υπόκοσμο, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το θέρετρο του Ατλάντικ Σίτι, στο Νιου Τζέρσεϊ θα ήταν το ιδανικό μέρος για να έχει τον μήνα του μέλιτος, καθώς και μια διάσκεψη, επιτρέποντας στον Λάνσκι να συνδυάσει την ευχαρίστηση με τις δουλειές του, μαζί με τα υπόλοιπα αφεντικά της μαφίας. Η ημερομηνία και ο τόπος ορίστηκαν για το Σαββατοκύριακο μεταξύ 13 έως 16 Μάιου, κάνοντας τη διάσκεψη την πρώτη γνωστή διάσκεψη κορυφής του είδους της, η οποία θα μπορούσε να θεωρηθεί το πρώτο συγκεκριμένο βήμα προς την ίδρυση του Εθνικού Συνδικάτου του Εγκλήματος, που τελικά θα έλεγχε όλες τις σημαντικές εγκληματικές δραστηριότητες της μαφίας στις Ηνωμένες Πολιτείες.[3]

Η διάσκεψη του Ατλάντικ Σίτι όπως αναφέρθηκε πριν, ήταν για να φιλοξενηθεί από τον Mαγέρ Λάνσκι και τους ιταλο-αμερικανούς μαφιόζους Τζόνι Τόριο, Λάκι Λουτσιάνο, και τον Φρανκ Κοστέλο. Η οργάνωση της υποδοχής της διάσκεψης έγινε από τον ισχυρότερο πολιτικό της περιοχής και αφεντικό του Ατλάντικ Σίτι και του Νότιου Νιού Τζέρσεϊ, Nάκυ Τζόνσον, ο οποίος παρείχε τα δωμάτια σε ξενοδοχεία, το φαγητό και την διασκέδαση για όλους, δίνοντας εγγύηση ότι δεν θα υπάρξει παρέμβαση της αστυνομίας.[3]

Οι Αντιπρόσωποι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Νάκυ Τζόνσον (δεύτερος από δεξιά) με τον Μέγερ Λάνσκι (τρίτος από αριστερά) και τον Αλ Καπόνε (τρίτος από δεξιά) εικονίζονται να περπατούν στον διάσημο θαλάσσιο περίπατο του Ατλάντικ Σίτι.

Η μεγαλύτερη αντιπροσωπεία στη διάσκεψη προήλθε από τις περιοχές του Νιου Τζέρσεϊ και της Νέας Υόρκης και περιελάμβανε γκάνγκστερς όπως τον Τζόνι Τόριο, πρώην μαφιόζο του Σικάγου, τον Λάκι Λουτσιάνο, τον Φρανκ Κοστέλο, τον Τζο Άντονις και τον Βίτο Τζενοβέζε, που όλοι τους ήταν από τα κορυφαία στελέχη της ισχυρής φαμίλιας του Τζο Μασερία του Μανχάταν. Ο Άλμπερτ Ανασταζία, Φρανκ Σκαλίζε και ο Βίνσεντ Μαγκάνο, από την φαμίλια Ντ' Αγκούιλα του Μανχάταν, ο Γκαέτανο Λουτσέζε που αντιπροσώπευε την φαμίλια Ρέινα έξω από το Μπρονξ, ο Γουίλι Μορέτι εκπρόσωπος στο Νιούαρκ της φαμίλιας του Mασερία, για τα συμφέροντα της στο Νιου Τζέρσεϊ, ο Μέγερ Λάνσκι και ο Μπάγκσυ Σίγκελ, οι οποίοι προστάτευαν αποστολές υγρών στις περιοχές της Νέας Υόρκης /Nιου Τζερσεύ, και o Λούις Μπουτσάλτερ με τον Τζέικομπ Σαπίρο, οι οποίοι θεωρούνταν οι «Ροκφέλερ» του υποκόσμου.

Το Σικάγο εκπροσωπήθηκε από τους Αλ Καπόνε, Φρανκ Νίτι, Τζέικ Γκούζικ και Φρανκ Ρίο, όλοι τους κορυφαία στελέχη της φαμίλιας Καπόνε στη νότια πλευρά του Σικάγου. Από την Φιλαδέλφεια ήταν οι Ίρβινγκ Γουέξλερ, Χάρι Στρομπέργκ, Μαξ Χοφ, Ίρβινγκ Μπλιτς και Τσαρλς Σβαρτς. Από το Κλίβελαντ ήταν ο Μωρίς Ντάλιτς, Λούι Ροθκόπφ, και Λεό Μπερκόβιτς. Το Ντιτρόιτ εκπροσωπήθηκε από τα αδέλφια Άμπε Μπερνστάιν και Τζόσεφ Μπερνστάιν. Ο πιο σημαντικός λαθρέμπορος οινοπνευματώδων της Βοστώνης, Τσαρλς Σολομών ήταν παρών, ενώ το Κάνσας εκπροσωπήθηκε από τον Τζον Λαζία. Αντιπροσωπείες από τη Φλόριντα και τη Λουιζιάνα ήταν επίσης παρούσες με τον Σάντο Τραφικάντε της Τάμπα και Συλβέστρο Καρόλα της Νέας Ορλεάνης.

Οι δύο από τους πιο ισχυρούς ηγέτες του υποκόσμου, ο Τζο Μασερία και ο Σαλβατόρε Μαραντζάνο της Νέας Υόρκης δεν προσκλήθηκαν. Η παλιά φρουρά θέλησε να διατηρήσει τον παραδοσιακό τρόπο του παλιού καιρού, με τα ιδανικά και τις επιχειρηματικές πρακτικές που τους περιόριζαν από την συνεργασία με άλλες εθνικές συμμορίες έξω από τον ιταλικό υπόκοσμο, όπως των Ιρλανδών και των Εβραίων. Αυτό όμως ήταν αντίθετο με τις νέες αντιλήψεις που ηθέλαν να εκφράσουν η νέα γενιά της μαφίας στη διάσκεψη, όπως ο Λουτσιάνο και ο Τόριο. Ο μελλοντικός ισχυρός ηγέτης της μαφίας, Τζόζεφ Μπονάννο που ήταν ο υπαρχηγός και βοηθός του Μαραντζάνο, επίσης δεν προσκλήθηκε στο Ατλάντικ Σίτι, αν και θα γινόταν σύντομα ένας από τους βασικούς αρχιτέκτονες του «Εθνικού Συνδικάτου του εγκλήματος» και της Επιτροπής της Κόζα Νόστρα στις ΗΠΑ.[3]

Συζητήσεις και αποφάσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπήρχαν πολλά και σημαντικά θέματα για να συζητήσουν μεταξύ τους οι παρευρισκόμενοι μαφιόζοι, όπως τον συνεχή ανταγωνισμό από τα εισαγόμενα ποτά, και τα κέρδη μεταξύ των συμμοριών από την εμφιάλωση αλκοολούχων ποτών.Τι θα έπρέπε να κάνουν με τις επιχειρήσεις λαθρεμπορίας ποτών, αν ή όταν τελειώσει ποτοαπαγόρευση, την αύξηση των επενδύσεων σε επιχειρήσεις τυχερών παιχνιδιών,[5] και τι θα κάνουν με το πρόβλημα της βίας στο Σικάγο.

Οι εκπρόσωποι των οικογενειών στο Ατλάντικ Σίτι κανάνε πιο σοβαρές συζητήσεις για τις επιχειρήσεις τους, ιδιωτικά σε αίθουσες συνεδρίων στα ρετιρέ των ξενοδοχείων «Ritz» και «Ambassabor». Δεν έγιναν όλες οι συναντήσεις σε ένα δωμάτιο γύρω από ένα μεγάλο τραπέζι αλλά κάποιες συζητήσεις έγιναν στην ύπαιθρο, με τους εκπροσώπους να κάνουν περιπάτους κατά μήκος της παραλίας, ακόμη και στην άμμο.

Οι πιο σημαντικές αποφάσεις που πήραν ήταν να σταματήσουν να ανταγωνίζονται μεταξύ τους για όσο διάστημα θα διαρκούσε ακόμη η ποτοαπαγόρευση, και να συνεργαστούν ώστε να αυξήσουν τα κεφάλαια τους, για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους και να αναπτύξουν ένα εθνικό μονοπώλιο στην παράνομη διακίνηση ποτών. Μία από τις πιο σημαντικές συζητήσεις ήταν τι θα πρέπει να κάνουν όταν τελειώσει η ποτοαπαγόρευση. Οι εκπρόσωποι αποφάσισαν να αναδιοργανώσουν τις συμμορίες τους σε συνεταιριστικές οργανώσεις, επενδύοντας σε νόμιμα ζυθοποιεία, αποστακτήρια και εμπόριο εισαγωγής ποτών.[5] Με την πραγματοποιήση επενδύσεων στην νόμιμη επιχειρηματικοτήτα ποτών και στην ιδιοκτησία νυχτερινών κέντρων, μπαρ και εστιατόριων για τη διανομή των ποτών θα μεγιστοποιούσαν τα κέρδη τους και αυτό έδωσε στο Συνδικάτο κάποια οικονομική ασφάλεια ενάντι στο τέλος της ποτοαπαγόρευσης στις ΗΠΑ.

Οι εκπρόσωποι είχαν πιο πολύ συζητήσεις και έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον για την συνεργασία σε δραστηριοτήτες τυχερών παιχνιδιών, όπως τα στοιχημάτα, οι ιπποδρομίες και τα καζίνο.[5] Οι εκπρόσωποι της Νέας Υόρκης και του Σικάγου είχαν ένα σχέδιο για να την δημιουργία παρανόμων γραφείων στοιχημάτων για ιπποδρομίες μέσω υποκλοπής της μετάδοσης αποτελεσμάτων από την Εθνική Υπηρεσία Τηλεγραφημάτων. Οι φαμίλιες από την Νέα Υόρκη και το Σικάγο θα επέβλεπαν και τις άμεσες ενέργειες για αυτήν την συνεταιριστική και πολύ προσοδοφόρα επιχείρηση. Ο Φρανκ Κοστέλο και ο Μέγερ Λάνσκι επιλέχθηκαν ως σύμβουλοι για το συντονισμό των ενεργειών μαζί με τους εκπροσώπους του Σικάγου. Ο Φρανκ Έρικσον επιλέχτηκε για να επιβλέπει την οργάνωση της επιχείρησης, μαζί με τον Μοούζες Ανένμπεργκ του Σικάγου, ο οποίος ήταν συνεργάτης του Αλ Καπόνε, αν και δεν είχε αρχικά προσκληθεί στη διάσκεψη, ωστόσο μετά την συμφωνία που υπήρξε με τον Αλ Καπόνε, ο Ανένμπεργκ πιθανότατα κλήθηκε να διαβουλευθεί με τους μαφιόζους ζητήματα που αφορούσαν την Εθνική Υπηρεσία Τηλεγραφημάτων και τις υποκλοπές μετάδοσης αποτελεσμάτων. Αφού συμφωνήθηκε από τους εκπρόσωπους ότι οι επενδύσεις σε νόμιμες επιχειρησεις εμπορίας ποτών και οι δραστηριοτήτες σε τυχερά παιχνίδια, ήταν ο τρόπος για να αντισταθμίσουν την απώλεια των κερδών από το τέλος της ποτοαπαγόρευσης, άρχισαν οι συζητήσεις για την διαίρεση της χώρας σε αποκλειστικούς τομείς και περιοχές για τις συμμορίες τους, ξεκινώντας από το Ατλάντικ Σίτι.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • McPhaul, Jack. Johnny Torrio: The First of the Gang Lords. Arlington House, 1970.
  • Messick, Hank. Lansky. Berkley Medallion, 1971.
  • Gosch, Martin & Hammer, Richard. The Last Testament of Lucky Luciano. Dell Publishing Company, 1974.
  • Wolf, George. Frank Costello: The Prime Minister of the Underworld. William Morrow & Company, 1974.
  • Charbanneau, Jean Pierre. The Canadian Connection. Optimum Publishing, 1976.
  • Fopiano, Willie & Harney, John. The Godson: A True Life Account of 20 Years Inside the Mob. St. Martins Press/Thomas Dunne Books, 1993.
  • Time Life Books. True Crime: Mafia. Time Warner, 1993.
  • Sifakis, Carl. The Mafia Encyclopedia: Second Edition. Checkmark Books, 1999.
  • Reppetto, Thomas. The American Mafia: A History of Its Rise to Power. Henry Holt & Company, 2004.
  • English, T. J. Paddy Wacked: The Untold Story of the Irish American Gangster. Regan Books, 2005.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «80 years ago, the Mob came to Atlantic City for a little strategic planning». Press of Atlantic City. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012. 
  2. ↑ «Η πρώτη διάσκεψη της μαφίας στο Ατλάντικ Σίτι το 1929» (στα Αγγλικά). Themobmuseum.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2019. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 «Η ιστορία της μαφίας και του εγκλήματος στο Ατλάντικ Σίτι» (στα Αγγλικά). sunrisehouse.com. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2018. 
  4. ↑ Tonelli, Bill (31 Αυγούστου 2012). Mob Fest '29: The True Story Behind the Birth of Organized Crime. ISBN 9781614520436. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 «Η ποτοαπαγόρευση στις ΗΠΑ (1920-1933) και η ανάπτυξη του οργανωμένου εγκλήματος» (στα Αγγλικά). nytimes.com. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2018. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Διάσκεψη_του_Ατλάντικ_Σίτι&oldid=9391459"