Μπάγκσυ Σίγκελ
| Μπάγκσυ Σίγκελ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Bugsy Siegel (Αγγλικά) |
| Γέννηση | 28 Φεβρουαρίου 1906[1][2][3] Μπρούκλιν ή Νέα Υόρκη[4] |
| Θάνατος | 20 Ιουνίου 1947[1][2][3] Μπέβερλι Χιλς |
| Αιτία θανάτου | τραύμα από πυροβολισμό[5] |
| Συνθήκες θανάτου | ανθρωποκτονία[5] |
| Τόπος ταφής | Hollywood Forever Cemetery |
| Κατοικία | Λος Άντζελες |
| Παρατσούκλι | Bugsy (le dingue), Ben, Benny και Bugs |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Θρησκεία | Ιουδαϊσμός |
| Ύψος | 178 cm  |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά[6] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | γκάνγκστερ επαγγελματίας δολοφόνος Λαθρέμπορος αλκοόλ |
| Γνωστός για | Δημιουργός του πρώτου Καζίνο στο Λας Βεγκας |
| Περίοδος ακμής | 1920 - 1947 |
| Ποινική κατάσταση | |
| Κατηγορίες εγκλήματος | δολοφονία |
| Οικογένεια | |
| Σύντροφος | Βιρτζίνια Χιλ (1945–1947) Γουέντι Μπάρι (1942–1943) |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μπέντζαμιν "Μπάγκσυ" Σίγκελ (αγγλικά: Benjamin "Bugsy" Siegel), (28 Φεβρουαρίου 1906 - 20 Ιουνίου 1947) ήταν Αμερικανός γκάνγκστερ που συνεργαζόταν με την οικογένεια του εγκλήματος Τζενοβέζε (μια από τις πέντε οικογένειες που κυριαρχούσαν στις δραστηριότητες του οργανωμένου εγκλήματος στη Νέα Υόρκη σαν μέρος της Μαφίας). Έχοντας το παρατσούκλι "Μπάγκσυ", ο Σίγκελ ήταν γνωστός ως αδίστακτος με τους συνεργάτες του και ήταν γνωστός ως ένας από τους πιο "κακόφημους και επίφοβους γκάνγκστερ της εποχής του". [7] Περιγραφόμενος ως όμορφος και χαρισματικός, έγινε ένα από τους πρώτους γκάνγκστερ-διασημότητες που φιγούραραν στην πρώτη σελίδα. [8] Ήταν επίσης μια κινητήρια δύναμη πίσω από την ανάπτυξη του Λας Βέγκας με την δημιουργία του καζίνο Φλαμίνγκο.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 1906 και μεγάλωσε στα Εβραϊκά γκέτο της Νέας Υόρκηςς. Ο Σίγκελ ήταν ένας από τους ιδρυτές και τους ηγέτες της οργάνωσης, Murder Inc., και έγινε λαθρέμπορος οινοπνευματώδων κατά τη διάρκεια της ποτοαπαγόρευσης, κάτω από τον Άρνολντ Ρόθσταϊν. Μετά την άρση της ποτοαπαγόρευσης το 1933, στράφηκε προς τα τυχερά παιχνίδια. Το 1936, έφυγε από τη Νέα Υόρκη και μετακόμισε στην Καλιφόρνια. [9] Το 1939, ο Σίγκελ δικάστηκε για τη δολοφονία του μαφιόζου συνεργάτη του, Χάρι Γκίνμπεργκ και αθωώθηκε το 1942.
Ο Σίγκελ ταξίδεψε στο Λας Βέγκας, της Νεβάδα, όπου χειρίστηκε και χρηματοδότησε ορισμένες από τις αρχικές χαρτοπαικτικές λέσχες.[10] Bοήθησε τον δημιουργό του Ξενοδοχείου Φλαμίνγκο, William Wilkerson από τη στιγμή που αυτός ξέμεινε από κεφάλαια. [11] Ο Σίγκελ ανέλαβε το έργο και διαχειρίστηκε τα τελικά στάδια της κατασκευής . Το Φλαμίνγκο άνοιξε στις 26 Δεκεμβρίου 1946 αλλά έτυχε κακής υποδοχής και σύντομα έκλεισε. Επαναλειτούργησε Μάρτιο του 1947 όταν το ξενοδοχείο είχε ολοκληρωθεί. Τρεις μήνες αργότερα, στις 20 Ιουνίου 1947, ο Σίγκελ πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε στο σπίτι της φίλης του Βιρτζίνια Χιλ στο Μπέβερλι Χιλς.
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Bugsy-Siegel. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6nd3sxm. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 954. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. mzk20211125790. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ 5,0 5,1 www
.biography .com /crime-figure /bugsy-siegel. - ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. mzk20211125790. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ «Bugsy Siegel Part 25». FBI Records: The Vault. Federal Bureau of Investigation. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2012. According to an FBI report, Siegel's reputation of individuals fearing him was acknowledged because "he thought nothing of grabbing a gun and shooting someone when they crossed him".
- ↑ Gribben, Mark. «Bugsy Siegel: The Sociopath». Crime Library. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2012.
- ↑ Turkus & Feder 2003, σελ. 268.
- ↑ Turkus & Feder 2003, σελίδες 284–285.
- ↑ Wilkerson III, The Man Who Invented Las Vegas. (2000). p. 141