Δήμος Αγίου Κηρύκου
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Δήμος Αγίου Κηρύκου | |
| Δήμος | |
|
| |
| Χώρα |  Ελλάδα
|
| Διοίκηση | |
| Διοικητική υπαγωγή | |
| • Περιφέρεια | Βορείου Αιγαίου |
| Νομός | Σάμου |
| Έκταση | 74,7 km2 |
| Πληθυσμός | 3.243 (απογραφή 2001) |
Ο Δήμος Αγίου Κηρύκου λειτούργησε σύμφωνα με το Σχέδιο Καποδίστριας ως δήμος του νομού Σάμου από το 1999 έως το 2010 με έδρα τoν Άγιο Κήρυκο, ο οποίος είναι και η πρωτεύουσα του νησιού.
Ήταν ένας από τους τρεις δήμους, στους οποίους διαιρείτo διοικητικά η Ικαρία και ένας από τους οκτώ του νομού Σάμου. Ο Δήμος Αγίου Κηρύκου βρισκόταν στα ανατολικά του νησιού, περιελάμβανε τρία δημοτικά διαμερίσματα, είχε συνολικό πληθυσμό 3.243 κατοίκους και έκταση 74,7 τ. χλμ..
Με τη διοικητική διαίρεση του 2011 (Σχέδιο Καλλικράτης), από 1 Ιανουαρίου 2011 εντάχθηκε στο νέο διευρυμένο Δήμο Ικαρίας της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου.
Ο δήμος περιελάμβανε τα παρακάτω δημοτικά διαμερίσματα και οικισμούς:
- Δ.δ. Αγίου Κηρύκου [ 2.545 ]
- ο Άγιος Κήρυκος [ 1.879 ]
- ο Έξω Φάρος [ 0 ]
- τα Θέρμα Λευκάδος [ 4 ]
- τα Θέρμα [ 127 ]
- το Καταφύγιο [ 89 ]
- οι Λαρδάδες [ 14 ]
- το Μαυράτο [ 63 ]
- το Μαυρικάτο [ 7 ]
- η Μονή Λευκάδος Ευαγγελισμός [ 20 ]
- ο Ξυλοσύρτης [ 237 ]
- η Οξέα [ 31 ]
- οι Τσουρέδες [ 23 ]
- το Φανάρι [ 51 ]
- Δ.δ. Περδικίου [ 366 ]
- Δ.δ. Χρυσοστόμου [ 332 ]
- ο Χρυσόστομος [ 156 ]
- οι Βαρδαράδες [ 23 ]
- η Βαώνη [ 13 ]
- το Λιβάδιον [ 19 ]
- η Πλαγιά [ 121 ]
Διοικητική ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η κοινότητα Αγίου Κηρύκου Σάμου συστάθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 1918 με έδρα τον ομώνυμο οικισμό. Αναγνωρίστηκε σε δήμο στις 30 Οκτωβρίου 1964 και λειτούργησε ως δήμος ως την κατάργησή του το 2010 και την προσάρτησή του στο δήμο Ικαρίας.[1]
Κοινοτάρχες και δήμαρχοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Διάρκεια θητείας | Κάτοχος (γέννηση-θάνατος) | Σημειώσεις |
| Δήμος Μεσσαπίων (1835-1912) | ||
|---|---|---|
| 1918-1974 | Κοινοτάρχες (ως το 1964) και δήμαρχοι Αγίου Κηρύκου (1964-2010) | |
| περ. 1951-1967 | Θεολόγος Σ. Φακαρός (19??-1979) | |
| 1967-197? | Αλεξ. Ιππ. Ξυλάς, με αναπληρωτή τον Ιωάννη Χρ. Κατσαφάρο.[2] | Διορισμένοι από την δικτατορία |
| 1974-1975 | Διορισμένος από την κυβέρνηση εθνικής ενότητας | |
| 1975-1986 | Θεοφάνης Λουκάτσος | Εκλεγείς το 1975 με ποσοστό 61%, επανεξελέγη το 1978 με ποσοστό 56,3% και το 1982 με 40,3%.[3] |
| 1987-1990 | Γεώργιος Πλακίδας | Εξελέγη το 1986 με 55,1% |
| 1991-1998 | Γεώργιος Κρητικός | Εξελέγη για πρώτη φορά το 1990 με 54,3% και επανεξελέγη με 58,7% το 1994. |
| 1999-2002 | Θεόδωρος Θεοδωράκης | Εξελέγη με ποσοστό 52,6% το 1998. |
| 2003-2010 | Σπυρίδων Τέσκος | Εξελέγη με ποσοστό 59,1% το 2002 και επανεξελέγη το 2006 με ποσοστό 55,8%. |
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΔΗΜΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ, ΕΕΤΑΑ». eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2020.
- ↑ Επιθεώρησις Τοπικής Αυτοδιοικήσεως, τχ. ΙΒ΄ (Δεκέμβριος 1967), σελ. 1130.
- ↑ «Δημοτικές εκλογές- ΕΕΤΑΑ, αποτελέσματα εκλογών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2020.
| |||||