Γρηγόριος Παζιώνης
| Γρηγόριος Παζιώνης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Γρηγόριος Παζιώνης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1887 Μελένικο |
| Θάνατος | 13 Ιουνίου 1983 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ελληνικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός της τοπικής αυτοδιοίκησης |
Ο Γρηγόριος Ζ. Παζιώνης (1887-1983) ήταν Έλληνας πολιτικός. Διατέλεσε δήμαρχος Δράμας από το 1929 έως το 1932 και νομάρχης στη Μακεδονία. Παράλληλα κατά την Κατοχή είχε φιλοναζιστική δράση και αργότερα καταδικάστηκε σε φυλάκιση από ειδικό δικαστήριο δωσιλόγων.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Καταγωγή και πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στο Μελένικο της Βουλγαρίας.[1] Καταγόταν από τη Δράμα και ο πατέρας του πέθανε όντας αιχμάλωτος των Βουλγάρων από τους οποίους ο ίδιος φυλακίστηκε.[2]
Αυτοδιοικητική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εξελέγη δήμαρχος Δράμας το 1929 και παρέμεινε στο αξίωμα έως το 1932.[3] Επίσης, διορίστηκε Νομάρχης Χαλκιδικής τον Οκτώβριο του 1935, για να παραιτηθεί τρεις μήνες μετά (Ιανουάριος 1936), προκειμένου να πολιτευτεί στις εκλογές του 1936.[4] Δεν κατάφερε να εκλεγεί βουλευτής σε εκείνες τις εκλογές. [1] Έπειτα από την κήρυξη της δικτατορίας του Μεταξά, διορίστηκε Νομάρχης Έβρου τον Αύγουστο του 1938, όμως δύο χρόνια αργότερα, το 1940, τέθηκε σε διαθεσιμότητα. [1].
Φιλοναζιστική δράση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν υπαρχηγός του συμπατριώτη του Γεωργίου Σπυρίδη κατά την περίοδο της Κατοχής (περίοδος κατά την οποία ήταν διευθυντής Στεγάσεως[5]) και δραστηριοποιήθηκε πολιτικά στη Θεσσαλονίκη, συνεργαζόμενος με τους Γερμανούς.[6] Τέθηκε επικεφαλής του Ναζιστικού Κόμματος Μακεδονίας και Θράκης.[1] Φυλακίστηκε στο Γεντί Κουλέ και μετά την απελευθέρωση κατέφυγε στην Αυστρία και έπειτα στην Ελβετία, όπου συνελήφθη και παραπέμφθηκε σε δίκη. [2] Το 1946 κρατήθηκε στις φυλακές του Παύλου Μελά. Καταδικάστηκε σε φυλάκιση 2,5 ετών ως δωσίλογος και αποφυλακίστηκε το 1948.[1]
Τελευταία χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Απεβίωσε σε ηλικία 95 ετών στην Αθήνα στις 13 Ιουνίου 1983 και κηδεύτηκε την επομένη από τον ιερό ναό Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης στο νεκροταφείο Ζωγράφου.[7] Άφησε τη σύζυγό του, Ελισάβετ και παιδιά.[7]
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Περικλής Γρ. Αγγελόπουλος, Πολιτική Διοίκησις και Αυτοδιοίκησις εις την Βόρειον Ελλάδα 1912-1965, Θεσσαλονίκη 1965.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Έλληνες δωσίλογοι και φιλοναζιστές. Λίστα ατόμων και οργανώσεων, 1-8-2014, ανάκτηση 29-7-2018.
- ↑ 2,0 2,1 Σημειώσεις για τον Εμφύλιο, Οι δωσίλογοι της Θεσσαλονίκης, 5-7-2016, ανάκτηση 29-7-2018.
- ↑ Αγγελόπουλος 1965, σελ. 198.
- ↑ Αγγελόπουλος 1965, σελ. 100.
- ↑ εφ. Το Φως, "Μετήχθη χθες ο δοσίλογος Παζιώνης", φύλλο 12ης Σεπτεμβρίου 1946, σελ. 4.
- ↑ Στράτος Δορδανάς, Έλληνες εναντίον Ελλήνων, εκδόσεις επίκεντρο, 2006.
- ↑ 7,0 7,1 Τα Νέα, Κοινωνικά, 14-6-1983, σελ. 14.