Γουλιέλμος Β΄ Ιορδάνης
| Γουλιέλμος Β΄ Ιορδάνης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1079 |
| Θάνατος | 1110 Τρίπολη |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Καταλανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Αντιβασιλέας |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Γουλιέλμος Α΄ της Σερδάνια και Σάντσα της Βαρκελώνης |
| Αδέλφια | Βερνάρδος της Σερδάνια |
| Οικογένεια | Οίκος της Βαρκελώνης |
Ο Γουλιέλμος Β΄ Ιορδάνης, καταλανικά: Guillem Jordà, οσιτανικά: Guilhem Jordan, (απεβ. 1109) από τον Οίκο της Βαρκελώνης-Σερδάνια ήταν κόμης της Μπέργα από το 1094, κόμης της Σερδάνιααπό το 1095 και επίτροπος της κομητείας της Τρίπολης από το 1105.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν γιος του Γουλιέλμου Α΄ κόμη της Σερδάνια και της Σάντσα, κόρης του Ραϋμόνδου-Βερεγγάριου Α΄ κόμη της Βαρκελώνης.
Ο Γουλιέλμος Β΄ συνόδευσε τον στρατό του Ραϋμόνδου Δ΄ κόμη της Τουλούζης, ενός από τους ηγέτες της Α΄ Σταυροφορίας, στους Αγίους Τόπους. Ο Ραϋμόνδος Δ΄ απεβίωσε στην Παλαιστίνη το 1105, αφήνοντας τον νεαρό γιο του Αλφόνσο-Ιορδάνη ως κύριο του Μονς Περεγκρίνους και της Τορτόσα (της Συρίας) και τιτουλάριο κόμη της Τρίπολης (η οποία δεν είχε ακόμη καταληφθεί από τους σταυροφόρους). Δεδομένου ότι ο Aλφόνσος-Ιορδάνης ήταν ακόμη παιδί, οι στρατιώτες του Ραϋμόνδου Δ΄ επέλεξαν τον Γουλιέλμο Ιορδάνη ως αντιβασιλέα.
Εν τω μεταξύ στην Τουλούζη, ο μεγαλύτερος γιος του Ραϋμόνδου Δ΄, ο Βερτράνδος κυβερνούσε κατά την απουσία εκείνου. Μετά το τέλος του Ραϋμόνδου Δ΄, οι βαρόνοι της Τουλούζης επέλεξαν τον Αλφόνσο-Ιορδάνη να αντικαταστήσει τον Βερτράνδο, ο οποίος, έχοντας τώρα ανατραπεί, ταξίδεψε στην Ανατολή, φτάνοντας στο Μον Περεγκίνους το 1108 για να το διεκδικήσει για τον εαυτό του. Εκεί, φιλονίκησε με τον Γουλιέλμο για την κληρονομιά του Ραϋμόνδου Δ΄ και για την επιτροπεία της Τρίπολης, που δεν είχε κατακτηθεί ακόμη. Τότε ο Γουλιέλμος συμμάχησε με τον Ταγκρέδο πρίγκιπα της Γαλιλαίας, τότε επίτροπο του πριγκιπάτου της Αντιόχειας, ενώ ο Βερτράνδος ζήτησε από τον Βαλδουίνο Α΄ της Ιερουσαλήμ να παρέμβει. Ο Βαλδουίνος Α΄, ο Βαλδουίνος του Μπουρκ και ο Ζοσλέν του Κουρτεναί συμμάχησαν με τον Βερτράνδο· έτσι ο Γουλιέλμος με τον Tανκρέδο αναγκάστηκαν να συμβιβαστούν. Ο Τανκρέδος αναγκάστηκε να παραιτηθεί από την αξίωσή του στην κομητεία της Έδεσσας, αλλά του επιτράπηκε να διατηρήσει την Αντιόχεια. Ο Γουλιέλμος και ο Βερτράνδος χώρισαν την Τρίπολη μεταξύ τους, αναγνωρίζοντας τον Tανκρέδο και τον Bαλδούινο Α΄ ως τους αντίστοιχους επικυριάρχους τους.
Με την επίλυση της διαφοράς, τα στρατεύματα των σταυροφόρων βάδισαν στην Τρίπολη και την πολιόρκησαν, με τη βοήθεια του Γενουατικού στόλου. Στις 12 Ιουλίου 1109 κατέλαβαν την πόλη. Όμως λίγο καιρό αργότερα ο Γουλιέλμος απεβίωσε από ένα τραύμα βέλους, που είχε υποστεί κατά τη διάρκεια της πολιορκίας· έτσι η κομητεία έμεινε όλη στον Βερτράνδο.