Γλώσσα της Προβηγκίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Γλώσσα της Προβηγκίας (Langue de Provence) ήταν, με αυτές της Ιταλίας, της Αγγλίας, της Ισπανίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ωβέρνης, μια από τις πρώτες επτά γλώσσεςεπαρχίες) του Τάγματος των Οσπιταλιέρων του Αγίου-Ιωάννη της Ιερουσαλήμ.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα μεγάλα προσευχητάρια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η γλώσσα της Προβηγκίας διοικούνταν από δύο προσευχητάρια : αυτό της Τουλούζης και αυτό του Σαιν-Ζιλ. Τα μεγάλα αυτά προσευχητάρια διοικούσαν 80 κομμανταρίες διασκορπισμένες στη συνολική έκταση των εδαφών της γλώσσας της Προβηγκίας : 55 για το Σαιν-Ζιλ και 25 για την Τουλούζη[1].

Οι Μεγάλοι Προσευχητές της Τουλούζης και του Σαιν-Ζιλ ήταν συχνά λαμπροί ιππότες του Τάγματος. Έτσι οι Γκιγιόμ ντε Βιλαρέ, Ελιόν ντε Βιλνέβ, Πιέρ ντε Κορνεϊγιάν, Ντιντιέ ντε Σαιν-Ζάιγ, Ζαν Παριζό ντε Λα Βαλέτ και Αντουάν ντε Πωλ, όλοι τους Μεγάλοι Μάγιστροι του Τάγματος, υπήρξαν Μεγάλοι Προσευχητές του Σαιν-Ζιλ.

Πηγές και παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Félix Buffière, Ce tant rude Gévaudan, tome I, chap. 16, p. 465

Εσωτερικοί Σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]