Γκυ Β΄ του Σαιν-Πολ
| Γκυ Β΄ του Σαιν-Πολ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Guy III de Saint-Pol (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 12ος αιώνας |
| Θάνατος | Αύγουστος 1226 Αβινιόν |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Αγνή Β΄ του Νεβέρ (από 1221)[1] |
| Τέκνα | Gaucher de Châtillon Γιολάντα του Σατιγιόν |
| Γονείς | Γκωτιέ Γ΄ του Σατιγιόν και Ελισάβετ του Σαιν-Πολ |
| Αδέλφια | Ούγος Α΄ του Μπλουά |
| Οικογένεια | Οίκος του Σατιγιόν |
Ο Γκυ Δ΄, γαλλ. Guy IV de Saint-Pol [2] (π. 1197 – 1226) του Οίκου του Σατιγιόν ήταν ο de facto κόμης του Σαιν-Πολ ως Γκυ Β΄ [3] [4], από το 1219/1223 μέχρι το τέλος του. [5]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννημένος γύρω στο 1197, ο Γκυ Β΄ ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Γκωτιέ Γ΄ κυρίου του Σατιγιόν και της Eλισάβετ, κληρονόμου του Σαιν-Πολ. Μετά το τέλος του πατέρα του το 1219, κληρονόμησε το κάστρο του Moνζαί-λα-Τουρ και την κομητεία του Σαιν-Πολ, αν και η μητέρα του διατήρησε το δικαίωμα της διαμονής ισόβιας. Ο μικρότερος αδελφός του Ούγος Α κληρονόμησε το Σατιγιόν, το Κρεσύ και την εποπτεία της κομητείας της Καμπανίας. [6] Ο Γκυ Β΄ και ο Ούγος ΓΑ΄ συναίνεσαν στον πατέρα τους να θέσει τα εδάφη του υπό την κηδεμονία τού Φίλιππου του Ναντέγ, τού εκτελεστή του. [6]
Σε ένδειξη του πλούτου και του κύρους του πατέρα του, ο Γκυ Β΄ έκανε έναν πολύ συμφέροντα γάμο. Το 1221 παντρεύτηκε την Aγνή του Ντονζύ, κόρη του Ερνέ Δ΄ του Ντονζύ, που είχε αρραβωνιαστεί με τον Φίλιππο, πρωτότοκο γιο του μελλοντικού βασιλιά Λουδοβίκου Η', μέχρι το πρόωρο τέλος του το 1218. [6] Στη συνέχεια, υποτίθεται ότι αυτή θα παντρευόταν τον δευτερότοκο γιο, τον μέλλοντα Λουδοβίκο Θ΄, αλλά αυτός ο γάμος δεν έγινε ποτέ. [6] Ο γάμος της με τον Γκυ Β΄ αμφισβητήθηκε καθώς ήταν συγγενής της, αλλά το ζευγάρι έλαβε παπική άδεια. [7] Πριν από τον γάμο, ο Γκυ Β΄ και ο Ούγος Α΄ υπέγραψαν συμφωνία με τον βασιλιά Φίλιππο Β', σύμφωνα με την οποία του παραχώρησαν την κοινή κυριότητα του Πον-Σαιν-Μαξένς και τους παραχώρησε το δικαίωμα της εξαγοράς επί του Νεβέρ, το οποίο μέχρι τότε απαιτούσε ένας νέος κόμης του Νεβέρ να πληρώνει τον βασιλιά κατά την άνοδό του. [3]
Το 1223 η Eλισάβετ παραχώρησε τον έλεγχο του Σαιν-Πολ στον Γκυ Β΄, αν και οι ακριβείς όροι αυτής της παραχώρησης είναι ασαφείς. Συνέχισε να την αποκαλούν κόμισσα, ενώ ο Γκυ Β΄ προτιμούσε να αυτοαποκαλείται «γιος του κόμη του Σαιν-Πολ». [8] Το 1224 αυτός και ο αδελφός του αναγκάστηκαν από τον Θεοβάλδο Δ΄ κόμη της Καμπανίας να κάνουν σε τα κάστρα τους επισκευή, δηλαδή να είναι διαθέσιμα όπως χρειάζεται στον Θεοβάλδο Δ΄ τον επικυρίαρχό τους. Ο Γκυ Β΄ παρακολούθησε τη χριστουγεννιάτικη Αυλή του Θεοβάλδου Δ΄ το 1224. [6] Στο καταστατικό του Θεοβάλδου Δ΄ από αυτήν την περίσταση, ο Γκυ Β΄ καλείται ως κόμης του Σαιν-Πολ. [6]
Τον Αύγουστο του 1225 ο Γκυ Β΄ έκανε μία δωρεά 10 λιβρών τουρνουά ετησίως στο domus Dei (μοναστήρι) του Τρουασύ για την κατασκευή ενός παρεκκλησίου. Αυτό θα γινόταν τελικά το αβαείο του Λ'αμούρ Ντιέ . [9] Η Aγνή απεβίωσε το 1225, πιθανώς κατά τον τοκετό. [10] Το 1226 ο Γκυ ίδρυσε το μοναστήρι των Κιστερκιανών του Πον-ω-Νταμ για χάρη της ψυχής του και της εκλιπούσης συζύγου του. [7] Δώρισε ετησίως δέκα μουΐδες σιταριού από τους μύλους του Κλαι και δέκα λίβρες από τα εδάφη του στο Mονζέ. Αυτό ήταν, ωστόσο, ένα εντελώς νέο μοναστήρι. [7]
Το 1226, ο Γκυ Β΄ εντάχθηκε στον Θεοβάλδο Δ΄ στον βασιλικό στρατό στη Σταυροφορία κατά των Αλβιγινών (Καθαρών). [6] Κατά την πολιορκία της Αβινιόν, ηγήθηκε της μοναδικής μεγάλης επίθεσης στα τείχη στις 8 Αυγούστου και σκοτώθηκε από μία πέτρα. [11] Ο Λουδοβίκος Η' διέταξε να βάλουν το σώμα του σε ένα μολύβδινο φέρετρο, και να το μεταφέρουν στη μονή του Λονγκυώ για ταφή. [3]
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Γκυ Β΄ και η Άγνή άφησαν πίσω τους δύο μικρά παιδιά:
- Γιολάντα απεβ. 1254, παντρεύτηκε τον Αρσαμπώ Β΄ των Νταμπιέρ κύριο του Μπουρμπόν.
- Γκωτιέ/Βάλτερ απεβ. 1250.[6] [12]
Η κομητεία του Σαιν-Πολ επανήλθε στην Eλισάβετ, η οποία την παραχώρησε στον Ούγο Α΄. [8] [6] Ο Γκωτιέ κληρονόμησε τα κτήματα της μητέρας του. [8]
Παραπομπές σε πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ p48341.htm#i483407. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ In respect of Châtillon, Evergates (2007) has Guy IV, but Rouse & Rouse (2010) use Guy III and Nieus (2008) uses Guy II.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 L'Art de vérifier les dates, vol. 3 (Paris, 1818), pp. 309–310.
- ↑ Zezula (1976).
- ↑ Nieus (2008).
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 6,7 6,8 Evergates (2007).
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Berman (2018).
- ↑ 8,0 8,1 8,2 Rouse & Rouse (2010).
- ↑ Lester (2011).
- ↑ Berman (2018), σελ. 93, but Evergates (2007), σελ. 223, says that his wife died soon after him in 1226.
- ↑ Sumption (1978).
- ↑ For his descendants, see Berman (2018), fig. 5.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Berman, Constance Hoffman (2018). The White Nuns: Cistercian Abbeys for Women in Medieval France. University of Pennsylvania Press.
- Evergates, Theodore (2007). The Aristocracy in the County of Champagne, 1100–1300. University of Pennsylvania Press.
- Lester, Anne E. (2011). Creating Cistercian Nuns: The Women's Religious Movement and Its Reform in Thirteenth-Century Champagne. Cornell University Press.
- Nieus, Jean-François (2008). Les chartes des comtes de Saint-Pol (XIe–XIIIe siècles). Atelier de recherche sur les textes médiévaux. 11. Brepols. doi:10.1484/M.ARTEM-EB.5.105709. ISBN 978-2-503-52845-8.
- Nieus, Jean-François (2012). «Élisabeth Candavène, comtesse de Saint-Pol (†1240/47): une héritière face à la Couronne». Στο: Éric Bousmar· Jonathan Dumont· Alain Marchandisse· Bertrand Schnerb. Femmes de pouvoir, femmes politiques durant les derniers siècles du Moyen Âge et au cours de la première Renaissance. De Boeck. σελίδες 185–211.
- Rouse, Richard; Rouse, Mary (2010). «French Literature and the Counts of Saint-Pol, ca. 1178–1377». Viator 41 (1): 101–140. doi:.
- Sumption, Jonathan (1978). The Albigensian Crusade. Faber and Faber.
- Zezula, Jindrich (1976). «L'élément historique et la datation d'Anseÿs de Mes (ms. N)». Romania 97 (385): 1–22. doi:. https://www.persee.fr/doc/roma_0035-8029_1976_num_97_385_7188.
Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Nieus, Jean-François (2005). Un pouvoir comtal entre Flandre et France: Saint-Pol, 1000–1300. De Boeck.