Γκι του Μονφόρ-Καστρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Γκι του Μονφόρ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση12ος αιώνας
Γαλλία
Θάνατος31  Ιανουαρίου 1228
Varilhes
Αιτία θανάτουπεσών σε μάχη
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΣταυροφόρος
φεουδάρχης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΕλβίς του Ιμπελέν
Μπριάν ντε Μπεν
ΤέκναΦίλιππος Α΄ του Μονφόρ
Pernelle of Montfort
Florence of Montfort
Alicia of Montfort
Agnes of Montfort
d:Q1553733
ΓονείςΣίμων του Μονφόρ και Αμισίε του Μονφόρ
ΑδέλφιαΣίμων Δ΄ του Μονφόρ
Πετρονίλλα του Μονφόρ
ΟικογένειαΟίκος του Μονφόρ-λ'Αμωρί
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΓ΄ Σταυροφορία, Δ' Σταυροφορία και Σταυροφορία των Αλβιγηνών
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

O Γκυ, γαλλ. Guy (απεβ. 31 Ιανουαρίου 1228) από τον Οίκο του Μονφόρ λ'Αμωρί ήταν κύριος τού Καστρ και της Σιδώνας.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συμμετοχή στη Γ΄ και Δ΄ Σταυροφορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν ο δευτερότοκος γιος τού Σίμωνα Δ΄ κόμη του Μονφόρ και της Αμισί των Μπωμόν, κόρης και κληρονόμου τού Ροβέρτου 4ου κόμη τού Λέστερ. Μεγαλύτερος αδελφός του ήταν ο Σίμων Ε΄ κύριος τού Μονφόρ & κόμης τού Λέστερ.

Το 1189 έλαβε μέρος στην Γ΄ Σταυροφορία και μάλλον παρέμεινε στους Αγίους Τόπους ως το 1192, όταν ο Ριχάρδος Α΄ επέστρεψε στην Αγγλία. Από το 1220/1201 δρούσε μαζί με τον Σίμωνα Ε΄. Από το 1202 κατείχε τις κυριότητες τού Φερτέ-Αλαί, Κάστρ-αν-Αλμπιζουά & Μπρετενκούρ. Το έτος αυτό ο Γκυ και ο αδελφός του έφυγαν για την Δ΄ Σταυροφορία, αλλά διαφώνησαν με τους υπόλοιπους για την πολιορκία της Ζάρα (ήταν μία επίθεση σε Χριστιανική πόλη) και αρνήθηκαν να λάβουν μέρος στο σχέδιο αποκατάστασης τού Ισαακίου Β΄ Αγγέλου στον θρόνο της Κωνσταντινούπολης με αντάλλαγμα χρήματα και στρατό από τον γιο εκείνου Αλέξιο Δ΄.

Μετέβησαν στον Εμέρικ της Ουγγαρίας, όπου διαφώνησαν και με αυτόν· τελικά συνέχισαν οι δύο τους προς την Παλαιστίνη. Όταν έφθασαν στη Γιάφφα, έλαβαν μέρος στην εκστρατεία τού Αμαλρίκ Β΄ της Ιερουσαλήμ στη Γαλιλαία. Ο βασιλιάς αντάμειψε τις υπηρεσίες τού Γκυ, κανονίζοντας τον γάμο του με την Ελβίς του Ιμπελέν κυρία της Σιδώνος, χήρα τού Ρεζινάλ/Ρενώ κυρίου της Σιδώνας (η πόλη στα Γαλλικά ονομαζόταν Σαγκέτ/Σαέτ). Έγινε επίτροπος της Σιδώνας κατά την ανηλικιότητα τού Μπαλιάν Γκρενιέ, γιού τού Ρεζινάλ και της Ελβίς ως το 1210, οπότε μάλλον ο Μπαλάν ενηλικιώθηκε. Ο Γκυ συνέδραμε στη στέψη τού Ιωάννη κόμη τού Μπριέν ως βασιλιά της Ιερουσαλήμ το ίδιο έτος.

Σταυροφορία κατά των Αλβιγηνών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αργότερα επέστρεψε στη Γαλλία και έλαβε μέρος στην Σταυροφορία των Αλβιγηνών, της οποίας ηγείτο ο αδελφός του Σίμων Ε΄. Το 1212 πολιόρκησαν το Μονσεγκούρ ανεπιτυχώς και το 1213 συμμετείχαν στη μάχη τού Μυρέ. Επίσης πολιόρκησαν το Μπωκαίρ το 1216. Το 1218 στην πολιορκία της Τουλούζης ένα βέλος τραυμάτισε τον Γκυ, αλλά καθώς ο Σίμων Ε΄ τον βοηθούσε, μία πέτρα από έναν καταπέλτη τον χτύπησε στο κεφάλι και τον σκότωσε. Το τέλος τού Σίμωνα Ε΄ και η ανικανότητα τού γιού του Αμωρί ΣΤ΄ αναζωογώνησε τους άρχοντες των Αλβιγηνών.

Το 1224 ο Αμωρί παραχώρησε τα εδάφη του στον Λουδοβίκο Η΄ της Γαλλίας, που σύντομα ήρθε να τα διεκδικήσει. Ο Γκυ τον συνέδραμε στην πολιορκία της Αβινιόν, μετά από την οποία ο βασιλιάς απεβίωσε κατά την επιστροφή. Αργότερα στη Σταυροφορία, στη μάχη τού Βαρίλ κοντά στο Παμιέ το 1228, ο Γκυ σκοτώθηκε. Η σορός του μεταφέρθηκε στο αββαείο τού Ωτ-Μπρυγιέρ για ταφή και στον κατάλογο των ενταφιασμένων εκεί αναφέρεται ο Γκυ κόμης τού Σαγκέτ (της Σιδώνας).

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νυμφεύτηκε πρώτα την Ελβίς του Ιμπελέν κυρία της Σιδώνας, κόρη τού Μπαλιάν κυρίου του Ιμπελέν, Ναμπλούς & Καϋμόν και της Μαρίας Κομνηνής. Είχε τέκνα:

  • Φίλιππος Α΄ απεβ. 1270, κύριος της Τύρου.
  • Περνέλ, που έγινε μοναχή στο αββαείο τού Σαιντ-Αντουάν ντε Σαμπ στο Παρίσι.

Έπειτα ο Γκυ έκανε δεύτερο γάμο με τη Μπριάν ντε Μπεν, χήρα τού Λάμμπερτ ντε Τυρύ κυρίου τού Λομμπέρ και είχε τέκνα:

  • Αλισιά, έγινε μοναχή στο Πον-Ρουαγιάλ.
  • Αγνή, έγινε μοναχή στο Πον-Ρουαγιάλ.
  • Γκυ Β΄, απεβ. το 1254 σε Σταυροφορία.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • The Encyclopædia Britannica:, Vol.18, Ed. Hugh Chisholm, 1911.