Γιώργος Σεβαστίκογλου
| Γιώργος Σεβαστίκογλου | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Γιώργος Σεβαστίκογλου (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 12 Οκτωβρίου 1913 Κωνσταντινούπολη |
| Θάνατος | 1991 Αθήνα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | νέα ελληνική γλώσσα |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα[1] |
| Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών Κολλέγιο Αθηνών |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | θεατρικός συγγραφέας θεατρικός σκηνοθέτης μεταφραστής |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Άλκη Ζέη |
Ο Γιώργος Σεβαστίκογλου (Κωνσταντινούπολη 1913 - Αθήνα 1991) ήταν Έλληνας θεατρικός συγγραφέας, μεταφραστής και σκηνοθέτης. Συμμετείχε ενεργά στην Εθνική Αντίσταση.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Γιώργος Σεβαστίκογλου γεννήθηκε στο Φανάρι της Κωνσταντινούπολης το 1913. Το επόμενο έτος η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποτέλεσε ιδρυτικό μέλος του Θεάτρου Τέχνης και για πρώτη φορά εμφανίστηκε στα γράμματα με τη μετάφραση του έργου Σουάνεβιτ του Αύγουστου Στρίντμπεργκ, σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν το 1942. Την χρονιά που ακολούθησε το Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» ανέβασε το έργο του Κωνσταντίνου και Ελένης με το οποίο ξεκίνησε τη διπλή καλλιτεχνική του δραστηριότητα, ως σκηνοθέτη και μεταφραστή. Ήταν υπεύθυνος του Β τμήματος του Θιάσου Ενωμένων Καλλιτεχνών, το οποίο αποτέλεσε από το 1945 πόλο έλξης για τους αριστερούς θεατρικούς συγγραφείς και ηθοποιούς. Διετέλεσε υπεύθυνος του κινηματογραφικού συνεργείου του Δημοκρατικού Στρατού στον Γράμμο. Μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου, αυτοεξορίστηκε στη Σοβιετική Ένωση, αρχικά στην Τασκένδη και ακολούθως στη Μόσχα. Σπούδασε στην Ακαδημία Θεάτρου της Μόσχας και έγινε γνωστός ως σκηνοθέτης και μεταφραστής. Το έργο του Αγγέλα, μεταφρασμένο στη ρωσική γλώσσα, παραστάθηκε από δεκαοκτώ σοβιετικές σκηνές μεταξύ των οποίων και το θέατρο Βαχτάγκωφ.[2][3]
Το 1965 επέστρεψε στην Ελλάδα. Συνεργάστηκε ως σκηνοθέτης με τον θίασο Αλεξανδράκη Γεωργούλη ενώ ο Κάρολος Κουν ανέβασε το έργο του Αγγέλα. Μετά την επιβολή της δικτατορίας των συνταγματαρχών στην Ελλάδα, ξαναέφυγε, αυτή τη φορά μαζί με τη σύζυγό του Άλκη Ζέη στο Παρίσι. Εκεί δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Σορβόννης και στο Κονσερβατουάρ καθώς επίσης ίδρυσε τον θίασο Πράξις.[4]
Στην Ελλάδα γύρισε το 1974 εκ νέου όπου δραστηριοποιήθηκε στα πεδία της σκηνοθεσίας και της μετάφρασης. Το 1981 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Το 1985 σκηνοθέτησε στο Εθνικό Θέατρο το έργο του Θάνατος βασιλικού επιτρόπου που είχε γράψει τριάντα χρόνια νωρίτερα. Μετέφρασε έργα των Σω, Κάλντγουελ, Πυζέ και σκηνοθέτησε αρχαίους κλασικούς, Ντοστογιέφσκι, Σαίξπηρ, Αρμπούζωφ κ.ά. Έφυγε από τη ζωή το 1991.[5][6][7]
Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Θέατρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- (2014) Αγγέλα, Εκδόσεις Γαβριηλίδης
- (1992) Θέατρο, Εκδόσεις Κέδρος
- (1992) Πράξις, Εκδόσεις Καστανιώτη
Μεταφράσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- (2014) Shaw, Irwin, Θάψτε τους νεκρούς, Δωδώνη
- (2013) Lorca, Federico García, 1898-1936, Ματωμένα στέφανα, Δωδώνη
- (2013) Gorkij, Maksim, 1868-1936, Στο βυθό, Δωδώνη
- (2011) Gorkij, Maksim, 1868-1936, Στο βυθό, Ελευθεροτυπία
- (1998) Middleton, Thomas, 1580-1627, Οι αλλοπαρμένοι, Δωδώνη [μετάφραση, διασκευή]
- (1989) Lorca, Federico García, 1898-1936, Ματωμένα στέφανα, Δωδώνη
- (1984) Shaw, Irwin, Θάψτε τους νεκρούς, Δωδώνη
- (1983) Kirkland, Jack, Καπνοτόπια, Δωδώνη
- (1977) Gorkij, Maksim, 1868-1936, Στο βυθό, Δωδώνη
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2020.
- ↑ Κωνσταντίνα Ζηροπούλου, Γιώργος Σεβαστίκογλου, Αγωνιστής του θεάτρου και της ζωής. ISBN 978-618-03-0514-2. 2016
- ↑ Ο Γιώργος Σεβαστίκογλου και ο θίασος πολιτικών προσφύγων Τασκένδης
- ↑ βιβλιοnet: Σεβαστίκογλου, Γιώργος
- ↑ ΣΕΒΑΣΤΙΚΟΓΛΟΥ, ΓΙΩΡΓΟΣ - εκδόσεις Κέδρος
- ↑ Γιώργος Σεβαστίκογλου - ΚΡΑΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ
- ↑ «Γιώργος Σεβαστίκογλου: O άνθρωπος που θα μας θυμίζει πάντα τι σημαίνει ιδεολογία και πνευματικότητα». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2017.
|