Γιάννης Ξανθούλης
| Γιάννης Ξανθούλης | |
|---|---|
_(12).jpg) | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Γιάννης Ξανθούλης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1947 Αλεξανδρούπολη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Ιδιότητα | δημοσιογράφος, σεναριογράφος, θεατρικός συγγραφέας και συγγραφέας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γιάννης Ξανθούλης (Αλεξανδρούπολη, 1947) είναι Έλληνας μυθιστοριογράφος, δημοσιογράφος και θεατρικός συγγραφέας.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη, στον Έβρο, το 1947 από γονείς πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη.[1] Σπούδασε δημοσιογραφία, σχέδιο και ενδυματολογία θεάτρου. Από το 1969 εργάζεται ως δημοσιογράφος και χρονογράφος σε εφημερίδες, περιοδικά και ραδιόφωνο. Το πρώτο του μυθιστόρημα, Μεγάλος Θανατικός, κυκλοφόρησε το 1981 και το 1982 ξεκίνησε να γράφει τα «Σαββατιάτικα» στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία. Έγραψε αρκετά σατιρικά κείμενα και θεατρικά έργα από τα οποία τα περισσότερα παρουσιάστηκαν στο ελληνικό θέατρο.[2] Ακόμη ασχολήθηκε και με το παιδικό θέατρο, καθώς επίσης έγραψε και εικονογράφησε παιδικά βιβλία. Το 2012 δέχθηκε έντονη κριτική για τις θέσεις του όπως δημοσιεύτηκαν από αρθρογραφία του.[3] Βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της ΕΣΗΕΑ.
Έργα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πεζά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ο μεγάλος θανατικός, Καστανιώτης, 1981.
- Οικογένεια Μπες-Βγες, Καστανιώτης, 1982.
- Το καλοκαίρι που χάθηκε στο χειμώνα, Καστανιώτης, 1984.
- Ο Σόουμαν δεν θα 'ρθει απόψε, 1985.
- Το πεθαμένο λικέρ, Καστανιώτης.
- Ο χάρτινος Σεπτέμβρης της καρδιάς μας, Καστανιώτης, 1989.
- Το ροζ που δεν ξέχασα, Καστανιώτης, 1991.
- Η εποχή των καφέδων, Καστανιώτης.
- Η Δευτέρα των αθώων, Καστανιώτης, 1994.
- Το τρένο με τις φράουλες, Καστανιώτης, 1996.
- ...Ύστερα ήρθαν οι μέλισσες, Καστανιώτης, 1998.
- Ο Τούρκος στον κήπο, Καστανιώτης, 2001.
- Το τανγκό των Χριστουγέννων, Καστανιώτης, 2003.
- Ο Χρήστος Κοντοχρήστος, Ιανός, 2005.
- Ο θείος Τάκης, Ελληνικά Γράμματα, 2005.
- Του φιδιού το γάλα, Ελληνικά Γράμματα, 2007.
- Κωνσταντινούπολη των ασεβών μου φόβων, Μεταίχμιο, 2008.
- Η εκδίκηση της Σιλάνας, Ελληνικά Γράμματα, 2009
- δεσποινίς Πελαγία, Τόπος, 2010
- Το τανγκό των Χριστουγέννων, Καστανιώτης, 2011
- Ο θείος Τάκης, Τόπος, 2011
- Κωνσταντινούπολη των ασεβών μου φόβων, Μεταίχμιο, 2011
- Ο γιος του δάσκαλου, Διόπτρα, 2012
- Κωνσταντινούπολη των ασεβών μου φόβων-Πρώτο μέρος και συνέχεια, εκδ, Διόπτρα 2014
- Την Κυριακή έχουμε γάμο, εκδ. Διόπτρα, 2015
- Εγώ, ο Σίμος Σιμεών, εκδ. Διόπτρα, 2017
- Ζωή μέχρι χθες, εκδ. Διόπτρα, 2020
Θέατρο για παιδιά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πλανήτης Φουρ, Αθήνα, Αστάρτη, 1980.
- Ένα καλοκαίρι - καλοκαιράκι, Αθήνα, Αστάρτη, 1980.
- Ανέβα στη στέγη να φάμε το σύννεφο, Αθήνα, Αστάρτη, 1980.
- Ο μάγος με τα χρώματα, Καστανιώτης, 1994.
- Μέσα στο νερό δασκάλα, Καστανιώτης, 1994.
- Μια τρελή τρελή πολυκατοικία, Καστανιώτης, 1998.
- Τύμπανο, τρομπέτα και κόκκινα κουφέτα, Κάκτος, 1979.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Γιάννης Ξανθούλης - Έκθεση βιβλίου της Φραγκφούρτης 2001 - Ελλάδα τιμώμενη χώρα». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2008.
- ↑ Λεξικό Συγγραφέων - Βιογραφίες, Εργογραφίες, Βασίλης Αναγνωστόπουλος, Κώστας Φωτάκης, Εκδόσεις Πατάκη, 2000.
- ↑ Ρελάξ στις κλειδαριές, του Γιάννη Ξανθούλη (αναδημοσίευση από Απεργιακή Ελευθεροτυπία)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- «Γιάννης Ξανθούλης». BiblioNet.
- Τριβόλι, Δέσποινα (18 Δεκεμβρίου 2007). «Στον λίγο ήλιο του απογεύματος (συνέντευξη)». Θέματα. LIFOLAND. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2008.