Γερακάρι Λάρισας
Συντεταγμένες: 39°41′27″N 22°41′31″E / 39.690866°N 22.691966°E
| Γερακάρι | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Αποκεντρωμένη Διοίκηση | Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας |
| Περιφέρεια | Θεσσαλίας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Λάρισας |
| Δήμος | Αγιάς |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Θεσσαλία |
| Νομός | Λάρισας |
| Υψόμετρο | 90 μέτρα |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 40003 |
Το Γερακάρι είναι χωριό του Δήμου Αγιάς στην περιφερειακή ενότητα Λάρισας της Θεσσαλίας. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ο πληθυσμός του ανέρχεται στους 234, 335, 317 και 266 κατοίκους[1].
Γενικά και ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ονομασία του χωριού συνδέεται με το γεράκι. Βρίσκεται κοντά στον ερειπωμένο οικισμό Βαθύρεμα που αποκτήθηκε από Οθωμανούς και στο Παλαιόκαστρο (αρχαία Λακερεία), σε υψόμετρο 90 μέτρων[2][3] και απέχει 34 χιλιόμετρα από τη Λάρισα[4]. Ο κεντρικός ναός του χωριού είναι αφιερωμένος στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου[5], ενώ στην ίδια ενορία υπάγεται και ο ναός του Αγίου Συμεών[4]. Σε κοντινή απόσταση υπάρχει παλιό θολωτό γεφύρι[4].
Σύμφωνα με τον Δωρόθεο Σχολάριο, ο οποίος διετέλεσε μητροπολίτης Δημητριάδος από το 1858 μέχρι το 1870, κατά τα τελευταία χρόνια της Τουρκοκρατίας στη Θεσσαλία, το χωριό υπαγόταν στον ναχιγιέ Αγιάς και σε αυτό κατοικούσαν 31 οικογένειες αγροτών, εκ των οποίων οι 26 ήταν τουρκικές και οι υπόλοιπες ελληνικές, ενώ ο συνολικός πληθυσμός του ανερχόταν στα 155 άτομα[6]. Το 1923 μεταφέρθηκε στο Γερακάρι η κεφαλή του σκοτωμένου λήσταρχου Θωμά Γκαντάρα[7]. Στις 3 Μαΐου του 1943 το χωριό κάηκε και λεηλατήθηκε από τα ιταλικά στρατεύματα Κατοχής, ενώ παράλληλα εκτελέστηκαν έξι κάτοικοι[8].
Διοικητικά, μετά την ενσωμάτωσή του στο ελληνικό κράτος, το Γερακάρι υπήχθη το 1883 στον δήμο Δωτίου και αργότερα στην επαρχία Αγιάς. Από το 1997 ανήκει στον δήμο Αγιάς[9].
Απογραφές πληθυσμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Απογραφή | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός | 160[2] | 122[2] | 320[2] | 404[2] | 396[2] | 352[2] | 346[2] | 335 | 266[1] |
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «(Αναθεωρημένος) Πίνακας αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ Πληθυσμού-Απογραφής 2011». statistics.gr. ΕΛΣΤΑΤ. 20 Απριλίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (xls) στις 27 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 18 Ιαν. 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Μιχαήλ Σταματελάτος, Φωτεινή Βάμβα - Σταματελάτου, Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας, ΤΑ ΝΕΑ, 2012, Α΄ τόμος, σελ. 160.
- ↑ Κωνσταντίνος Σκόρδας, Περιβαλλοντική γεωχημική έρευνα εδαφών της ευρύτερης περιοχής του δωτίου πεδίου Αγιάς - Λάρισας και επιπτώσεις στο περιβάλλον, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών - Διδακτορική Διατριβή, Αθήνα 2005, σελ. 16.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 «Γερακάρι». dimosagias.gr. Δήμος Αγιάς. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ «Ι.Ν. Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Γερακαρίου Αγιάς». imd.gr. Ιερά Μητρόπολις Δημητριάδος και Αλμυρού. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2020.
- ↑ Ιωάννης Παναγ. Συρεγγέλας, Η επαρχία Δημητριάδος 1821 - 1923, ΑΠΘ - Διδακτορική Διατριβή, Θεσσαλονίκη 2005, σελ. 159, 164.
- ↑ Βασίλης Ι. Τζανακάρης, Τα παλληκάρια τα καλά σύντροφοι τα σκοτώνουν, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2002, σελ. 33.
- ↑ Δημητριάδος Ιωακείμ, Η Ιερά Μητρόπολις Δημητριάδος μεταξύ κατακτητών και ανταρτών, Τύποις Χ. Συνοδινού, Αθήναι 1950, σελ. 86-87.
- ↑ «ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΟΙΚΙΣΜΩΝ - ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ: Γερακάρι (Λαρίσης)». eetaa.gr. ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2020.
| ||||||||||||||||||||
