Βενέδικτος Ζαχαρίας
Βενέδικτος Ζαχαρίας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | Δεκαετία του 1240[1] Γένοβα |
Θάνατος | 1307[2][3] Χίος |
Χώρα πολιτογράφησης | Δημοκρατία της Γένοβας |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | έμπορος διπλωμάτης αξιωματικός εξερευνητής[4] |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Παλαιολογίνα Ζαχαρία |
Τέκνα | Παλαιολόγος Ζαχαρίας |
Αδέλφια | Εμμανουήλ Ζαχαρίας |
Οικογένεια | Οικογένεια Ζαχαρία |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Βαθμός/στρατός | ναύαρχος |
Θυρεός | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Βενέδικτος Α΄ (ιταλικά : Benedetto Zaccaria, περί το 1235 - 1307), ιδρυτής της Οικογένειας Ζαχαρία, ήταν Γενουάτης του 13ου αιώνα που έγινε κύριος της Χίου (1304 - 1307) και της Παλαιάς και Νέας Φώκαιας (1288 - 1307). Ο Βενέδικτος Α΄ γεννήθηκε στη Γένοβα και ήταν ο δεύτερος γιος του Φουλκόνε Ζαχαρίας με μίας από τις συζύγους του, της Τζιουλιέττας ή της Βεατρίκης· αδέλφια του ήταν ο Εμμανουήλ Ζαχαρίας και ο Νικολίνο. Ανιψιός του ήταν ο Τεδίτσιος Ζαχαρίας και γιος του ο Παλαιολόγος Ζαχαρίας. Υποστήριξε όλα τα μέλη της οικογένειάς του στις εμπορικές τους επιχειρήσεις.
Σύμμαχος με τον Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Βενέδικτος Α΄ συνελήφθη από τους Βενετούς σε μάχη έξω από την Τύρο (1258).[5] Συμμετείχε σε μία αποστολή της Γένοβας στην Αυλή του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγου (1264)· η αποστολή απέτυχε, αλλά η γνωριμία του με τον Αυτοκράτορα του έφερε μεγάλα κέρδη.[5] Ύστερα από 11 χρόνια συνεχών διαπραγματεύσεων, εμφανίστηκε ξανά στην Αυλή εκείνου στην Κωνσταντινούπολη με τον αδελφό του Εμμανουήλ (1275). Ο Βενέδικτος νυμφεύτηκε μία από τις αδελφές του αυτοκράτορα: σύμφωνα με τον Στούρτζα η σύζυγος του Βενέδικτου Α΄ ήταν κόρη του Μεγάλου Δομέστικου Ανδρόνικου Παλαιολόγου και της συζύγου του Θεοδώρας Παλαιολογίνας.[6] Οι ημερομηνίες όμως της ηλικίας της δεν ταιριάζουν με τα υπόλοιπα αδέλφια της, έτσι ίσως να είναι μέλος ενός άλλου κλάδου της οικογένειας των Παλαιολόγων. Ο Εμμανουήλ απέκτησε τον έλεγχο των μεταλλείων της στυπτηρίας στη Φώκαια. Η παραχώρηση αυτή αποδείχτηκε εξαιρετικά κερδοφόρα για τον Εμμανουήλ σε τέτοιο βαθμό, που έπεισε τον Αυτοκράτορα να απαγορεύσει το εμπόριο στυπτηρίας από τη Μαύρη Θάλασσα, αν και αυτό βρισκόταν σε χέρια Γενουατών εμπόρων.[7] Ο Βενέδικτος Α΄ απεστάλη από τον Αυτοκράτορα σαν πρέσβης στον Πέτρο Γ΄ της Αραγωνίας (1280 - 1282) για συνομιλίες μεταξύ των Βυζαντινών και των Αραγωνέζων. Οι διαπραγματεύσεις οδήγησαν σε συμμαχία. με αποτέλεσμα να ξεσπάσει ο Σικελικός Εσπερινός (1282) και η σφαγή των Ανδεγαυών στη Σικελία. Έτσι ο Κάρολος ο Ανδεγαυός έπαψε να αποτελεί απειλή για τη Ρωμανία.[8]
Ναύαρχος της Γένοβας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Βενέδικτος επέστρεψε στη Γένοβα και διορίστηκε ναύαρχος (1284). Σαν αρχηγός του Γενοβέζικου στόλου συνέτριψε την Πίζα στη μάχη της Μελόρια (1284), καθώς διηύθυνε 20 γαλέρες χωριστά από τον κύριο στόλο της Γένοβας, που ήταν αρχικά αόρατες στους εχθρούς. Η αιφνίδια επίθεση είχε σαν αποτέλεσμα τη συντριβή του στόλου της Πίζας και στη συνέχεια του ναυτικού της.
Συμμετείχε με το Βασίλειο της Καστίλης στη νικηφόρα εκστρατεία εναντίον του Μαρόκου υπό τον Σάντσο Δ΄ της Καστίλης. Την ίδια εποχή εξυπηρέτησε τον Φίλιππο Δ΄ της Γαλλίας μπλοκάροντας τα Αγγλικά και Φλαμανδικά λιμάνια. Ο Ανδρόνικος Β΄ Παλαιολόγος, μπροστά στον κίνδυνο των Οθωμανών και των Βενετών, τον κάλεσε για βοήθεια. Ο Βενετός ναύαρχος Ρουτζέρο Μοροζίνι λεηλάτησε τη Φώκαια (1296). Διέπρεψε σε πολέμους και έδωσε μάχες με ανδρεία για την υπεράσπιση της Τρίπολης και της Πτολεμαΐδα της Κυρηναϊκής. Ήταν άσπονδος εχθρός των Μουσουλμάνων, ενώ κατανάλωσε τεράστια ποσά της κολοσσιαίας περιουσίας του για τη χρηματοδότηση των σχεδίων προς επανάκτηση των Αγίων Τόπων.
Κύριος της Χίου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Γάλλος βασιλιάς Φίλιππος Δ΄ ο Ωραίος διόρισε τον Βενέδικτο Α΄ ναύαρχο (1302) και με την ιδιότητα αυτή κατέλαβε τη Χίο (1304), που βρισκόταν σε συνεχή απειλή από Τούρκους πειρατές. Έδωσε στην αρχή τη διακυβέρνηση του νησιού στον ανιψιό του Τεδίστιο. Την ίδια χρονιά κατέλαβε τη Σάμο και την Κω που είχαν ερημωθεί. Ο Αυτοκράτορας τον διόρισε κυβερνήτη της Χίου και του παραχώρησε το νησί για μια δεκαετία, υπό τον όρο να κυματίζει η σημαία της Αυτοκρατορίας. Ο Βενέδικτος Α΄ από τότε ανέλαβε τη διακυβέρνηση της Χίου, πήρε τον τίτλο του κυρίου, οχύρωσε τη πόλη και εκμεταλλεύτηκε τα μαστιχόδεντρα. Ο Τεδίστιος κατέλαβε τη Θάσο (1306), που ήταν καταφύγιο Ελλήνων πειρατών.
Ο Βενεδικτος Α΄ Ζαχαρίας πέθανε (1307) και ο αδελφός του Εμμανουήλ πέθανε δυο χρόνια αργότερα (1309). Τον διαδέχτηκε ο γιος του Παλαιολόγος Ζαχαρίας. Το μικρό όνομα της συζύγου του Παλαιολογίνας Ζαχαρία δεν καταγράφεται, αλλά ανήκε στην αυτοκρατορική οικογένεια των Παλαιολόγων.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 1960.
- ↑ (Αγγλικά, Ιταλικά, Ιαπωνικά) opac.vatlib.it. 495/139336.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 146194278.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ 5,0 5,1 Miller 1921, p. 284.
- ↑ Sturdza (1999), p. 562.
- ↑ Miller 1921, pp. 284–285.
- ↑ Nicol 1993, pp. 69–70.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Δελτίο Ιστορικής και εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος, τόμος Β', 1890, Εν Αθήναις, Εκ του τυπογραφείου των Αδελφών Περρή, σσ. 5-6.
- Miller, William (1921). "The Zaccaria of Phocaea and Chios (1275-1329)". Essays on the Latin Orient. Cambridge: Cambridge University Press.
- Nicol, Donald MacGillivray (1993). The Last Centuries of Byzantium, 1261–1453. Cambridge: Cambridge University Press.
- LOPEZ, Roberto S., Genova marinara nel Duecento. Benedetto Zaccaria ammiraglio e mercante, Messina-Milano, 1933.
- Sturdza, M. D. (1999) Dictionnaire Historique et Généalogique des Grandes Familles de Grèce, d'Albanie et de Constantinople (2e edition Paris)