Βεατρίκη Φρανκοπάν
| Βεατρίκη Φρανκοπάν | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1480[1] |
| Θάνατος | 27 Μαρτίου 1510 Γκιούλα |
| Αιτία θανάτου | αποβολή εμβρύου |
| Τόπος ταφής | Γκιούλα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Ουγγαρίας |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Κροατικά Ουγγρικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | γαιοκτήμων αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Γεώργιος του Βρανδεμβούργου-Άνσμπαχ (από 1509)[2] Ιωάννης Κορβίνος |
| Τέκνα | Elisabeth Corvinus Χριστόφορος Κορβίνος Matthias Corvinus |
| Γονείς | Bernardin Frankopan |
| Αδέλφια | Christoph Frankopan d:Q110700967 Isota Frangepán de Veglia |
| Συγγενείς | Αλφόνσος Ε΄ της Αραγωνίας (προπάππος) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Βεατρίκη, γερμ.: Beatrice von Frangepan [3] (Κροατικά: Beatrica Frankopan, Hungarian: Frangepán Beatrix, 1480 – c. 27 March 1510) ήταν Κροάτισσα ευγενής, μέλος της Οίκου Φρανκοπάν, που έζησε στο βασίλειο της Κροατίας-Ουγγαρίας. Με τον γάμο της έγινε κληρονόμος του κάστρου Ουνυάδη και μαργραβίνα του Βρανδεμβούργου-Άνσμπαχ.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν κόρη του Μπερναντίν Φρανκοπάν, πρίγκιπα (knez) του Κρκ και του Mόντρους (1453-1529) και της δόνα Λουίζα Μαρτσάνο δ'Αραγόνα, κόρης του Τζιοβάννι-Φραντσέσκο-Μαρίνο Μαρτσάνο πρίγκιπα του Σκουιλάτσε. Ο αδελφός της Χριστόφορος Φρανκοπάν (1482–1527) ήταν αντιβασιλιάς (ban) της Κροατίας υπό τη βασιλεία του Ούγγρου βασιλιά Ιωάννη Ζαπόλυα.
Η Bεατρίκη παντρεύτηκε για πρώτη φορά το 1496 με τον Ιωάννη Κορβίνο (1473-1504), νόθο γιο του Mατθία Κορβίνου της Ουγγαρίας, με τον οποίο είχε παιδιά:
- Ελισάβετ 1496-1508.
- Χριστόφορος 1499-1505, ο τελευταίος του Οίκου των Ουνυάδη.
- Ματθίας 1504-1505, απεβ. 1 έτους.
Περιγράφεται ως εξαιρετικά όμορφη και μετά το τέλος του συζύγου της κληρονόμησε το Κάστρο Ουνυάδη και διοικούσε τα κτήματα των γιών της. Ωστόσο και οι δύο γιοί της απεβίωσαν νέοι (πιθανώς δηλητηριασμένοι), λίγο μετά τον πατέρα τους.
Μετά την περίοδο πένθους, ο Βλαδίσλαος Β΄ της Ουγγαρίας την πάντρεψε με τον ανιψιό του Γεώργιο των Χόεντσολερν, μάργραβο του Βρανδεμβούργου-Άνσμπαχ (1484-1543), στις 21 Ιανουαρίου 1509 στη Γκυούλα. Ο Βλαδίσλαος Β΄ μεταβίβασε όλη την περιουσία τού Οίκου του στον Γεώργιο. Εκτός από το κάστρο Ουνυάδη, αυτή περιλάμβανε, μεταξύ άλλων, το φρούριο της Λίποβα με 252 χωριά. [4] Μέσω της συζύγου του, ο Γεώργιος έγινε ένας από τους ισχυρότερους γαιοκτήμονες στην Ουγγαρία, αν και έπρεπε να αντιμετωπίσει τις συνοριακές διαφορές με τον ανταγωνιστικό Οίκο των Οίκος Ζαπόλυα. Τμήματα της Bibliotheca Corviniana κατέληξαν στο Βόλφενμπυτελ, λόγω της Bεατρίκης. [5]
Μετά το τέλος της Bεατρίκης, μόλις ένα χρόνο μετά το γάμο, ο Γεώργιος πώλησε το μεγαλύτερο μέρος των ουγγρικών ιδιοκτησιών και αγόρασε αρκετά δουκάτα στη Σιλεσία.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παντρεύτηκε πρώτα το 1496 τον Ιωάννη Κορβίνο του Οίκου Ουνυάδη (νόθο γιο του Ματθία βασιλιά της Ουγγαρίας) και είχε τέκνα:
- Ελισάβετ 1496-1508.
- Χριστόφορος 1499-1505, ο τελευταίος του Οίκου των Ουνυάδη.
- Ματθίας 1504-1505, απεβ. 1 έτους.
Το 1504 απεβίωσε ο Ιωάννης και η Βεατρίκη έκανε δεύτερο γάμο το 1509 με τον Γεώργιο των Χόεντσολερν μάργραβο του Βρανδεμβούργου-Άνσμπαχ. Δεν απέκτησε απογόνους.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Nepomuki Janos Mailath : ιστορία των Magyars, 1852, σελ. 305 ( ψηφιοποιημένο )
- ↑ 1,0 1,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p4061.htm#i40608. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ p4061.htm#i40608. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ also Frangepán, Frankapan, Frangipani, Frankopan
- ↑ «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2011.
- ↑ «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2011.
|