Βαπτιστής Ιωαννίνων
Συντεταγμένες: 39°33′19.1″N 21°2′15.0″E / 39.555306°N 21.037500°E
| Βαπτιστής | |
|---|---|
| |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Ηπείρου |
| Περιφερειακή Ενότητα | Ιωαννίνων |
| Δήμος | Βορείων Τζουμέρκων, Τοπική Κοινότητα Βαπτιστού Ιωαννίνων |
| Δημοτική Ενότητα | Τζουμέρκων |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Ιωαννίνων |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 100 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | Γκούρα (Χουλιαράδων), Βαπτιστής Ιωάννης |
Ο Βαπτιστής (πρώην Γκούρα Χουλιαράδων[1], Γκούρα και Βαπτιστής Ιωάννης[2]) είναι ορεινό χωριό του δήμου Βορείων Τζουμέρκων του νομού Ιωαννίνων. Σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής του 2011, ο πληθυσμός του ανέρχεται στους 146 μόνιμους κατοίκους.
Γενικά και ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Βαπτιστής είναι χτισμένος σε μία πλαγιά του όρους των Τζουμέρκων Λάπατα, σε υψόμετρο 880 μέτρων, μέσα σε μια χαράδρα που χωρίζει τα υψώματα Κακούρι και Κορούνα κοντά στον παραπόταμο του Αράχθου, Καλαρρύτικο. Απέχει 35 χιλιόμετρα από την πόλη των Ιωαννίνων. Τριγύρω του κυριαρχούν δάση, λαγκάδια, γκρεμοί και ανατολικά βρίσκεται η κορυφή Καταρραχιάς των Τζουμέρκων, με υψόμετρο 2.280 μ.
Ιστορικά, μέχρι και το τέλος της Τουρκοκρατίας ο Βαπτιστής δεν αναγνωριζόταν ως αυτόνομο χωριό, αλλά ως συνοικισμός των γειτονικών Χουλιαράδων[3]. Όπως και τα υπόλοιπα 14 των Τζουμέρκων που βρίσκονταν στην αριστερή όχθη του Αράχθου, προσαρτήθηκε στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου[1] και στην απαρίθμηση που ακολούθησε από τις ελληνικές αρχές καταχωρήθηκε ως αυτοτελής οικισμός[3]. Διοικητικά αποτέλεσε μέχρι το 1997 οικισμό της επαρχίας Δωδώνης. Αρχικά ανήκε στην κοινότητα Χουλιαράδων[2], από την οποία αργότερα αποσπάστηκε για να αποτελέσει έδρα ομώνυμης κοινότητας[4], ενώ στη συνέχεια υπήχθη στον δήμο Τζουμέρκων[2]. Από το 2011 ανήκει στον καλλικρατικό δήμο Βορείων Τζουμέρκων. Οι λίγοι μόνιμοι κάτοικοί του, ασχολούνται κυρίως με την πτηνοτροφία.
Απογραφές πληθυσμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Απογραφή | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός | 174[2] | 267[2] | 334[2] | 403[2] | 369[2][4] | 512[2] | 315[2] | ; | 146 |
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Νικ. Χ. Παπακώστα, Ηπειρωτικά. Ιστορικά, Λαογραφικά, Κοινωνικά, τόμος Α΄ (Αθαμανικά), Αθήναι 1967, σελ. 166.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 Μιχαήλ Σταματελάτος, Φωτεινή Βάμβα-Σταματελάτου, Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας, Α΄ τόμος, ΤΑ ΝΕΑ, Αθήνα 2012, σελ. 123.
- ↑ 3,0 3,1 Μιχάλης Κοκολάκης, Το ύστερο Γιαννιώτικο Πασαλίκι. Χώρος, διοίκηση και πληθυσμός στην τουρκοκρατούμενη Ηπειρο (1820-1913), Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών, Ε.Ι.Ε., Αθήνα 2003, σελ. 243.
- ↑ 4,0 4,1 Σύγχρονος Εγκυκλοπαιδεία Ελευθερουδάκη, έκδοσις πέμπτη, εκσυγχρονισμένη δια συμπληρώματος κατά τόμον, Εγκυκλοπαιδικαί Εκδόσεις Ν. Νίκας και ΣΙΑ Ε.Ε., Αθήναι, τόμος 4ος, Συμπλήρωμα, σελ. 427.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Μιχάλης Κοκολάκης, Το ύστερο Γιαννιώτικο Πασαλίκι. Χώρος, διοίκηση και πληθυσμός στην τουρκοκρατούμενη Ηπειρο (1820-1913), Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών, Ε.Ι.Ε., Αθήνα 2003.
- Νικ. Χ. Παπακώστα, Ηπειρωτικά. Ιστορικά, Λαογραφικά, Κοινωνικά, τόμος Α΄ (Αθαμανικά), Αθήναι 1967.
- Μιχαήλ Σταματελάτος, Φωτεινή Βάμβα-Σταματελάτου, Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας, Α΄ τόμος, ΤΑ ΝΕΑ, Αθήνα 2012.
| ||||||||||||||||||||||||||